تفاوت حرکت های جنین در بارداری و ارتباط آن با جنسیت جنین

یکی از سوالات رایج مادران توی دوران بارداری اینه که آیا حرکت‌های جنین می‌تونه نشونه‌ای از جنسیتش باشه؟ خیلی از مادرها فکر می‌کنن که اگه جنین کمتر حرکت کنه، احتمالا دختره یا اگه حرکت‌ها بیشتر از یک طرف شکم حس بشه، جنین پسره. در این مقاله، به طور کامل ارتباط حرکات جنین با جنسیت رو بررسی می‌کنیم.

حرکت های جنین و پیش بینی جنسیت

خیلی از مادران باور دارن که حرکت‌های جنین می‌تونه جنسیتش رو مشخص کنه. مثلا اعتقاد دارن اگه جنین کم حرکت کنه، احتمالاً دختره، یا اگه حرکت‌ها بیشتر توی سمت راست شکم حس بشه، پس احتمالاً پسره. اما حقیقت اینه که هیچ‌کدوم از این باورها علمی نیست. هیچ تحقیق علمی‌ای نشون نداده که حرکت‌های جنین پسر و دختر تفاوتی داشته باشه.
حرکات جنین به عوامل مختلفی بستگی داره که ربطی به جنسیت جنین ندارن. مواردی مثل موقعیت جنین توی رحم، وضعیت جفت و حتی تجربه‌های قبلی مادر می‌تونه تاثیر بذاره. این یعنی که حرکت‌های جنین، چه پسر باشه یا دختر، به این عوامل بستگی داره.

عوامل موثر بر حرکات جنین

حرکات جنین می‌تونه توی هر بارداری متفاوت باشه. خیلی موارد می‌تونه باعث بشه که حرکت‌های جنین بیشتر یا کمتر احساس بشه، اما جنسیت جنین هیچ تاثیری توی این مسئله نداره. بیاید ببینیم چه عواملی می‌تونن باعث بشن که مادر حرکت‌های جنین رو بیشتر یا کمتر احساس کنه.

- موقعیت جنین در رحم

موقعیت جنین توی رحم یکی از بزرگ‌ترین عواملیه که تأثیر زیادی روی میزان و شدت حرکاتش می‌ذاره. مثلاً اگه جنین توی وضعیت درست (مثل وضعیت خلفی که پشتش به دیواره شکم مادره) قرار داشته باشه، مادر راحت‌تر تکون‌های جنین رو حس می‌کنه. اما اگه جنین توی وضعیت قدامی باشه (یعنی پشتش به پشت مادره)، ممکنه حرکت‌ها کمتر احساس بشه.

- مقدار مایع آمنیوتیک

مایع آمنیوتیک هم یکی دیگه از عواملیه که می‌تونه تأثیر زیادی بذاره. اگه مایع آمنیوتیک زیاد باشه، مادر ممکنه حرکت‌های جنین رو به‌طور واضح حس نکنه. برعکس، اگه مایع آمنیوتیک کم باشه، احتمالاً حرکت‌ها بیشتر احساس می‌شه.

- موقعیت جفت

جفت هم تأثیر زیادی روی احساس حرکت‌های جنین داره. اگه جفت در قسمت جلویی رحم قرار بگیره (که بهش جفت قدامی می‌گن)، ممکنه مادر حرکت‌های جنین رو کمتر احساس کنه، چون جفت به‌عنوان یک لایه محافظ عمل می‌کنه و نمی‌ذاره حرکت‌ها به راحتی به دیواره رحم منتقل بشه.

- تجربه قبلی مادر

مادرانی که قبلاً باردار شدن، معمولاً راحت‌تر می‌تونن حرکت‌های جنین رو تشخیص بدن. چون قبلاً تجربه احساس حرکت‌های جنین رو داشتن، می‌تونن زودتر و راحت‌تر حرکات رو تشخیص بدن. این یعنی که اگه شما بارداری قبلی داشتید، احتمالاً این بار هم زودتر حرکات جنین رو حس می‌کنید.

آیا جنسیت جنین بر شدت حرکات تاثیر داره؟

بعضی از مادران تصور می‌کنن که جنین‌های پسر معمولاً بیشتر حرکت می‌کنن و جنین‌های دختر حرکات ملایم‌تری دارن. اما واقعیت اینه که هیچ شواهد علمی‌ای وجود نداره که بگه جنین پسر شدیدتر حرکت می‌کنه یا جنین دختر حرکات ضعیف‌تری داره. حرکت‌های جنین تحت تأثیر عواملی مثل موقعیت جنین، وضعیت بدن مادر و مقدار مایع آمنیوتیک هستن، نه جنسیت جنین.

روش های مختلف پیش بینی جنسیت جنین

مادران باردار دوست دارن جنسیت جنین رو زودتر از موعد بدونن و دنبال روش‌هایی می‌گردن که بتونه جنسیت جنین رو پیش‌بینی کنه. یکی از این روش‌ها، نظریه رامزی هست که می‌گه می‌شه جنسیت جنین رو با نگاه کردن به موقعیت جفت توی سونوگرافی‌های اولیه پیش‌بینی کرد. طبق این نظریه، اگه جفت سمت چپ رحم باشه، جنین دختره و اگه سمت راست باشه، جنین پسره. اما باید بگیم که این نظریه علمی نیست و هیچ‌کس نمی‌تونه با دقت جنسیت جنین رو بر اساس این نظریه پیش‌بینی کنه.

بهترین روش برای تشخیص جنسیت جنین

اگه واقعا می‌خواهید جنسیت جنین رو بدونید، بهترین راه، سونوگرافی‌های معمولیه که توی اون می‌تونید جنسیت جنین رو با دقت تشخیص بدید. این سونوگرافی‌ها معمولاً توی هفته‌های ۱۸ تا ۲۰ بارداری انجام می‌شن و اگر جنین توی وضعیت مناسبی قرار داشته باشه، می‌شه جنسیتش رو مشخص کرد. البته گاهی به دلایل مختلف مثل وضعیت جنین یا موقعیت جفت، ممکنه تشخیص جنسیت سخت بشه. در این صورت، اگه شما واقعاً مایل هستید جنسیت جنین رو بدونید، می‌تونید از سونوگرافی خصوصی استفاده کنید. اگه بنا به دلایلی آزمایشات ژنتیکی مثل سل فری انجام بشه می‌توان تشخیص جنسیت جنین رو حتی زودتر انجام داد.

حرف آخر

در آخر باید بگم که حرکات جنین هیچ ربطی به جنسیت ندارن و نمی‌تونن جنسیت جنین رو پیش‌بینی کنن. عواملی مثل موقعیت جنین، وضعیت جفت و مقدار مایع آمنیوتیک تأثیر بیشتری توی میزان و شدت حرکت‌های جنین دارن. پس اگه می‌خواهید جنسیت جنین رو بدونید، بهترین کار اینه که به سونوگرافی‌های معمولی و مشاوره پزشک اعتماد کنید.