پریکاردیت التهاب پریکارد یا عضو کیسه‌مانندی است که سطح خارجی قلب را می‌پوشاند. گرچه بیشتر افراد مبتلا به پریکاردیت با مصرف دارو و استراحت درمان می‌شوند، برای درمان برخی افراد باید مایع داخل پریکارد آنها تخلیه شود. در این مقاله درباره علائم، علل و روش‌های تشخیص و درمان پریکاردیت می‌گوییم. با ما همراه باشید.
پریکارد کیسه نازک دولایه و پر از مایعی است که سطح خارجی قلب را می‌پوشاند. متورم و قرمزشدن این پوشش نازک پریکاردیت نامیده می‌شود. این عارضه معمولا ناگهانی ایجاد می‌شود و ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد. گاهی اوقات مایع اضافی در فضای بین لایه‌های پریکارد وجود دارد که به آن افیوژن پریکارد می‌گویند. ممکن است هر کسی دچار پریکاردیت شود، اما این عارضه در مردان ۱۶ تا ۶۵ساله شایع‌تر است.
رایج‌ترین انواع پریکاردیت عبارت‌اند از:
رایج‌ترین نشانه این عارضه درد قفسه سینه است. معمولا این درد:
سایر علائم پریکاردیت عبارت‌اند از:
تورم ساق و مچ پا یا تنگی نفس ناشی از ورزش‌کردن ممکن است از علائم پریکاردیت انقباضی باشند. در این شرایط پریکارد سفت یا ضخیم می‌شود، عضله قلب نمی‌تواند منبسط شود و عملکرد قلب مختل می‌شود. فشرده‌شدن قلب ممکن است باعث شود خون دوباره به ریه‌ها، شکم و پاها برگردد و منجر به تورم و علائم نارسایی احتقانی قلب شود.
در ۹۰درصد موارد، علت پریکاردیت ناشناخته است. علل رایج پریکاردیت عبارت‌اند از:
شرایطی که احتمال ابتلا به پریکاردیت را افزایش می‌دهند عبارت‌اند از:
این احتمال وجود دارد که التهاب پریکارد اخطار بدن در واکنش به این روش‌ها باشد.
درد شدید در قفسه سینه و پشت شانه‌ها که با نشستن و خم‌شدن کمتر می‌شود و درد قفسه سینه در هنگام نفس‌کشیدن، نشانه‌های اصلی پریکاردیت هستند. پزشک درباره علائم و سابقه پزشکی سؤالاتی خواهد پرسید و سپس با گوشی پزشکی به صدای قلب فرد گوش خواهد داد.
پوشش ملتهب پریکارد باعث ایجاد صدای مالش یا خش‌خشی می‌شود که به آن «مالش پریکارد» می‌گویند. ممکن است پزشک حین گوش‌دادن به صدای قلب، از فرد بخواهد به جلو خم شود، نفس خود را حبس کند و یک‌باره آن را بیرون دهد؛ در این شرایط صدای مالش پریکارد به‌وضوح شنیده می‌شود.
همچنین بسته به میزان التهاب، ممکن است پزشک صدایی غیرمعمول را در ریه‌های فرد بشنود که نشانه وجود مایع در فضای اطراف ریه یا مایع اضافی در پریکارد اوست. آزمایش‌هایی که معمولا برای تشخیص پریکاردیت تجویز می‌شوند عبارت‌اند از:
داروهای درمان پریکاردیت عبارت‌اند از:
وقتی که مایع در فضای بین پریکارد جمع شود، ممکن است وضعیتی به‌نام افیوژن پریکارد را ایجاد کند. اگر تجمع مایع در پریکارد با فشار زیاد همراه باشد، ممکن است عملکرد قلب را مختل کند و وضعیتی به‌نام تامپوناد قلبی ایجاد کند. تجمع ناگهانی مایع در بین لایه‌های پریکارد باعث می‌شود قلب آن‌طور که باید کار نکند و ممکن است حتی باعث کاهش فشار خون شود. از آنجایی که تامپوناد قلبی تهدیدکننده زندگی است، پزشک باید بلافاصله مایع را تخلیه کند. در این شرایط پزشک طی پریکاردیوسنتز با لوله‌ای بلند و نازک به‌نام کاتتر مایع درون پریکارد را تخلیه می‌کند. هدایت کاتتر با اکوکاردیوگرافی یا سی‌تی‌اسکن انجام می‌شود.
اگر پزشک نتواند مایع را با سوزن تخلیه کند، از طریق برشی کوچک در قفسه سینه، یک سوراخ در پریکارد ایجاد می‌کند تا مایع را تخلیه کند. اگر فرد دچار پریکاردیت انقباضی باشد، ممکن است نیاز باشد مقداری از پریکارد هم برداشته شود. این عمل جراحی پریکاردکتومی نامیده می‌شود.
تشخیص زودهنگام و درمان پریکاردیت معمولا احتمال عوارض را کاهش می‌دهد. رایج‌ترین عوارض پریکاردیت عبارت‌اند از:
هیچ روش خاصی برای پیشگیری از پریکاردیت وجود ندارد. بااین‌حال، انجام اقداماتی برای جلوگیری از ابتلا به انواع عفونت‌ها ممکن است احتمال ابتلا به پریکاردیت را نیز کاهش دهد. این اقدامات عبارت‌اند از:
پریکاردیت التهاب پوشش اطراف قلب و میوکاردیت التهاب خود عضله قلب است. ممکن است هر دو باعث درد قفسه سینه شوند، اما در پریکاردیت، درد قفسه سینه در زمان نشستن و خم‌شدن به جلو کمتر می‌شود. میوکاردیت معمولا با احساس خستگی و ضعف همراه است.
در این مقاله خواندید که پریکاردیت قلب چیست و چه علائمی دارد. اگر علائم پریکاردیت را دارید، به پزشک مراجعه کنید تا سریع درمان شوید. درمان به‌موقع از عود مجدد پریکاردیت جلوگیری می‌کند. داروهایتان را سروقت مصرف کنید، به توصیه‌های پزشک عمل کنید و تاریخی را که برای مراجعه بعدی مشخص می‌کند، به خاطر بسپارید.
تابه‌حال دچار علائم پریکاردیت شده‌اید؟ به‌نظرتان روش‌های درمان خانگی پریکاردیت مؤثرند؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها