با پخش قسمت اول سریال «شکارگاه» به کارگردانی نیما جاویدی، شبکه نمایش خانگی میزبان اثری تازه با داستانی پر رمز و راز شده‌است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده. این سریال که جدیدترین محصول فیلیمو و شیدا است، روایتی جذاب از دورانی پرالتهاب در تاریخ ایران را به تصویر می‌کشد.
در این مقاله چطور، به معرفی سریال شکارگاه، معرفی بازیگران آن و بررسی نقاط ضعف و قوتش می‌پردازیم. بعد هم می‌بینیم این سریال شانسی برای حضور در بین بهترین سریال های نمایش خانگی ایران دارد یا خیر؟
قصه در سال ۱۲۵۸ شمسی، در یکی از ملتهب‌ترین دوران تاریخ معاصر ایران یعنی آستانه انقلاب مشروطه، آغاز می‌شود. میرعطا خان (با بازی پرویز پرستویی)، یک سرهنگ قره سوران (ژاندارمری) کارکشته، از سوی ولیعهد مأمور می‌شود تا از گنجینه پادشاهی که نماد آن یک «تاج» است، در یک شکارگاه دورافتاده و نفرین‌شده محافظت کند.
اهمیت این مأموریت به قدری است که پیشکار ولیعهد، پسر کوچک میرعطا را به عنوان وثیقه با خود به قصر می‌برد. این نقطه، گره اصلی داستان را شکل می‌دهد. اما «شکارگاه» صرفاً یک داستان هیجانی نیست؛ بلکه سرشار از نمادگرایی است:
این لایه‌های نمادین، داستان را از یک ماجرای ساده به یک روایت ملی عمیق تبدیل می‌کند.
قسمت اول سریال ترکیبی از ویژگی‌های مثبت و منفی را به نمایش گذاشت:
یکی از دلایل اصلی درخشش «شکارگاه»، تیم حرفه‌ای آن است. با هم نگاهی به کارگردان و بازیگران این سریال می‌اندازیم.
نیما جاویدی با اولین فیلم بلند خود «ملبورن» در جشنواره‌های معتبر جهانی از جمله ونیز درخشید، سبک منحصربه‌فرد خود در خلق درام‌های روان‌شناختی و پرالتهاب را با فیلم موفق «سرخ‌پوست» تثبیت کرد. جاویدی با سریال نوآورانه و تحسین‌شدهٔ «آکتور»، تسلط خود را به مدیوم سریال‌سازی نیز نشان داد.
او این مسیر را با جدیدترین ساخته‌اش، درام تاریخی-معمایی «شکارگاه»، ادامه داده است. ویژگی اصلی آثار او، فیلم‌نامه‌های دقیق و مهندسی‌شده، فضاسازی بی‌نقص و به تصویر کشیدن شخصیت‌هایی است که در موقعیت‌های پیچیده اخلاقی گرفتار شده و مخاطب را تا آخرین لحظه در تعلیق نگه می‌دارند.
پرویز پرستویی، ستون اصلی سریال و ایفاگر نقش «میرعطا خان سرهنگ» است. او که با چهار سیمرغ بلورین، از رکوردداران جشنواره فیلم فجر است، پس از چند سال دوری از شبکه نمایش خانگی، با یک نقش تاریخی متفاوت و پرقدرت بازگشته است. پرستویی که مخاطبان او را با نقش‌آفرینی‌های ماندگار در فیلم‌هایی چون «آژانس شیشه‌ای»، «مارمولک» و «بید مجنون» به یاد دارند، در «شکارگاه» نقش پدری مقتدر و وطن‌دوست را بازی می‌کند که در موقعیتی خطیر، مسئولیت حفاظت از گنجینه سلطنتی و در عین حال، نجات خانواده‌اش را بر دوش می‌کشد. حضور او به تنهایی وزنه‌ای برای هر اثری محسوب می‌شود.
در کنار میرعطا، همسر او «ملوک خاتون» با بازی الهام پاوه‌نژاد قرار دارد. پاوه‌نژاد که بازیگری گزیده‌کار و ریشه‌دار در تئاتر است و مخاطبان با نقش‌های او در سریال‌هایی مانند «همسران» و «هفت‌سنگ» خاطره دارند، در اینجا نقش یک زن قدرتمند قاجاری را ایفا می‌کند که ستون خیمه خانواده است. او که علاوه بر بازیگری در زمینه نویسندگی و کارگردانی نیز فعال است، با صلابت و ظرافت، پیچیدگی‌های شخصیت یک مادر نگران و همسری حامی را در دل حوادث هولناک داستان به تصویر می‌کشد.
مهدی حسینی‌نیا در سال‌های اخیر به یکی از چهره‌های کلیدی و پرکار در سریال‌های شبکه نمایش خانگی تبدیل شده است. او در «شکارگاه» نقش شخصیتی به نام «بهادر» را بر عهده دارد. حسینی‌نیا پیش از این توانایی خود در ایفای نقش‌های خاکستری و پیچیده را در آثاری چون «یاغی»، «حیثیت گمشده» و «برادران لیلا» به اثبات رسانده است. او در این سریال نیز شخصیتی مرموز و چندوجهی را بازی می‌کند که حضورش در عمارت، بر تعلیق است.
سوگل خلیق، بازیگر جوان و مستعد سینما و تئاتر، ایفاگر نقش «گلاب» است. او که پیش از این در سریال «هم‌گناه» تجربه همکاری با پرویز پرستویی را داشته، در «شکارگاه» در نقشی متفاوت ظاهر شده است. خلیق که با بازی در سریال «دفتر یادداشت» و فیلم «شب، داخلی، دیوار» مورد تحسین قرار گرفته، در این سریال وظیفه به تصویر کشیدن یکی از اعضای جوان خانواده را دارد که در میانه بحران، با ترس‌ها و چالش‌های خود روبرو می‌شود.
امیر نوروزی، یکی دیگر از ستاره‌های برخاسته از تئاتر که با سریال «روزی روزگاری مریخ» به شهرت رسید، در «شکارگاه» نقش «مفتش نامجو» را ایفا می‌کند. او که در آثاری چون «می‌خواهم زنده بمانم» و «حیثیت گمشده» درخشیده، استاد ایفای نقش‌های خاص با لحن و بیانی منحصربه‌فرد است. شخصیت او در این سریال نماینده قانون و قدرت حاکمه است که برای بازرسی به شکارگاه فرستاده می‌شود و حضورش تنش میان شخصیت‌ها را دوچندان می‌کند.
شاید بتوان گفت ستاره قسمت‌های ابتدایی سریال، الهام نامی در نقش «سیمین»، دختر خانواده، است. نامی که تجربه‌های موفقی در تئاتر داشته، در «شکارگاه» توانسته به خوبی اضطراب، شجاعت و احساسات پیچیده شخصیتش را به نمایش بگذارد. بازی تأثیرگذار او در همان قسمت‌های اول، تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان را به همراه داشته است.
عرفان ابراهیمی که در سال‌های اخیر در سریال‌های متعددی از جمله «آکتور» (اثر قبلی نیما جاویدی) حضور داشته، در این سریال ایفاگر نقش «یحیی» است. ابراهیمی بازیگری توانا در به تصویر کشیدن شخصیت‌های فرعی اما کلیدی است. حضور دوباره این بازیگر در تیم جاویدی، نشان از هماهنگی او با سبک کارگردانی این فیلم‌ساز دارد.
سریال «شکارگاه» با وجود برخی ضعف‌های جزئی پروژه‌ای جسورانه و قابل‌تامل است. استفاده هوشمندانه از نمادها، روایت داستانی پرکشش در یک بستر تاریخی مهم و فضاسازی رازآلود، این سریال را به اثری فراتر از یک سرگرمی ساده تبدیل کرده است. حالا پرسش این است که این سریال را ببینیم یا نه؟
سریال «شکارگاه» یک درام خوش‌ساخت برای مخاطب صبور است، نه یک سرگرمی سریع. اگر در گروه اول هستید، از تماشای آن پشیمان نخواهید شد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها