اضطراب پاسخ طبیعی بدن به استرس است، اما اگر در زندگی فرد اختلال ایجاد کند، یعنی فرد دچار اختلال اضطرابی شده است.
اضطراب به روش‌های مختلف روی همه افراد تأثیر می‌گذارد. گاهی اوقات احساس ترس و استرس به‌مرورزمان از بین نمی‌رود یا بدتر می‌شود. در اینجا می‌توانید درباره اختلال اضطراب، اینکه روی چه کسانی تأثیر می‌گذارد و چگونگی مدیریت آن را بیاموزید.
اضطراب پاسخ طبیعی بدن به استرس است. احساس ترس یا دلهره در مورد آنچه در آینده است باعث بروز علائم آن می‌شود.
اضطراب گاهی بخشی طبیعی از زندگی است. بسیاری از مردم نگران چیزهایی مانند سلامتی، پول یا مشکلات خانوادگی هستند. رفتن به یک مصاحبه شغلی و سخنرانی در روز اول مدرسه ممکن است باعث شود برخی افراد احساس ترس و نگرانی کنند.
اما اگر احساس اضطراب شدید باشد، حداقل شش ماه طول بکشد و در زندگی اختلال ایجاد کند، یعنی فرد دچار اختلال اضطرابی شده است.
این احساسات اضطراب و هراس با فعالیت‌های روزانه تداخل دارد، کنترل آن دشوار است، با خطر واقعی تناسب ندارد و میتواند برای مدت طولانی ادامه یابد. برای جلوگیری از این احساسات ممکن است از مکان‌ها یا موقعیت‌ها دوری کنید. علائم احتمال دارد در دوران کودکی یا نوجوانی شروع شود و تا بزرگسالی ادامه یابد.
اختلالات اضطرابی شایع‌ترین شکل اختلال عاطفی است و میتواند هر فردی را تحت تأثیر قرار دهد. اما طبق گفته انجمن روانپزشکی آمریکا، زنان بیشتر از مردان در معرض اختلال اضطراب هستند.
اضطراب بخشی حیاتی از چندین اختلال مختلف است. برخی از این اختلالات شامل موارد زیر می‌شود:
علاوه بر این‌ها، تعدادی از مشکلات سلامت روان و شرایط پزشکی ممکن است اضطراب را به‌عنوان یک علامت اختلال نشان دهند. موارد زیر برخی از آن‌هاست:
احساس اضطراب بسته به فردی که آن را تجربه می‌کند، متفاوت است. افراد ممکن است احساس کنند که از کنترل خارج شده‌اند (مثل اینکه ارتباط بین ذهن و بدنشان قطع شده باشد) و یا دچار ضربان قلب تند شوند و حس پرواز پروانه‌ها در شکمشان را داشته باشند.
همچنین ممکن است یک احساس کلی ترس و نگرانی داشته باشند و از یک مکان یا رویداد خاصی بترسند. در برخی موارد نیز حملات پنیک را تجربه می‌کنند.
علائم اضطراب میتواند شامل موارد زیر باشد:
علائم اضطراب شما ممکن است با علائم دیگری متفاوت باشد. به همین دلیل ضروری است که بدانیم اضطراب چگونه میتواند خود را نشان دهد.
کارشناسان از علت دقیق اضطراب مطمئن نیستند، اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل نقش داشته باشد.
علل اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
علاوه‌براین، محققان معتقدند اضطراب از مناطقی از مغز که مسئول کنترل ترس، ذخیره و بازیابی خاطرات عاطفی و مرتبط با ترس هستند، نشأت می‌گیرد.
اضطراب برای برخی افراد ممکن است با یک مشکل اساسی سلامت مرتبط باشد. اگر پزشک مشکوک باشد که اضطراب شما ممکن است یک علت پزشکی داشته باشد، ممکن است آزمایشاتی را برای جستجوی علائم مشکل تجویز کند.
نمونه‌هایی از مشکلات پزشکی که می‌توانند با اضطراب مرتبط باشند، عبارتند از:
برخی افراد بیش از دیگران در معرض خطر دچارشدن به اختلالات اضطرابی هستند.
شرایط زیر ممکن است خطر ابتلا به اضطراب را افزایش دهد:
استرس و اضطراب باهم مرتبط اما از هم متفاوت هستند. استرس یک واکنش معمولی و سالم به یک رویداد قابل شناسایی است که شما را عصبی می‌کند؛ مانند یک رویداد در آینده، ارائه، عروسی یا سایر تغییرات عمده در زندگی شما.
با ازبین‌رفتن محرک، استرس از بین می‌رود. از سوی دیگر، اضطراب فراتر از هر محرکی ادامه دارد و ممکن است بدون یک محرک شناخته‌شده نیز وجود داشته باشد. احتمال دارد فردی برای رفع اضطراب نیاز به درمان داشته باشد.
هم اضطراب و هم استرس به‌خوبی به فعالیت بدنی، بهداشت، خواب خوب و یک رژیم غذایی متعادل پاسخ می‌دهند، اما اگر احساس می‌کنید عملکرد روزانه‌تان مختل شده است، یک متخصص سلامت روان میتواند به شما در تعیین یک برنامه درمانی کمک کند.
استرس و اضطراب همیشه بد نیستند. هر دو می‌توانند به شما انگیزه‌ای برای انجام کار یا چالشی که پیش روی شماست، ارائه دهند. اما اگر این احساسات پایدار شوند، می‌توانند در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کنند. در این صورت مهم است که تحت درمان قرار بگیرید.
اگر اختلال اضطرابی دارید، ممکن است افسردگی را نیز تجربه کنید. درحالی‌که اضطراب و افسردگی می‌توانند به‌طور جداگانه رخ دهند، بروز اختلالات سلامت روان باهم غیرعادی نیست.
اضطراب میتواند نشانه‌ای از افسردگی بالینی یا شدید باشد. به همین ترتیب، بدتر‌شدن علائم افسردگی میتواند توسط یک اختلال اضطرابی ایجاد شود.
شما می‌توانید علائم هر دو بیماری را با بسیاری از درمان‌های مشابه مدیریت کنید: روان درمانی (مشاوره)، داروها، و تغییر سبک زندگی.
عواملی که جرقه اضطراب را ایجاد می‌کنند، برای هر کسی متفاوت است و حتی می‌توانند جزئی باشند. همواره رویداد یا فکری واکنش اضطراب‌آور را برمی‌انگیزد. بااین‌حال، اکثر مردم از محرک‌های آن‌ها آگاه نیستند و معتقدند که بی‌دلیل مضطرب شده‌اند.
تشخیص الگوها یا یادگیری چگونگی شناسایی عواملی که اضطراب را فعال می‌کنند، ممکن است زمان ببرد. به همین دلیل ممکن است به‌نظر برسد که علائم از ناکجاآباد ظاهر می‌شوند.
سیستم عصبی انسان با تکامل خود یک واکنش غریزی به خطر ایجاد کرده است که به‌عنوان جنگ، گریز یا خشک‌شدن شناخته می‌شود. سیستم عصبی سمپاتیک باعث می‌شود که بدن و ذهن ما در هنگام خطر به‌سرعت و به‌صورت غیرارادی واکنش نشان دهد. در این لحظه ممکن است تصمیم بگیریم که بایستیم و بجنگیم، فرار کنیم یا کاملاً بی‌حرکت بمانیم – گویی که مرده‌ایم! – که به آن اصطلاحاً خشک‌شدن می‌گویند.
اضطراب یا ترس ما به‌عنوان زنگ خطر تکامل یافت تا ما را به‌سمت اقدامات نجات‌بخش سوق دهد. بنابراین پاسخ اضطراب در بسیاری از موارد مفید است، اما زمانی که سیستم عصبی چیزی بی‌ضرر را به‌اشتباه به‌عنوان یک تهدید تعبیر کند، میتواند مشکل‌ساز شود.
در دنیای مدرن ما با درگیری‌هایی مواجه می‌شویم که درواقع تهدید‌کننده زندگی نیستند. در این موارد بدن به چیزی واکنش نشان می‌دهد که یک تهدید واقعی نیست. اضطراب همچنین میتواند باعث سردرگمی یا گسستگی شود و به همین دلیل شناسایی علل دقیق اضطراب اغلب دشوار است.
درمان اضطراب برای هر یک از عوامل اضطرابی متفاوت است و روش‌های درمان گوناگونی دارد. رفتار درمانی، گفت‌و‌گو‌درمانی و داروها می‌توانند مؤثر عمل کنند.
استرس واکنشی لحظه‌ای و کوتاه‌مدت نسبت به رویدادی درحال وقوع یا آینده است و خودبه‌خود رفع می‌شود، اما اضطراب برای مدت طولانی ادامه پیدا می‌کند و شما را از حرکت بازمی‌دارد.
اضطرابی که برای مدت طولانی درمان یا کنترل نشود، میتواند باعث بروز عوارض جسمی مانند بیماری‌های گوارشی و قلبی یا افسردگی شود.
خواب منظم، ورزش‌های سبک، رژیم غذایی متعادل، تمرینات تنفسی و اجتناب از کافئین، الکل و دخانیات میتواند به شما در کنترل اضطراب کمک شایانی کند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها