بدن ساختاری دقیق و عملکردی منظم دارد؛ کارش را بلد است و در مواجهه با بسیاری از محرک‌ها و عوامل مزاحم عالی عمل می‌کند. مهار تاثیر استرس بر بدن هم یکی از توانمندی‌های عجیب و حیرت‌انگیز آن است، البته نه اثر هر استرس و فشاری. انواعی از استرس وجود دارد که بدنمان نمی‌تواند درست و دقیق آنها را مهار کند. وقتی می‌خواهید در مدرسه، دانشگاه یا محیط کار حاضر شوید و جلوی جمع مطلبی را ارائه بدهید، شاید دچار استرس شوید و ضربان قلبتان بالا برود. این وضعیت موقتی است و می‌توانید عواقب و اثراتش را هم مهار کنید، اما اگر پای استرس و فشاری مداوم در میان باشد چه؟ در این مقاله، می‌گوییم که فشارهای روانی چطور بر بدن اثر می‌گذارند.
گاهی واکنش به خطر یا چالشی ناگهانی باعث می‌شود که آنی تحت‌فشار قرار بگیریم. این واکنش ممکن است ناشی از هیجانی یک‌باره باشد یا از سر ترس و اضطراب. در زندگی روزانه‌مان چنین اتفاقی زیاد می‌افتد. استرس موقع رانندگی در مسیری سخت یا سخنرانی در جمع از نمونه‌های این نوع استرس‌اند.
بعضی اوقات هم منظم یا با بسامدی تقریبی و مشخص دچار استرس می‌شویم. مراقبت‌کردن از یکی از عزیزان بیمارمان یا فشارهای کاری که هر چند وقت به ما وارد می‌شوند از نمونه‌های استرس شدید اپیزودیک هستند.
اگر مدتی طولانی مدام احساس فشار و استرس کنیم، یعنی دچار استرس مزمن هستیم. ابتلا به بیماری، تجربه‌های سختی مانند جدایی یا مشکلات مالی می‌توانند باعث بروز استرسی مداوم و مزمن در ما شوند.
تجربه‌ای استرس‌آور در زندگی می‌تواند باعث تحریک و واکنش سیستم اعصاب سمپاتیک (sympathetic system) شود یا واکنش ستیز/گریز را فعال کند. به عبارت دیگر، زمانی که مغز متوجه شود ما به‌سبب حمله یا تهدیدی تحت‌فشار هستیم، ترشح هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول در بدن زیاد می‌شود.
با فعال‌شدن واکنش ستیز/گریز، نظام بدن دچار تغییراتی می‌شود. این تغییر باعث افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، تغییر تنفس برای اکسیژن‌رسانی بیشتر و انقباض ماهیچه‌ها می‌شود. برخی از بخش‌های بدن هم کُند و کرخت می‌شوند.
چنین روندی ادامه پیدا می‌کند تا اینکه مغز و بدن به این نتیجه برسند که اوضاع امن است و عامل خطرساز و استرس‌زا دیگر وجود ندارد. در این زمان، سیستم اعصاب پاراسمپاتیک (parasympathetic system) یا استراحت/هضم دست‌‌به‌کار می‌شود و بدن را به حالت خنثی بازمی‌گرداند، تنفس را آرام می‌کند و با تثبیت ضربان قلب و ایجاد حس امنیت، منابع انرژی را هم بازیابی می‌کند. تاثیر استرس بر سیستم عصبی بسیار پررنگ و جدی است.
متخصصان معتقدند که تاثیر استرس بر بدن زیاد است و اگر این مسئله روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها ادامه پیدا کند، عوارض ناخوشایندی در پی خواهد داشت:
اگر نتوانیم چرخه ایجاد استرس را بشکنیم و دست‌کم در مقطعی از زمان از فشارهای روانی فاصله بگیریم، بدنمان آسیب‌هایی جدی می‌بیند. اگر حواسمان به مهار استرس نباشد، اسیر بیماری‌های ناخوشایندی می‌شویم.
هورمون‌های کورتیزول و آدرنالین می‌توانند بر بیشتر نقاط بدن اثر منفی بگذارند. تحریک بدن و ایجاد التهابات در آن زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.
بدن هرکس واکنشی متفاوت به فشار و استرس نشان می‌دهد. گاهی بخش‌های مختلف دستگاه گوارش تحت‌تأثیر استرس قرار می‌گیرند و گاهی در سر و مغز اتفاقات ناخوشایندی رخ می‌دهد. بعضی از بخش‌های بدن حساس‌ترند و فشار روانی آنها را بیشتر آزرده می‌کند مثل:
کورتیزول و آدرنالین باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شوند. در لحظات فشار استرس شدید بر بدن، این هورمون‌ها رگ‌های خونی را تنگ می‌کنند و اکسیژن را به بخش‌هایی از بدن می‌فرستند که به آن بیشتر نیاز دارند.
تنفس هم برای دستیابی به اکسیژن بیشتر تغییر می‌کند و عضلات منقبض می‌شوند تا در صورت لزوم، سریع‌تر بتوانیم از خطرها فرار کنیم یا قوی‌تر با آنها روبه‌رو شویم. استرس مداوم و طولانی با افزایش ضربان قلب و فشار خون و مشکلاتی مانند درد قفسه سینه، بیماری‌های قلبی، خطر بروز سکته، حمله قلبی یا بیماری فشار خون همراه است.
اگر استرس‌های زندگی مدام باعث بالارفتن ضربان قلب می‌شوند، توجه به این توصیه‌ها خالی از لطف نخواهد بود:
حتی اگر مدت اندکی تحت‌تأثیر استرس باشیم، باز هم از اثرات منفی آن در امان نخواهیم بود. سندرومی موسوم به سندروم قلب شکسته وجود دارد که سبب ضعیف‌شدن بطن چپ قلب می‌شود. این سندروم در نتیجه استرس شدید یا فشار روحی و جسمی زیاد ایجاد می‌شود.
بیشتر مبتلایان به این عارضه زنان هستند. به نظر می‌رسد که تاثیر استرس بر بدن زنان بیشتر است و اثرات منفی‌اش آنان را بیشتر آزار می‌دهد. احتمال بروز سندروم قلب شکسته بعد از دعوایی شدید، مرگ عزیزان یا محرک‌های ناراحت‌کننده دیگر وجود دارد. نشانه‌های آن هم درد قفسه سینه و علائمی مشابه نارسایی قلبی است.
تاثیر استرس بر بدن جدی است. این عامل ناخوشایند می‌تواند ریه را هم آزار بدهد. بعضی از عوارض استرس تنگی نفس، تنفس بی‌نظم و حملات آسمی هستند. علت بروز چنین عوارضی باریک‌شدن راه‌های هوایی بدن از جمله برونش‌ها یا همان نایژه‌هاست.
برونش‌ها ۲ لوله بزرگ‌اند که مسئولیت توزیع هوا به شش‌ها را به عهده دارند. این روند در کسانی که مشکلات ریوی یا تنفسی ندارند، بی‌مشکل و اختلال پیش می‌رود. کسانی که دچار آسم‌اند یا به‌تازگی به کووید-۱۹ مبتلا شده‌اند، با سریع‌شدن تنفس دچار مشکلاتی در سیستم تنفسی می‌شوند.
برای کنترل تنفس در زمان استرس، این اقدامات را در نظر بگیرید:
معمولا در زمان بروز استرس فرد میلی به خوردن غذا ندارد، چون استرس مزمن یا استرس مقطعی و شدید ممکن است دستگاه گوارش را هم درگیر کنند. عوارض محتمل استرس برای دستگاه گوارش عبارت‌اند از:
اگر کسی دچار سندروم روده تحریک‌پذیر باشد هم استرس می‌تواند علائم بیماری‌اش را تشدید کند. با فعال‌شدن سیستم عصبی سمپاتیک، افزایش اسید و زخم معده و رفلاکس رخ می‌دهد. اعصاب سمپاتیک تحریک‌شده باعث می‌شوند که جریان خون کمتری به‌سمت معده برود و دیواره‌های آن منقبض شوند.
برای کاهش مشکلات ناشی از استرس بر دستگاه گوارش، به این توصیه‌ها توجه کنید:
استرس روی سیستم ایمنی بدن اثرات منفی و نامطلوب زیادی می‌گذارد. زمانی که دچار استرس هستیم، بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های مختلف قرار می‌گیریم و مثلا خیلی زود سرما می‌خوریم. کسانی که مبتلا به بیماری‌های خودایمنی هستند و سیستم ایمنی علیه بدنشان کودتا کرده است و به‌خوبی از آن مراقبت نمی‌کند هم با قرارگرفتن در معرض استرس دچار علائم ناخوشایند شدیدی می‌شوند.
اگر مدتی طولانی و مداوم در معرض استرس باشیم، امکان دارد که ماهیچه‌های بدنمان در بعضی نواحی مانند گردن، شانه‌ها و کمر فشار زیادی را تحمل کنند. ماهیچه‌های بلند کمر بر اثر استرس طولانی کوتاه می‌شوند و حالت نامطلوبی پیدا می‌کنند. نتیجه اینها چیزی نخواهد بود جز بروز درد در ناحیه کمر.
این مسئله منجر به مشکلات دیگری مانند فتق، برآمدگی، پارگی دیسک و عصب سیاتیک هم می‌شود. فشردگی یکی از اعصاب سیاتیک باعث درد و التهابی می‌شود که به پاها هم سرایت می‌کند. استرس به ماهیچه‌های بخش‌های دیگر مانند فک و چانه هم فشار می‌آورد و سبب دردهای مفصل گیجگاهی/فک پایین می‌شود.
در بعضی موارد، انقباض ناشی از استرس ماهیچه‌ها روی سر هم اثر می‌گذارد و سردرد و میگرن ایجاد می‌کند. بی‌خوابی، افسردگی، بی‌انگیزگی و اضطراب از عوارض چنین فشاری است. برای مقابله با این مشکلات به راهکارهای زیر توجه کنید:
استرس باعث می‌شود که خلق‌وخوی فرد تغییر کند و آستانه تحمل دردش پایین بیاید. با وجود استرس، هر فشاری که به ماهیچه‌ها وارد شود هم شدیدتر و ناخوشایندتر احساس می‌شود. افرادی که زیر فشار روانی و اضطراب‌اند، درد را شدیدتر حس می‌کنند.
کسی که استرس دارد، خواب باکیفیتی هم ندارد. یادتان باشد که خواب خوب نقش مهمی در مقابله با بسیاری از بیماری‌ها و وضعیت‌های ناخوشایند دارد. سیستم ایمنی بدن با خواب کافی و باکیفیت تقویت می‌شود. بنابراین با خواب خوب و کافی از افسردگی و خستگی‌ها دور می‌شویم.
تاثیر استرس بر سیستم ایمنی و اعضای مختلف آن منفی است. بااین‌حال، نمی‌توانیم رابطه مستقیمی میان آن و برخی بیماری‌ها مانند سرطان پیدا کنیم. این را هم در نظر بگیرید که بسیاری از بیماری‌های جدی، مانند انواع سرطان، با تغییر سبک زندگی قابل‌پیش‌گیری‌اند.
دچاربودن به استرس باعث می‌شود که سبک زندگی افراد مخدوش شود. مثلا مصرف الکل و سیگار افزایش یابد یا به ورزش اهمیت داده نشود. این اثرات غیرمستقیم هستند که ارتباطی میان استرس و بیماری‌هایی مانند سرطان ایجاد می‌کنند. در واقع رابطه استرس با سرطان و بیماری‌های جدی کشنده غیرمستقیم است.
شک نداریم که شما هم میزانی از استرس را در طول روزهای زندگی‌تان تجربه کرده‌اید و می‌کنید. در دنیای امروز با تمام مشکلاتش، واضح و بدیهی است که پای استرس به زندگی‌هایمان باز باشد. عوارض این حس‌وحال ناخوشایند و واکنش بدن به وضعیت نامناسب روح و روان، چطور در شما بروز کرده است؟ تجربه بیماری یا وضعیت ناخوشایند ناشی از استرس را داشته‌اید؟ فکر می‌کنید که چطور می‌توانیم با استرس کنار بیاییم؟ اگر بر اثر قرارگرفتن در معرض اضطراب و استرس مشکلی برای شما پیش آمده که در این مقاله ذکر نشده است، تجربه‌تان را با ما و سایر خوانندگان به اشتراک بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها