مزایای استفاه از ویتامین b12

ویتامین های گروه B تاثیر مستقیمی بر متابولیسم بدن دارد وجود این ویتامین برای افزایش متابولیسم بدن و تقسیم سلول ها ضروری است. یکی از مهم ترین ویتعامین های این گروه ویتامین B12 است. ویتامین b12 محافظ اعصاب و سلول های خونی است. نیاز بدن به این ویتامین با افزایش سن بیشتر شده و از سن 50 سالگی به بعد این نیاز به اوج خود میرسد. کم خونی، ضعف اعصاب و ضعیف شدن حافظه میشود. جگر گوساله، تخم مرغ، فیله گوساله، شیر سویا و ماهی آزاد از جمله مواد غذایی غنی از ویتامین b12 هستند. به طور کلی سطح نرمال ویتامین b12 که با نام کوبالامین نیز شناخته میشود بین ۳۰۰-۵۶۹ pmol/L و سطح نرمال ویتامین b12 اکتیو در بدن بین ۳۷/۵ -۱۸۸ pmol/L است. در صورت کمتر بودن کوبالامین در بدن از مقدار گفته شده، به منظور جلوگیری از بروز عوارض آن، باید با استفاده از مواد غذایی حاوی آن و یا مکمل های b12 میزان این ویتامین در بدن به حد نرمال رسانده شود.

. . .

ویتامین B12 چیست؟

ویتامین ب۱۲ مانند سایر ویتامین‌های گروه B، یک ویتامین محلول در آب است‌. به این معنی که می‌تواند در آب حل شود و از طریق جریان خون حرکت کرده و به نقاط مختلف بدن برسد. بدن انسان می‌تواند این ویتامین را تا چهار سال در خود ذخیره کند‌. محلول بودن این ماده در آب باعث می‌شود بدن بتواند هرگونه مقادیر اضافی آن را از طریق ادرار دفع کند.

ویتامین B12 دارای بزرگترین و پیچیده‌ترین ساختار در بین ویتامین‌ها است. این ویتامین به طور طبیعی، در فرآورده‌های گوشتی وجود دارد. به صورت صنعتی نیز فقط از طریق سنتز تخمیری باکتریایی تولید می‌شود.

خواص ویتامین B12 برای بدن

ویتامین ب۱۲ برای عملکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی بسیار مهم است. همچنین در تشکیل گلبول‌های قرمز نقش داشته و برای سنتز و تثبیت پایداری DNA ضروری است. متابولیسم همه سلول‌های بدن به ویتامین ب۱۲ وابسته است، زیرا این ویتامین در سنتز و ترکیب اسیدهای چرب و تولید انرژی نقش دارد‌. ویتامین ب۱۲ از طریق کمک به بدن در جذب اسید فولیک (ویتامین B9)، سبب آزاد شدن انرژی می‌شود.

بدن انسان در هر دقیقه، میلیون‌ها گلبول قرمز تولید می‌کند. این سلول‌ها بدون ویتامین B12 نمی‌توانند به درستی تکثیر شوند. اگر سطح این ویتامین در بدن بسیار کم باشد، تولید گلبول‌های قرمز کاهش یافته و منجر به کم خونی می‌شود.

ویتامین ب12 برای مصرف موضعی نیز وجود دارد. پزشکان در مواردی از این محصول برای کنترل علائم پسوریازیس و اگزما در بزرگسالان استفاده می‌کنند. این ویتامین در برخی محصولات موضعی برای درمان خشکی پوست نیز به چشم می‌خورد.

چه کسانی در معرض خطر کمبود ویتامین B12 قرار دارند؟

گیاهخواران با خطر کمبود ویتامین ب۱۲ مواجه هستند، زیرا در رژیم غذایی آن‌ها محصولات حیوانی وجود ندارد. گیاهخواران در دوران بارداری و شیردهی با تشدید این کمبود مواجه می‌شوند، زیرا غذاهای گیاهی فاقد کوبالامین بوده و نمی‌تواند در طولانی مدت سلامت فرد را تضمین کند.

افردا مبتلا به کم‌خونی بدخیم پرنیسیوز (chronic pernicious anemia) ممکن است دچار کمبود ویتامین ب۱۲ باشند. کم‌خونی بدخیم نوعی بیماری خودایمنی است که شرایط طبیعی خون را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در بدن بیماران مبتلا به این اختلال، فاکتور داخلی (IF) که نوعی پروتئین موجود در معده است و به بدن اجازه جذب ویتامین ب۱۲ را می‌دهد، به اندازه کافی وجود ندارد. بنابراین این افراد در استفاده از ویتامین ب12 با مشکل مواجه می‌شوند.

سایر گروه‌های در معرض خطر عبارتند از:

بیماران مبتلا به بیماری‌های مربوط به روده کوچک؛ برای مثال افرادی که روده آن‌ها از طریق جراحی کوتاه شده است، زیرا بدن‌شان نمی‌تواند به درستی کوبالامین (ب12) را جذب کند.
افراد مبتلا به بیماری کرون، البته برای تایید این موضوع همچنان نیاز به انجام مطالعات بیشتر است.
افراد مبتلا به گاستریت (ورم معده)، سلیاک، بیماری التهابی روده و اعتیاد به الکل نیز ممکن است به کمبود ویتامین B12 دچار شوند، زیرا این بیماری‌ها باعث کاهش جذب مواد مغذی می‌شود.
به افرادی که برای درمان دیابت متفورمین مصرف می‌کنند، توصیه می‌شود میزان ویتامین ب۱۲ خود را کنترل کنند، زیرا این دارو ممکن است جذب ویتامین ب۱۲ را کاهش دهد. یکی از روش‌های درمانی برای جبران کمبود ویتامین ب۱۲ در افرادی که توانایی جذب مواد مغذی ندارند، آمپول ویتامین b12 است.

تجربیات شما

باتوجه به تغییر رژیم غذایی افراد در حال حاضر و اهتمام کمتر به مصرف اصولی انواع ویتامین های مورد نیاز بدن کمبود هریک از آنها در بدن محتمل است. اگر شما نیز تجربه ای از کمبود ویتامین b12 در بدن، عوارض و راه های درمان آن دارید خوشحال می شویم تجربیات خود را در این باره با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: https://lafarrerr.com/blog/vitamin-b12/