شاید تعجب کنید، اما تنها بازی‌کردن یکی از مهم‌ترین نیازهای کودکان است. وقتی کودک به‌تنهایی بازی می‌کند، بسیاری از مهارت‌های مهم مانند خوداتکایی و خلاقیت در وجودش تقویت می‌شوند. در این مقاله، درباره اهمیت تنها بازی‌کردن و فواید آن می‌گوییم. با ما همراه باشید
گرچه بازی با کودک یکی از مهم‌ترین کارهایی است که باید هر روز انجام دهید، اوقاتی از روز هم کودک باید به‌تنهایی بازی کند. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای تنها بازی‌کردن تقویت استقلال کودک است. مستقل‌بودن یکی از مهارت‌هایی است که نه‌تنها در کودکی، بلکه در تمام سال‌های زندگی لازم است. کودکانی که به‌تنهایی بازی می‌کنند، اعتمادبهنفس بیشتری دارند و خلاق‌ترند.
بر اساس پژوهش‌ها، حضور مداوم والدین در بازی‌های کودک توانایی تقویت مهارت‌های مفید مانند استقلال را از کودک سلب می‌کند. می‌خواهید مهم‌ترین فواید تنها بازی‌کردن را بدانید؟ بخش بعدی مقاله را مطالعه کنید.
بچه‌هایی که تنهایی بازی می‌کنند، یاد می‌گیرند که خودشان را سرگرم کنند و می‌فهمند برای بازی‌کردن و شادبودن نیاز به فرد دیگری ندارند. اعتمادبه‌نفسی که کودک موقع تنها بازی‌کردن کسب می‌کند، دستاوردی ارزشمند محسوب می‌شود. مزیت دیگر مستقل بازی‌کردن کودک این است که برای هم‌بازی‌شدن با دیگران بهانه‌گیری نمی‌کند و قادر است به‌تنهایی سر خودش را گرم کند.
کودکان سرشار از تخیلات متفاوت‌اند. وقتی کودک به‌تنهایی بازی می‌کند، او را زیر نظر بگیرید؛ متوجه می‌شوید که تمام ابرقهرمان‌ها و دوست‌های خیالی خود را وارد بازی کرده و با آنها سرگرم شده است. می‌پرسید فایده تقویت قوه تخیل کودک چیست؟ پرورش خلاقیت نتیجه ارزشمند تقویت تخیل کودک است.
تنها بازی‌کردن احساس استقلال بی‌نظیری به کودک می‌دهد. مستقل‌بودن کودک باعث می‌شود او برای بازی‌کردن همیشه منتظر هم‌بازی نباشد و در هر شرایطی احساس راحتی کند. تنها بازی‌کردن باعث دورشدن کودک از دیگران یا گوشه‌گیری او نمی‌شود، فقط کودک را برای اوقاتی که باید تنها بازی کند، مستقل بار می‌آورد.
بازی با بچه‌های دیگر به کودک انرژی می‌دهد و باعث می‌شود تعامل لازم برای رشد جسمی و ذهنی را کسب کند. این در حالی است که تنها بازی‌کردن آرامش کودک را افزایش و بدخلقی‌ها و لجبازی‌های کودک را کاهش می‌دهد.
گرچه هر زمان که کودکان به ما نیاز داشته باشند کنارشان هستیم، تنها بازی‌کردن باعث می‌شود کودکان یاد بگیرند تا حد امکان نیازهای خودشان را برآورده کنند، برای حل مشکلات به خودشان متکی باشند و احساساتشان را بهتر بشناسند. یکی دیگر از مهم‌ترین فواید تنها بازی‌کردن توانایی کودک در انتقال بهتر احساسات است.
هرچقدر هم که حواستان به کودک باشد، ممکن است لحظاتی از حواس‌پرتی شما استفاده و شیطنت کند. تنها بازی‌کردن باعث می‌شود کودک یاد بگیرد مراقب خودش باشد و برای انجام هر کاری به والدینش وابسته نباشد.
والدین اولین هم‌بازی‌های کودکان محسوب می‌شوند و بازی‌کردن با کودکان یکی از مهم‌ترین نیازهای روزانه آنهاست. در عین حال لازم است گاهی کودک به‌تنهایی بازی کند. وقتی شما عقب‌نشینی می‌کنید و به او فرصت تنها بازی‌کردن می‌دهید، می‌فهمد که همیشه قرار نیست کنارش باشید، مستقل بار می‌آید و موقع مدرسه‌رفتن هم مشکلاتی مانند وابستگی بیش از حد نخواهد داشت.
یکی از بهترین فواید تنها بازی‌کردن کودک اختصاص وقت بیشتر به خودتان است. این‌طوری وقت‌هایی که کودک در حال بازی‌کردن است، می‌توانید استراحت کنید یا کار دلخواهتان را انجام دهید. علاوه‌بر این، کودک متوجه می‌شود که شما هم از تنها انجام‌دادن کارهایتان لذت می‌برید و یاد می‌گیرد که برای شادبودن نیازی به توجه دیگران نداشته باشد.
بعضی از کودکان تنها بازی‌کردن را دوست دارند، به‌خوبی آن را می‌پذیرند و برای هم‌بازی‌شدن با دیگران بهانه‌گیری نمی‌کنند، اما ممکن است برخی کودکان در برابر توصیه به تنها بازی‌کردن مقاومت کنند و به تشویق بیشتری نیاز داشته باشند. در این شرایط می‌توانید با انجام برخی اقدامات کودک را به تنها بازی‌کردن تشویق کنید، در ادامه، این راهکارها را معرفی می‌کنیم.
قبل از تشویق فرزندتان به تنها بازی‌کردن، شرایط را مهیا کنید. مثلا می‌توانید چند بالش بیاورید و او را به خانه‌سازی تشویق کنید. یا اسباب‌بازی‌هایی را در معرض دید کودک قرار دهید که خیلی وقت است با آنها بازی نکرده است. اگر کودک به تنها بازی‌کردن عادت ندارد، در ابتدای بازی با او همراه شوید و کم‌کم عقب‌نشینی کنید.
بیشتر بچه‌ها بازی‌کردن در کنار والدینشان را به بازی در اتاق ترجیح می‌دهند. فرستادن کودک به اتاق با جمله «برو بازی کن» راهکار موفقیت‌آمیزی نیست. فرستادن کودک به اتاق برای بازی بیشتر شبیه تنبیه است تا فرصتی برای تفریح‌کردن. حق انتخاب جای بازی را به کودک بدهید و بگذارید در کنارتان سرگرم بازی شود.
اگر می‌خواهید مستقل بازی‌کردن را به کودکتان یاد بدهید، اجازه بدهید شما را در حال انجام کارهای موردعلاقه‌تان ببیند. فرقی نمی‌کند کتابی بردارید و مطالعه کنید یا چند دقیقه‌ای را صرف تمرین سرگرمی موردعلاقه‌تان کنید، بچه‌ها رفتارهای شما را تقلید می‌کنند. اگر می‌خواهید کودکتان از پس تنها بازی‌کردن برآید و اعتمادبهنفس تنها انجام‌دادن کارها را داشته باشد، باید خودتان هم مستقل باشید و زمانی از روز را به خودتان اختصاص دهید.
کودک شما به تنها بازی‌کردن علاقه دارد؟ به‌نظرتان تنها بازی‌کردن کودکان چه فواید دیگری دارد و چطور باید آنها را به‌سمت بازی‌کردن مستقل سوق دهیم؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها