فیلسوف فرانسوی راوایسون در مقاله خود درباره عادت ، عادت ها را عرفانی آشنا اما مرموز توصیف می کند.
اعمالی که با گذشت زمان تکرار می شوند ، به تدریج با زندگی، کنجکاوی خاص خود به عادت تبدیل می شوند.
این فیلسوف بیشتر شیفته عادت های مثبت یا سازگار بود ، عادت هایی که ما با ذکاوت در آنها ایجاد می کنیم
البته همه عادت ها با ذهنیت رشد نمی کنند. برخی از عادت ها به طور ناخودآگاه ، از استرس داخلی یا خارجی ایجاد می شوند. اینها عادتهای منفی یا ناسازگار هستند.
دانشمندان علوم مغز و اعصاب همچنین در مورد عادات ، از جمله چگونگی شکل گیری عادات مثبت و چگونگی ترک منفی ، حرف های زیادی برای گفتن دارند
ما به بررسی نظرات و تحقیقات خواهیم پرداخت ، و سپس به این سوال پاسخ خواهیم داد که چگونه عادت ها شکل گرفته است.
برگسون فیلسوف فرانسوی بود که از بحث قبلی راوایسون درباره عادت ها و شکل گیری آنها نشانه هایی می گرفت.
برگسون در مورد هر دو عادت فعال و منفعل نوشت.
عادتهای منفعل از قرار گرفتن در معرض چیزهایی ناشی می شود که سرانجام به آنها عادت می کنیم. کوهنوردان با ارتفاع زیاد با بالا رفتن از 7000 فوت ، بدن خود را به تدریج با سطوح پایین اکسیژن موجود سازگار می کنند.
عادت های فعال ، عادت هایی هستند که با نیت و تلاش مکرر در آنها ایجاد می شوند و به عنوان مهارتی تبلور می یابند که با اندیشه اندک یا کم فکر انجام می دهیم. یک ژیمناستیک راه رفتن ، پریدن و تلنگر را روی پرتوی باریک تمرین می کند تا جایی که بتواند همه این مانورها را بدون سقوط بدون دردسر انجام دهد.
همچنین عادت ها به عنوان مهارت می توانند به عنوان سکوی پرشی برای خلاقیت دیده شوند. براساس آنچه معمولاً می توانیم انجام دهیم ، به اوج های جدیدی می رسیم ، مانند زمانی که نوازنده جاز نواختن یک ملودی اساسی را ریشه می زند ، سپس نت های جدید و ماجراجویانه ای را در بالای موضوع اصلی بداهه می کند.
دیدگاه علمی در مورد شکل گیری عادت امروز با تحقیقات علوم اعصاب مثال زدنی است . این تحقیق مسیرهای اساسی مغز را که در ایجاد عادت نقش دارند برجسته کرده است.
هنگامی که برای اولین بار بستن کفش خود را یاد می گیرید ، تلاش ها کاملاً آگاهانه و تلاش می کنند. وقتی این مهارت را تمرین می کنید ، به یک عادت تبدیل می شود ، کاری که می توانید به راحتی و به صورت خودکار انجام دهید ، حتی در هنگام فکر کردن به چیزهای دیگر.
علوم اعصاب پرسیده است که چگونه اقدامات آگاهانه و هدفمند به عادت تبدیل می شوند
سرنخ هایی از رمز و راز شکل گیری عادت را می توان در یک منطقه باستانی از مغز به نام گانگلیون پایه یافت
گانگلیون های پایه ساختارهای عمیقی در نزدیکی پایه مغز هستند که در اوایل تکامل سیستم عصبی ما ایجاد شده اند.
این ساختارها در هماهنگی انواع حرکات ارادی ، از جمله حرکات پیچیده مربوط به راه رفتن ، دویدن ، غذا خوردن ، صحبت کردن و گرفتن و دستکاری با دست و ... نقش اصلی را دارند.
گانگلیون پایه ، همراه با لوب پیشانی یا لوب "اجرایی" مغز ، از بین گزینه های زیادی که در یک شرایط خاص وجود دارد ، به انجام وظیفه مهم انتخاب سریع نوع حرکت باید کمک کند.
وقتی با ببری روبرو می شوید که ناگهان از بوته ها بیرون می آید ، چه کاری باید انجام دهید؟ بی حرکت بایستید ، بدوید تا از درخت بالا بروید ، یا برای رودخانه تند حرکت کنید و امیدوار باشید ببر قادر به شنا نباشد؟ برنامه حرکتی انتخاب شده در این مرحله ممکن است تعیین کند که آیا شما باید ژن های خود را به فرزندان منتقل کنید یا خیر.
از آنجا که حرکات در هنگام یادگیری یا عادت بسیار موثر هستند ، گانگلیونهای پایه نیز در تشکیل عادت بسیار نقش دارند.
به نظر می رسد برخی از عادات از طریق تعامل بین دو مسیر گانگلیون پایه مشخص ایجاد می شوند
یکی از این مسیرها تداعی است . این آگاهانه اطلاعات مورد نیاز برای رسیدن به اهدافی مانند گرم ماندن ، یافتن غذا ، همسریابی و بیان هنری را جمع آوری می کند.
مسیر دوم بیشتر اتوماتیک است . این مسیر آن درسهایی را که از مسیر اول آموخته شده می گیرد و آنها را در مجموعه ای از عادات ذخیره شده گنجانده است.
این عادت ها در صورت وجود شرایط خاص ، قابل استناد هستند.
هنگامی که قبل از دویدن روی خم می نشینم ، این عادت به پوشیدن کفش دویدن من را ایجاد می کند ، در یک دنباله از اقدامات کاملاً آموخته شده و اغلب خودکار است.
یکی دیگر از جنبه های اصلی شکل گیری عادت ، تقویت یا پاداش مثبت است . برای اینکه یک فعالیت به یک عادت تبدیل شود ، اگر نه تنها اغلب تکرار شود ، بلکه به طور مثبت تقویت شود نیز کمک می کند.
ما می توانیم از طریق پاداش خارجی ، مانند پول ، غذا یا ستایش ، تقویت مثبت کنیم. چنین تجربیاتی باعث آزاد شدن دوپامین ، یکی از مواد شیمیایی عصبی مورد علاقه "احساس خوب" مغز می شود. ترشح دوپامین با ارزش همچنین می تواند از طریق محرک های داخلی اتفاق بیفتد ، مانند تجسم خود در رسیدن به یک هدف عزیز
نشان داده شده است که ترشح دوپامین به سلولهای عصبی درون سیستم لیمبیک ، یک مدار مغز باستانی دیگر که احساسات و تجربه پاداش را پردازش می کند بستگی دارد. سیستم لیمبیک ارتباط عمیقی با گانگلیون های پایه دارد و می تواند خاطرات و عادت های ما را با ارزش احساسی و پاداش مهر کند
فیلسوف آمریکایی ویلیام جیمز کمکهای اولیه به نظریه عادت کرد که امروزه نیز طنین انداز است.
جیمز عادت را نتیجه تکرار همان عمل بارها و بارها ، در شرایط مشابه ، تا زمانی که در مدار مغز ما ریشه دواند ، تصور کرد.
وی همچنین معتقد بود که عادات ریشه دار به طور خودکار در برابر نشانه های قوی مرتبط با شکل گیری آنها بوجود می آیند. هنگام ورود به اتاق تاریک خود ، اتاق و تاریکی عادت خودکار دستیابی به سوئیچ نور را نشان می دهد.
رفتارگرایانی مانند BF Skinner با مطالعات حیوانی که بر چگونگی تقویت عادت توسط پاداش تأکید می کنند ، بینش جیمز را در مورد عادت گسترش می دهند.
اسکینر (1953) قفس هایی را برای کبوترها با دکمه هایی ایجاد کرد که هنگام هل دادن یک گلوله غذا ریخت. در کاوش در قفس ، کبوترهای گرسنه سرانجام دکمه دیوار را نوک می زدند. آنها به زودی دریافتند که با زدن دکمه یک گلوله غذا تولید می شود.
این سناریو آزمایشی شامل عواملی است که Skinner از عوامل اصلی تولید یک عادت است:
اسكینر (1953) معتقد بود كه رفتارهایی كه به خاطر دریافت پاداش مرتباً انجام می شوند ، به عادت تبدیل می شوند. این فرضیه را کبوترهایش بارها و بارها دکمه را فشار دادند ، حتی وقتی که آن عمل دیگر با گلوله غذایی دنبال نمی شد.
نظریه های دیگر سعی داشتند فراتر از تمرکز رفتارگرایی بر رفتار مشاهده شده به تنهایی ، ذهنی یا شناختی به صورت عادت باشند. ادوارد تولمان معتقد بود كه پاسخهای مكرر یا عادی شامل استفاده از ایده های داخلی یا "نقشه ها" به عنوان ملفه های شناختی است كه به پیمایش پیچ و خم ها و غیره كمك می كند.
علوم اعصاب با کمک هدایت عصب و مطالعات اسکن مغزی ، برخی از سوالات مربوط به عادت را بیشتر مورد بررسی قرار داده است.
دکتر وندی وود ، روانشناس از آزمایشگاه عادت دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ، دریافت که برآورد می شود 43 درصد از فعالیت های شرکت کنندگان در هر روز در هر روز انجام می شود ، در حالی که آنها به چیز دیگری فکر می کردند
از کجا می توان فهمید که چه زمانی چنین فعالیتهای عادی را شروع کرده و متوقف می کنیم ، اگر این کار آگاهانه انجام نشود؟
دانشمندان علوم مغز و اعصاب در انستیتوی فناوری ماساچوست دریافتند که هنگام انجام یک روال عادی مانند مسواک زدن ، برخی از سلول های عصبی در گانگلیون های پایه در آغاز برنامه فعال یا "آتش" می شوند. سپس ، وقتی روند عادی پیش می رود ، ساکت می مانند. سرانجام ، آنها با اتمام روال کار دوباره شلیک می کنند (مارتیروس ، بورگس و گریبیل ، 2018).
این بدان معنی است که حتی اگر به چیز دیگری نیز فکر می کنید ، می توانید یک روال عادی را به طور خودکار شروع کرده و سپس به پایان برسانید ، زیرا این نورون های تخصصی به شما می گویند چنین کاری کنید.
سوال متداول دیگر در مورد عادت ها این است: چه مدت طول می کشد تا عادت های جدید شکل بگیرند؟
یک مطالعه که اغلب مورد استناد قرار گرفت (لالی ، وان جارسولد ، پوتس و واردل ، 2010) به طور متوسط 66 روز برای ایجاد یک عادت جدید بهداشتی مانند ورزش حداقل 30 دقیقه در روز نشان داد.
تحقیقات نکات زیر را برای ترک عادتهای منفی و شکل گیری عادات مثبت و جدید پیشنهاد می کند.
بسیاری از عادتهای منفی مانند سیگار کشیدن ، پرخوری و خواب زیاد به عنوان پاسخی به استرس ایجاد شده اند
اگر سطح استرس خود را پایین می آورید ، باید تمایل کمتری به استراحت سیگار ، خوردن میان وعده ای که واقعاً نیازی به آن ندارید ، یا در نیمکت روز روی نیمکت بخوابید.
اقدامات ساده می توانند استرس را مانند پیاده روی یا تمرین روشهایی مانند تنفس دیافراگم و شل شدن عضلانی پیشرونده کاهش دهند
عادت ها از آنجا که آنها عمدتا خودکار هستند ، ما غالباً از عادت ها و تجربیات مربوط به آنها بی اطلاع هستیم. هوشیاری نسبت به عادت های منفی و مواردی که در آنها وجود دارد ، می تواند ترک آنها را آسان تر کند
به عنوان مثال ، هنگامی که از آنها خواسته شد تا توجه داشته باشند که سیگار کشیدن چه طعم و بویی دارد ، برخی از افراد سیگاری متوجه می شوند که احساسات واقعی سیگار کشیدن برای آنها خوشایند نیست. تأمل در تجربه حسی سیگار کشیدن می تواند ترک این عادت را آسان کند
بیشتر عادت ها را می توان با نشانه ها یا زمینه هایی که در آنها ایجاد شده است ایجاد کرد
بنابراین اگر از نشانه ها یا زمینه های مرتبط با آنها جلوگیری شود ، می توان عادت های منفی را خاموش نگه داشت. به عنوان مثال ، در تلاش برای تضعیف عادت میان وعده در میان وعده ها ، باید از کنار گذاشتن میان وعده هایی که به راحتی قابل دسترسی هستند ، خودداری کنم.
این کار را می توان با برنامه ریزی صریح یک دوره متفاوت و تکرار آنچه تجویز می کند ، انجام داد.
این روش با موفقیت در مطالعه ای در مورد از بین بردن عادات بازیافت قدیمی و تصادفی در محل کار و جایگزینی آنها با یک استراتژی مشخص برای بازیافت مداوم استفاده شد
رابرت کانات کارآفرینی است که با نام کوچک RL Adams ، مطالب زیادی درباره نظم ، تغییر رفتار مثبت و عادت نوشته است
موارد زیر پنج عادت است که توسط Kanaat برای بهبود سلامت ، وضعیت مالی ، شغلی و بهزیستی روانشناختی برجسته شده است
كنات این را به عنوان یك عادت سنگین توصیف می كند ، عادتهایی كه می توانند از سایر عادتهای مثبت سلامتی مانند نوشیدن آب به مقدار كافی ، آگاهی از آنچه می خوریم و گذاشتن زمان كافی برای ورزش پشتیبانی می كنند.
این عادت اساسی را می توان با استفاده از گام شمار یا برنامه سلامت گوشی های هوشمند برای ردیابی قدم های فرد در جهت رسیدن به هدف روزانه 10،000 مورد حمایت قرار داد.
به گفته كنات ، این عادت مهم مالی از آگاهی مالی ، برنامه ریزی مالی و عادت های مثبت خرج حمایت می كند.
او به عنوان مثال جان دی راكفلر را مثال می آورد كه مادرش عادت نوشتن هر پنی را كه از كودكی خرج می كرد ، در او ایجاد كرد. او همچنین او را در ابتدای عادت پس انداز و سرمایه گذاری عاقلانه پول خود تشویق کرد. راکفلر به عنوان مادر موفقیت و عادت هایی که به او القا کرده کلید موفقیت مالی وی است (راکفلر ، 2019).
Kanaat هدف گذاری فعال را از غیرفعال تشخیص می دهد. در هدف دوم ، ما اهدافی را تعیین می کنیم که معمولاً بلندمدت تر هستند ، سپس تمایل داریم آنها را فراموش کنیم. تعیین هدف فعال شامل پیگیری پیشرفت شما در رسیدن به هر هدف هر روز است. او همچنین طرفدار تعیین هدف "SMART" است: اطمینان از اینکه اهداف عبارتند از:
كنات توصیه می كند كه از سیستم "ربع" برای مدیریت زمان استفاده شود ، كه ابتدا توسط دویت دی آیزنهاور ساخته شد و بعداً در پرفروش ترین کتاب " 7 عادت افراد بسیار در این سیستم ، هر فعالیتی را که انجام می دهیم می تواند شامل برخی از ترکیبات ضرورت و اهمیت باشد. ما به طور طبیعی تمرکز می کنیم روی اهداف کوتاه مدت ، ربع 1 ، که هر دو ضروری و مهم هستند.
ما باید حتی بیشتر مراقب اهداف بلند مدت ربع 2 باشیم ، اگرچه فوری نیستند ، اما بسیار مهم هستند.
فعالیت های ربع سوم و چهارم باقیمانده باعث حواس پرتی و اتلاف وقت هستند و به ترتیب باید از آنها اجتناب شود و کاملاً محدود شود.
اگر بر آنچه کم داریم تمرکز کنیم ، آنچه از دست رفته است را خواهیم دید و تجربه خواهیم کرد.
از طرف دیگر ، اگر به آنچه در حال حاضر داریم متمرکز شویم و سپاسگزار باشیم ، قدردانی و پر بودن را مشاهده و تجربه خواهیم کرد.
كنات توصیه می كند كه هر روز صبح هر روز به مدت 15 دقیقه سپاسگزاری را انجام دهید ، با نوشتن هر آنچه از آنها سپاسگزاریم ، یادداشت كنید. وی در ادامه توصیه می کند برای تعیین عادت هر روز 90 روز این کار را انجام دهید. او اضافه می کند که این می تواند یک تغییر و تحول مثبت در طرز فکر را از فکر تنها از عدم به فکر و بودن را، سپاسگزار برای همه ما داشته باشد
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها