روز جهانی لانگ دیستنس چه زمانی است؟
رابطه لانگ دیستنس چیست؟ این سوال را این روزها خیلی‌ها می‌پرسند. همان طور که از نام این رابطه پیداست، به ایجاد رابطه عاطفی از راه دور گفته می‌شود. رابطه لانگ دیستنس می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد. به همین دلیل، بررسی آنها کمی دشوار است. در اصل، روابط لانگ دیستنس باید به انتخاب خود زوجین صورت گیرد. با این حال، بسیاری از روابط هستند که به‌دلیل اجبار ایجاد شده‌اند، ولی جزو این روابط در نظر گرفته می‌شوند. در این مطلب، درباره این نوع رابطه و اینکه آیا درست هست یا نه صحبت خواهیم کرد.
رابطه لانگ دیستنس یا رابطه از راه دور، نوعی رابطه عاطفی یا عاشقانه است که در آن دو نفر به دلیل فاصله جغرافیایی از هم دور هستند و ارتباط آنها بیشتر از طریق تماس تلفنی، پیام‌رسان‌ها و تماس‌های تصویری انجام می‌شود. این روابط به اعتماد بالا، تعهد و مهارت‌های ارتباطی قوی نیاز دارند.
بسیاری از زوج‌ها ممکن است به‌خاطر چنین دلایلی جدا از هم زندگی کنند:
رابطه لانگ دیستنس نه ذاتاً خوب است و نه بد. موفقیت آن به میزان اعتماد، تعهد و مهارت ارتباطی زوج بستگی دارد. اگر هر دو طرف پایبند باشند و برای حفظ ارتباط تلاش کنند، می‌تواند موفق و تقویت‌کننده عشق باشد؛ اما در صورت کمبود توجه یا بی‌اعتمادی، ممکن است باعث سردی و فاصله عاطفی شود.
مزایا
چالش‌ها و معایب
درست است که فناوری‌های ارتباطیِ فراوان و آنی می‌توانند به زوج‌هایی که تصمیم دارند رابطه لانگ دیستنس داشته باشند کمک کند تا این فاصله جغرافیایی را کنترل کنند، اما نیروهایی قوی‌تر از جمله بازار کار و جغرافیا و هنجارهای جنسیتی هم هستند که برخی از زوجین را در موقعیتی قرار می‌دهند که مجبور می‌شوند روابط لانگ دیستنس را انتخاب کنند.
تجزیه‌وتحلیلی آماری در سال ۲۰۰۰ نشان داد که هرچه فرد تحصیل‌کرده‌تر باشد، احتمال انتخاب روابط لانگ دیستنس بیشتر می‌شود. دلیلش این است که احتمال یافتن شغل یا راه‌اندازی کسب‌وکار در بازارهای خاص یا مناطق جغرافیایی ویژه‌ای که این مشاغل در آنجا متمرکز شده‌اند برای این افراد بیشتر می‌شود.
استنلی ۲۵ساله مدیر شبکه یک رستوران زنجیره‌ای است. او به‌دلیل مسائل شغلی، جدا از همسرش آنجلا زندگی می‌کند. استنلی در کارولینای جنوبی اقامت دارد و تقریبا تمام روز با آنجلا که در ویرجینیا زندگی و کار می‌کند در ارتباط است. فاصله این دو ایالت به‌اندازه ۶ ساعت رانندگی است و بنابراین، آنها داوطلبانه تصمیم گرفته‌اند در دو محیطِ جداگانه کار و زندگی کنند.
استنلی از هر فرصت کوتاهی که برای استراحت پیدا می‌کند استفاده می‌کند و با آنجلا به‌صورت تصویری گپ می‌زنند. حتی در خودرو باهم تماس می‌گیرند و در پایان روز، با استفاده از وب‌سایت‌هایی که امکان تماشای تلویزیون را به‌شکل مشترک به آنها می‌دهد سریال می‌بینند. استنلی می‌گوید: «تقریبا مثل اینه که کنار هم توی یه اتاقیم.»
شاید روشی که استنلی و آنجلا از آن برای حفظ رابطه‌شان استفاده می‌کنند برای کسانی که با اینترنت و تلفن‌های هوشمند سروکار دارند چیز مهمی نباشد. با این حال، می‌توان گفت با توجه به نمونه‌های ناموفق فراوانی که در این نوع روابط دیده‌ایم، حیرت‌آور است که دو نفر جدا از هم زندگی کنند و بدون نگرانی، بتوانند رابطه‌شان را تا این اندازه خوب حفظ کنند.
این‌طور نیست که فناوری بتواند ارتباطی پایدار را تضمین کند. برای مثال زوجی که بعد از ازدواج مدتی از هم فاصله داشتند و هر ۲ سال یک بار همدیگر را می‌دیدند، هر روز به هم پیام می‌دادند و هر هفته تماس‌تصویری برقرار می‌کردند. با این حال خیلی‌وقت‌ها این روش جواب نمی‌داد. گاهی تلفن آنتن نمی‌داد، گاهی برق قطع می‌شد و مشکلاتی از این دست که باعث می‌شد یک هفته تمام باهم ارتباط نداشته باشند.
بسیاری از زوج‌های نظامی هم با موانع ارتباطی روبه‌رو هستند. احتمالا شما هم در اطرافتان نظامی‌هایی را می‌شناسید که یا به‌خاطر مأموریت یا به‌خاطر موقعیتی که در آن قرار دارند، ماه‌ها از شریک عاطفی‌شان بی‌خبرند یا اینکه ارتباطشان به تماس تلفنی آن‌هم هر ۲ یا ۳ هفته یک بار محدود است.
به آمار طلاق که نگاه کنید، متوجه خواهید شد حتی حضور فیزیکی و بودن در کنار یکدیگر هم تضمین‌کننده پایداری عشق و علاقه نیست. اگر زندگی مشترک دو نفر به بن‌بست رسیده باشد، فرقی نمی‌کند که کنار هم زندگی کنند یا از هم جدا باشند.
دلایلی وجود دارد که چرا افراد در رابطه عاطفی از راه دور عشق بیشتری به یکدیگر می‌دهند:
اما بسیاری از این زوج‌ها وقتی زیر یک سقف می‌روند یا شناخت بیشتری از یکدیگر پیدا می‌کنند، همه‌چیز خراب می‌شود:
هرچند امروزه با پیشرفت فناوری افراد می‌توانند شناخت بهتری از زندگی یکدیگر به دست آورند، بازهم ممکن است به‌دلیل ازدست‌دادن استقلالشان مشکلاتی برایشان ایجاد شود.
«روز جهانی لانگ دیستنس» (International Long Distance Relationship Day) به شکل رسمی در تقویم جهانی ثبت نشده، اما بین جوامع آنلاین و شبکه‌های اجتماعی ۱۴ فوریه (ولنتاین) و همچنین ژوئیه ۷ (روز جهانی بوسه) اغلب به عنوان نمادین برای جشن گرفتن روابط لانگ دیستنس شناخته می‌شوند.
علاوه بر این، بعضی انجمن‌ها و گروه‌های مرتبط با روابط از راه دور، ۸ اوت (8th August) رو هم به‌عنوان روز غیررسمی «Long Distance Relationship Day» معرفی کرده‌اند.
اگر به هر دلیلی رابطه لانگ دیستنس را انتخاب کرده‌اید، بهتر است نشانه‌های هشداردهنده‌ای را که می‌گویند این رابطه خوب پیش نمی‌رود بشناسید:
در هر رابطه سالم، ارتباط کافی بین زوجین برقرار است. اگر شریک زندگی شما مدام بهانه می‌آورد که «مأموریت هستم»، «بذار این سریال تموم شه»، «شیفت اضافه برداشتم» یا هر بهانه مشابه دیگری، مشخص است که تمایلی ندارد با شما ارتباط برقرار کند و این رابطه سالم نیست.
خواه ۲ ماه از ازدواجتان گذشته باشد خواه ۲ سال، مسلما یک‌سری ویژگی‌های شخصیتی در همسرتان وجود دارد که آنها را می‌شناسید و نحوه برخورد و رفتار او با خودتان را می‌دانید؛ بنابراین، اگر این خصوصیات یا رفتارها تغییر کرده‌اند، گوش‌به‌زنگ باشید. اگر حس می‌کنید او دارد از شما دور می‌شود، به حسی که دارید اعتماد کنید. معمولا این حس درست است.
اگر عادت داشته‌اید که برای مثال هر روز و هر ساعت با او صحبت کنید، اگر حالا زمان صحبت‌کردنتان به‌سرعت متوقف شده یا کاهش یافته است، احتمالا مشکلی وجود دارد.
اگر با او تماس می‌گیرید و پاسخ نمی‌دهد و خودش هم بعد از دیدن تماستان تماس نمی‌گیرد، رابطه‌تان سالم نیست. البته ممکن است گاهی در موقعیتی قرار داشته باشد که واقعا نتواند پاسخ دهد و بعدا هم یادش برود. تا اینجای کار مشکلی نیست؛ اما اگر همیشگی شود یک جای کار می‌لنگد.
وقتی دو نفر رابطه لانگ دیستنس دارند، یعنی نمی‌توانند آن‌طور که دوست دارند از نزدیک با یکدیگر وقت بگذرانند. آنها همه تلاش‌شان این است که در اولین فرصت برای دیدن هم برنامه بریزند. اگر این برنامه‌ریزی متوقف شده است، یعنی ممکن است همه‌چیز به پایان برسد.
اگر شریک زندگی شما برای آخر هفته با شما قرار ملاقات نمی‌گذارد یا مثلا اگر مأموریتی در شهری که شما هستید برایش پیش آمده و حتی یک ساعت حاضر نیست برای دیدن شما بیاید یا اگر همیشه بهانه‌ای وجود دارد که نمی‌توانید همدیگر را ملاقات کنید، این رابطه رو به زوال است.
حتی اگر در دو قاره مختلف زندگی می‌کنید، شریک زندگی‌تان نباید از دادن آدرسش به شما ابایی داشته باشد. اگر این طور باشد، رابطه شما با مشکل مواجه است.
خیلی‌ها گمان می‌کنند این موضوع در روابط لانگ دیستنس بی‌معنی است. این‌طور نیست. حتی در روابط لانگ دیستنس هم باید اعضای خانواده یا دوستان همسرتان را کاملا بشناسید.
در بیشتر روابط زناشویی، ارتباط روزانه اهمیت زیادی دارد. روابط لانگ دیستنس نیز از این قاعده مستثنا نیستند. همان طور که اگر شوهرتان یک شب به خانه نیاید علت را جویا می‌شوید، در رابطه لانگ دیستنس هم باید ارتباطی روزانه باهم داشته باشید. اگر ارتباط روزانه‌تان به یک روز در هفته یا یکی‌دو روز در میان کاهش یافته است، این رابطه بی‌معنی است.
همان طور که در روابط عادی، زوج‌ها با وجود داشتن یک‌سری آزادی‌هایی که برای یکدیگر در نظر گرفته‌اند بازهم جایگاهی ویژه در برنامه‌های هم دارند، در روابط لانگ دیستنس هم باید همین‌طور باشد. اگر برای شریک زندگی‌تان صرفا در حد یکی از افراد موجود در فهرستشان هستید که گاهی با شما وقت می‌گذراند، احتمالا این رابطه رو به پایان است.
شما شریک زندگی‌تان را می‌شناسید و می‌دانید چطور از طریق تلفن یا تماس‌تصویری با شما ارتباط عاشقانه برقرار می‌کند. هرگونه تغییر غیرعادی در آن ممکن است نشانه هشدار باشد.
اگر سطح علاقه یا تمایلش به ارتباط با شما بیشتر یا کمتر از حد معمول شده است، مشخصا تغییر کرده است. معمولا زمانی که فردی می‌خواهد رابطه را پایان دهد، از مدت‌ها قبل چنین رویکردی را اتخاذ می‌کند.
در زندگی مشترک و حتی روابط لانگ دیستنس ، همیشه خبر خوب برای یکی از زوجین برای دیگری هم باید خوب باشد؛ بنابراین اگر کار به جایی رسیده است که شریک زندگی شما دیگر موفقیت شما را جشن نمی‌گیرد یا به تبریک خشک‌وخالی بدون هیچ هیجانی بسنده می‌کند، این رابطه آن‌طور که فکر می‌کنید سالم نیست.
رابطه لانگ دیستنس نوعی رابطه عاطفی از راه دور است که در آن زوجین به دلیل شغل، تحصیل یا شرایط خاص در دو مکان جدا از هم زندگی می‌کنند.
بله. اگر اعتماد، تعهد و ارتباط منظم وجود داشته باشد، این نوع رابطه می‌تواند پایدار و موفق باشد.
فقدان حضور فیزیکی و لمس، مشکلات ارتباطی و ناتوانی در برنامه‌ریزی منظم برای ملاقات‌ها از مهم‌ترین چالش‌ها هستند.
کاهش تماس‌ها، بی‌تفاوتی به موفقیت‌های طرف مقابل، نداشتن برنامه برای ملاقات حضوری و مخفی‌کاری از نشانه‌های هشدار هستند.
با اعتماد متقابل، ارتباط روزانه، هدف مشترک و ملاقات‌های حضوری منظم می‌توانید رابطه از راه دور را پایدار نگه دارید.
روابط لانگ دیستنس در عین حال که می‌توانند عالی و به‌نفع زوجین باشند، می‌توانند مخرب هم باشند. به‌نظر شما، چه عواملی ممکن است این نوع رابطه را با مشکل مواجه کند؟
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها