قراره چی بدونیم؟:
سلام به شما مامان عزیز! قطعا یکی از هیجانانگیزترین بخشهای بارداری، فهمیدن جنسیت کوچولوییه که تو دلت داری. مادرها دلشون میخواد هرچه زودتر بفهمن دارن برای دختر کوچولو سیسمونی میچینن یا یه پسر شیطون تو راهه. شاید شنیده باشی که در غربالگری اول، ممکنه بشه جنسیت جنین رو فهمید. اما سوال اینجاست که چقدر این حرف درسته؟ آیا واقعاً هدف غربالگری اول تعیین جنسیت جنین هستش؟ بیا با هم دقیقتر این موضوع رو بررسی کنیم تا بدونی چه انتظاری باید داشته باشی.
غربالگری معمولاً بین هفته ۱۱ تا حدودا هفته ۱۴ بارداری انجام میشه. دلیل اصلی انجام غربالگری خیلی مهمه: پزشک میخواد مطمئن بشه که جنین شما از نظر بعضی مشکلات کروموزومی، مثل سندرم داون، در چه وضعیتی قرار داره. پس هدف اصلی، چک کردن سلامت اولیه جنینه، نه صرفاً تعیین جنسیت.
غربالگری اول دو بخش اصلی داره.
دقت کردی؟ هیچکدوم از این کارها مستقیماً برای تعیین جنسیت جنین طراحی نشدن. پس نباید انتظار داشته باشی که حتماً توی این مرحله جنسیت رو بهت بگن.
توی این سن بارداری (یعنی همون هفتههای ۱۱ تا ۱۴)، اندام تناسلی خارجی دختر و پسر هنوز خیلی شبیه به هم هستن و کامل شکل نگرفتن. یه برجستگی کوچولو وجود داره که بهش میگن برجستگی تناسلی یا به اصطلاح Nub. در واقع، نگاه کردن به این برجستگی، تنها راهیه که بعضی وقتها میشه حدس زد که جنسیت جنین دختره یا پسر!.
طبق این تئوری گفته میشه که اگر زاویهای که Nub با ستون فقرات جنین میسازه؛ بیشتر از ۳۰ درجه باشه، احتمال پسر بودن جنین بیشتره. اگه زاویه کم باشه یا تقریباً موازی با ستون فقرات قرار گرفته باشه، احتمال دختر بودن بیشتره.
گاهی میشه فهمید اما قطعی نیست! چرا؟
به خاطر همین، خیلی از پزشکها یا سونولوژیستها ترجیح میدن تو سونوگرافی NT اصلاً درباره جنسیت جنین نظری ندن تا انتظاری ایجاد نشه، چون هدف اصلی این سونوگرافی چیز دیگهایه.
خب، حالا که فهمیدیم سونوگرافی NT در غربالگری اول برای تعیین جنسیت جنین خیلی قابل اتکا نیست، پس کی میشه با خیال راحتتری جنسیت رو فهمید؟ خوشبختانه راههای دقیقتری هم وجود داره:
این سونوگرافی معمولاً حدود هفتههای ۱۸ تا ۲۰ بارداری انجام میشه. توی این سن، اندام تناسلی خارجی جنین دیگه کامل شکل گرفته و خیلی واضحتر دیده میشه. برای همین، دقت تعیین جنسیت جنین توی سونوگرافی آنومالی خیلی بالاست و به عنوان زمان استاندارد برای فهمیدن جنسیت شناخته میشه. البته باز هم ممکنه وضعیت قرارگیری جنین یه کوچولو اذیت کنه، اما احتمال خطا خیلی کمتر از غربالگری اول هست.
این آزمایش یک روش غربالگری اول پیشرفتهتر حساب میشه که بعضی وقتها جایگزین یا در کنار آزمایشهای غربالگری معمول انجامش میدن. آزمایش خون NIPT میتونه از حدود هفته ۱۰ بارداری انجام بشه. روش کارش اینجوریه که DNA جنین که به مقدار خیلی کم تو خون مادر وجود داره رو بررسی میکنه. این آزمایش با دقت فوقالعاده بالایی (بیشتر از ۹۹ درصد) میتونه جنسیت جنین رو مشخص کنه.
جالبه بدونی که هدف اصلی NIPT هم مثل غربالگری اول، بررسی خطر مشکلات کروموزومیه، اما تعیین جنسیت یکی از نتایج جانبی خیلی دقیقشه.
اول از همه، مهمه که انتظاراتمون از غربالگری اول واقعی باشه. یادت نره که هدف اصلی این مرحله، بررسی سلامت کلی جنین و پیدا کردن ریسکهای احتمالیه، نه تعیین جنسیت. خیلی طبیعیه که دلت بخواد زودتر جنسیت کوچولوت رو بدونی، اما سونوگرافی NT ابزار دقیقی برای این کار نیست.
بهترین کار اینه که با پزشک یا سونولوژیستی که غربالگری اول رو برات انجام میده، راحت صحبت کنی. ازش بپرس که آیا اصلاً امکانی برای حدس زدن جنسیت جنین تو این مرحله هست یا نه و اگر نظری داد، چقدر میشه بهش اعتماد کرد. ولی سعی کن خیلی روی این موضوع اصرار نکنی. گاهی اوقات واقعاً شرایط برای دیدن مناسب نیست یا پزشک ترجیح میده نظری نده که بعداً اشتباه از آب درنیاد.
غربالگری اول و مخصوصاً سونوگرافی NT، مرحله مهمی برای اطمینان از سلامت اولیه جنین هستن، اما برای تعیین جنسیت نباید روشون حساب صددرصدی باز کنی. تئوری برجستگی تناسلی یا Nub هم بیشتر یک حدس و گمان هستش تا یک روش قطعی. راههای خیلی مطمئنتری مثل سونوگرافی آنومالی یا آزمایش NIPT وجود داره که چند هفته بعد میتونی انجام بدی و جواب دقیقتری بگیری. پس فعلاً تمرکزت رو بذار روی مراقبت از خودت و اون فرشته کوچولویی که تو وجودت داره رشد میکنه و برای فهمیدن جنسیت جنین کمی صبور باش. سلامتی جنین از هر چیزی مهمتره.
پاسخ ها