شاید عجیب به نظر برسد، اما ورزش‌کردن ممکن است خطرناک باشد. درست است که ورزش‌کردن باعث می‌شود انسان پا را فراتر از مرزها و محدودیت‌های بدنش بگذارد و ایکاروس‌وار از مرزها و محدودیت‌ها رد شود و حتی در خطرناک ترین ورزش های دنیا هم به موفقیت‌هایی شگفت‌انگیز برسد، اما باید پیش از آغاز این مسیر از خطرات ورزشی که انتخاب می‌کنیم اطلاع داشته باشیم و با آگاهی آن را انتخاب کنیم. ایکاروس همان شخصیت افسانه‌های یونانی است که با بال‌های جادویی‌اش به‌سمت خورشید پرواز کرد و نماد دستیابی به آگاهی بیش از حدِ مجاز و پشت‌سرگذاشتن مرزهاست و از این نظر، شاید بهترین مثال کسانی باشد که به‌سراغ انتخاب ورزش های پرخطر می‌روند. در این مقاله، از خطرناک ترین ورزش های دنیا می‌خوانید؛ ورزش هایی که آدمیزاد با ردکردن مرزهای شجاعت به آنها مشغول می‌شود و تمام خسارت‌های احتمالی را به جان می‌خرد.
این فهرست بر اساس میزان آسیب‌دیدگی ورزش‌کاران، اثرات بلندمدتشان بر افراد و نیز تلفات آنها تنظیم شده است. از شماره ۱۵ به‌سمت خطرناک‌ترینِ آنها می‌رویم.
لوژسواری در دسته خطرناک ترین ورزش های دنیا قرار می‌گیرد، اما خطرناک‌ترینِ آنها نیست. در این ورزش، افراد روی لوژ یا تخته‌ای چرخ‌دار دراز می‌کشند و از تپه‌ها و خیابان‌ها عبور می‌کنند. بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱، تعداد مرگ‌ومیر در این ورزشِ خطرناک ۲۵ نفر بوده است.
البته شرکت‌کنندگان در مسابقات لوژ خیابانی و ورزش‌کاران این زمینه آسیب‌های شدیدی می‌بینند، اما انگار از نظر طول عمر فرشته مرگ با آنها همراهی کرده است و این ورزش با اینکه در بین خطرناک ترین ورزش ها قرار دارد، کم‌خطرترین ورزش این فهرست است. شاید هم دلیل نجات‌یافتن این افراد از مرگ حتمی استفاده از لباس‌های چرمی مخصوص و کلاه‌ایمنی بوده است.
در بسیاری از کشورها ورزشی وجود دارد به‌نام ورزش هلهله‌چی‌ها. شاید این ترجمه برای واژه cheer-leader کمی عجیب‌غریب باشد، اما منظورمان همان افرادی است که در فیلم‌های هالیوودی زیاد دیده‌اید. اگر فیلم‌های نوجوان‌پسند آمریکایی را دیده باشید، حتما در بخش‌هایی از آن، گروهی از تشویق‌کنندگان ورزش های مختلف قبل از مسابقه را هم دیده‌اید؛ همان‌هایی که دور مچشان آذین‌های براق می‌بندند و با حرکات آکروباتیک، قبل از ورود بازیکنان یک تیم ورزشی به زمین، حرکات نمایشی انجام می‌دهند. به این افراد پرتحرک رهبر تشویق یا هلهله‌چی می‌گویند.
ورزش مذکور از خطرناک ترین ورزش های مدارس آمریکایی است و میزان صدماتی که بازیکنانش می‌بینند از بازیکنان فوتبال هم بیشتر است. تصور کنید، یکی از اعضای این گروه در هوا می‌پرد و در ارتفاع چند متریِ زمین قرار می‌گیرد. حال اگر در مسیر بازگشت به زمین، دیگر اعضای تیم در زمان مناسب او را نگیرند، آسیبی به‌شدت جدی خواهد دید.
@داناییmedia صفحه جدید ما را دنبال کنید 
هزاران هزار خطر در مسیر پرپیچ‌وخم اسکی‌بازان در کوه‌های پربرف وجود دارد؛ مثلا دوام‌آوردن فردی مانند لیندزی وون (Lindsey Vonn)، که قهرمان مدال‌آور المپیک در این رشته است، به معجزه شباهت دارد. مواجهه با بهمن‌های سهمگین، برخورد با درخت یا حتی اشتباهی ساده در راه و مسیر اسکی ممکن است حادثه‌ای هولناک را رقم بزند.
البته ناگفته نماند که بسیاری از مرگ‌ها در مسیر اسکی‌کردن در راه‌های ساده و معمولی رخ می‌دهد و در بیشتر مواقع، خبری از اسیرشدن اسکی‌بازان در کوه‌های یخ‌بسته نیست. در هر حال، اسکی در دسته خطرناک ترین ورزش های دنیا قرار دارد.
به‌جز اینکه در غواصی احتمال خفه‌شدن در زیر آب وجود دارد، خطرات دیگری هم غواصان را تهدید می‌کند. امکان دارد کپسول یا تانک غواصی خراب شود یا در زیر آب سر ورزش‌کار به صخره‌ای یا سنگی بخورد. کوسه‌ها و حیوانات دیگر را هم به این داستان اضافه کنید تا کاملا مشخص شود چرا غواصی در دسته خطرناک ترین ورزش های دنیا قرار می‌گیرد. در زیر آب تغییر فشار هم وجود دارد و همین ممکن است موجب بروز بیماری رفع فشار (DCS) در غواصان شود. بیماری رفع فشار عارضه‌ای است که بدن انسان بعد از قرارگرفتن در فضایی پرفشار و سپس ورود به فضایی کم‌فشار به آن دچار می‌شود.
گاوسواری از قدیم در میان مردم برخی نقاط دنیا رواج داشته است. خطرات آن در سال‌های گذشته بیشتر از زمان حال هم بوده، چون گاوسواران از لباس‌های مخصوص و کلاه‌ایمنی استفاده نمی‌کردند و مورد حمله گاوهای هراسان و خشمگین قرار می‌گرفتند. البته هنوز هم در مسابقات گاوسواری استفاده از کلاه‌ایمنی اجباری نیست؛ ولی وقتی به خطرات این ورزش نگاه می‌کنیم، استفاده از آن ضروری به نظر می‌رسد.
گاوبازی و مبارزه با گاوها یکی از ورزش ها و مسابقات باستانی است. اینجا هم ماجرای گاوسواری تکرار می‌شود: عده‌ای از افراد با گاوی خشمگین می‌جنگند و جانشان را در معرض خطری جدی قرار می‌دهند. رویارویی با گاوی که می‌تواند با شاخ‌های تیزش همه‌چیز را ویران کند و شما را در چشم‌‌به‌هم‌زدنی به دنیایی دیگر روانه کند، خطری است که نمی‌توان نادیده‌اش گرفت. هر سال تعداد بی‌شماری از افراد در گاوبازی صدمه می‌بینند یا حتی جانشان را از دست می‌دهند.
چوگان ورزشی است که در آن باید روی اسب بنشینید و با چیزی شبیه چکش از فاصله ۲متریِ زمین توپی را به حرکت درآورید. چوگان نیز جان ورزش‌کاران زیادی را می‌گیرد و بدتر از همه این است که هم به ورزش‌کار آسیب وارد می‌کند و هم به اسبی که باید او را حمل کند. برخی منتقدانِ ورزش چوگان معتقدند این ورزش از بوکس هم خطرناک‌تر است.
درصد صدماتی که ورزش راگبی به بازیکنانش وارد می‌کند بسیار بسیار زیاد است. با همه اینها، هر سال، تعداد زیادی از افراد در سراسر نقاط دنیا به این بازی مشغول می‌شوند. در این ورزش تعدادی بازیکن باهم در رقابت‌اند تا با تکل و ضربه‌زدن به هم، توپ را از دست هم بربایند. همین ضربه‌ها و تنه‌زدن‌ها به‌علاوۀ سرعت بالای بازیکنان باعث ایجاد صدمات و آسیب‌های شدیدی می‌شود.
جای‌آلای از ورزش های نه‌چندان معروفی است که در فهرست خطرناک ترین ورزش های دنیا جای دارد. در این ورزش، در اتاقی محصور می‌شوید و باید با دسته‌ای مخصوص توپی را پرتاب کنید. توپ با سرعتی زیاد میان دیوارهای اتاقک به حرکت درمی‌آید و هر لحظه امکان دارد به صورت‌تان برخورد کند. این توپ نباید روی زمین بیفتد و تلاش برای کنترل آن یکی از خطرناک ترین ورزش های دنیا را می‌سازد. البته شهرت و محبوبیت این بازی زیاد نیست، ولی خطراتش همیشه زیاد بوده و خواهد بود.
ورزشی که در آن حریفتان حیوانی وحشی است! خطر ندارد؟ هرساله افراد زیادی جانشان را به‌علت اتفاقات حین شکار از دست می‌دهند و این ورزش هر سال تعداد زیادی از افراد در نقاط مختلف دنیا را به کشتن می‌دهد. اگر شکار را هم در دسته ورزش ها قرار بدهیم، ورزشی به‌شدت خطرناک محسوب می‌شود.
سخن سردبیر: با تمام اینها، به نظر ما شکار ورزش نیست! خشونت علیه حیوانات را نمی‌توان ورزش نامید.
چتربازی نیز ورزش خطرناکی است. هرقدر هم نکات ایمنی را رعایت کنید، امکان دارد چترتان به هر دلیلی طی یک اتفاق باز نشود. اگر چتر نجات یدکی هم باز نشود، تکلیف چیست؟ تقریبا هیچ راهی به‌جز سپردن خود به‌دست سرنوشت وجود نخواهد داشت. شاید روی سیم‌های برق فرود بیایید، شاید هم در لابه‌لای شاخه‌های درختی بلند اسیر شوید.
دوست‌داران هیجان شیفته موج‌سواری‌اند. سوارشدن بر فراز موج‌ها کار جذابی به نظر می‌رسد و انگار چندان خطرناک نیست، اما هست. موج‌سواران معمولا سرعت بالایی دارند و به امواج بلند، صخره‌ها و تپه‌های درون یا حوالی آب برخورد می‌کنند. خطر کوسه‌ها و موجودات درون آب را هم نمی‌توان نادیده گرفت. بیهوده نیست که موج‌سواری در میان خطرناک ترین ورزش های دنیا جا خوش کرده است.
مسابقات موتور یا ماشین‌سواری هم بسیار خطرناک‌اند. فرض کنید که با این وسایل و در سرعتی در حدود ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت با دیواری برخورد کنید. خطر تصادف را که کنار بگذارید، آتش‌گرفتن موتور وسیله هم باعث می‌شود با مرگی به‌شدت وحشتناک یا آسیبی بسیار جدی روبه‌رو شوید.
کوچک‌ترین آسیب‌هایی که در ورزش بوکس وارد می‌شود کبودی دور چشم‌ها و ورم‌کردن لب‌هاست. ضربه‌هایی که به گردن یا سر وارد می‌شود به‌سادگی می‌توانند دلیل مرگی رنج‌آور باشند. حتی اگر در طول مسابقات کسی آسیب نبیند، ضربه‌های پیاپیِ واردشده به سر ممکن است مرگ و بیماری‌های دیگر را در طول زندگی ورزش‌کار به همراه بیاورد.
کوهنوردی جذاب و رؤیایی به نظر می‌رسد و شاید انتظار دیدنش را در این فهرست نداشتید؛ اما این ورزش خطرناک ترین ورزش است. سالانه، هزاران نفر در سراسر دنیا در کوه‌ها آسیب می‌بینند و دچار حادثه می‌شوند. سقوط از صخره‌ها و دره‌ها یا افتادن از کوه ممکن است به‌قیمت جان کوه‌نوردان تمام شود. گم‌شدن در کوه را هم به اینها اضافه کنید تا بدانید چرا کوهنوردی از خطرناک ترین ورزش های دنیا است.
برای شروع کوهنوردی به چه تجهیزاتی نیاز دارم؟
ورزش‌کردن عالی است، بهترین کاری است که برای بدن از دستمان برمی‌آید؛ اما حرکت‌کردن در چهارچوب منطق و پیشگیری از خطرات را هم نباید نادیده گرفت. به نظر شما ورزش‌کردن در سطحی که احتمال آسیب‌رساندن به بدن را داشته باشد یا امکان قرارگرفتن در معرض مرگ و حادثه را زیاد کند کاری معقول است؟
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها