آزار جنسی کودک بسیار گسترده است و انواع مختلفی دارد. داشتن تصاویر برهنه کودکان، اجبار آنها به برهنگی یا خودارضایی، انجام یا تماشای هرگونه فعالیت جنسی در مقابل کودکان، تشویق آنها به انجام عمل جنسی در مقابل دوربین، جلوگیری‌نکردن از آنها برای دیدن فعالیت جنسی، لمس جنسی آنها (چه پوشیده و چه بدون لباس)، یا برقراری رابطه جنسی با آنها همگی نوعی آزار جنسی‌اند و جرم محسوب می‌شوند. طبق آمار، آزار جنسی در دختران بسیار بیشتر از پسران است. در این مطلب از مواردی می‌گوییم که می‌توانند نشانه این باشند که کودکتان مورد آزاد جنسی قرار گرفته است.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
نشانه‌های آزار جنسی کودک | متجاوزان کودکان چه کسانی‌اند؟ | اقدامات حمایتی برای کودک | جلوگیری از آزار جنسی در کودکان
کودکی که مورد تجاوز و آزار جنسی قرار گرفته است معمولا به‌علت تهدید، ترس یا عذاب وجدان و احساس گناه درباره این اتفاق صحبت نمی‌کند. دختران نیز به‌خاطر شرم و حیا، از آزار جنسی خود صحبت نمی‌کند. آنها گمان می‌کنند خودشان مقصر مشکل به‌وجودآمده‌اند و بنابراین، از بازگویی ماجرا می‌ترسند.
گاهی نیز متجاوز به آنها می‌گوید این اتفاق را باید مثل راز بین خودشان نگه دارند یا با گرفتن فیلم و عکس آنها را تهدید می‌کنند و می‌ترساند. تجاوز صدمات روحی و جسمی بلندمدت و کوتاه‌مدت زیادی در کودکان به وجود می‌آورد. شما می‌توانید با توجه به تغییرات رفتاری، احساسی و نشانه‌های زیر از احتمال وجود این مشکل مطلع شوید.
شدت این علائم، با توجه به سن کودک، میزان تکرارشدن تجاوز، شدت سوء‌استفاده، و نسبت فرد متجاوز با کودک متفاوت است.
متجاوزان معمولا بزرگ‌سالان و نوجوانانی‌اند که بیشتر ممکن است مرد باشند. البته گاهی خانم‌ها نیز با کودکان بدرفتاری می‌کنند و ممکن است کودکان را مورد آزار جنسی قرار دهند. در ۹۰ درصد آزارهای جنسی، متجاوز آشناست و تجاوز در خانه کودک یا متجاوز رخ می‌دهد.
متجاوزان، برای شروع، اغلب با دادن هدیه و خوراکی یا تفریح و بازی با کودک نظر او را جلب می‌کنند. اگر متجاوز آشناست، هرگز با او رودررو نشوید. این رویارویی باعث می‌شود علاوه بر اینکه متجاوز گناه خود را نپذیرد، انگیزه دوباره برای تهدید و آزار جنسی کودک شما در او ایجاد شود.
کودکتان را تشویق کنید با شما صحبت کند. اگر با شما صمیمی نیست، از پدربزرگ، مادربزرگ، دوست، معلم یا فرد دیگری بخواهید کمکتان کند. بعد از اینکه کودکتان به‌راحتی با او حرف زد، به او اطمینان دهید با گفتن حقیقت، بهترین کار را انجام داده و در این قضیه او هیچ تقصیری ندارد.
کودکان معمولا احساسات خود را از طریق بازی کودکانه و کلمات بیان می‌کنند. آنها استرس و ناراحتی‌شان را معمولا در بازی با اسباب‌بازی‌های خود به‌صورت عصبانیت و خشم نشان می‌دهند. در این صورت، از او بپرسید چرا عصبانی است و به‌آرامی علت را جویا شوید؛ مثلا از او بپرسید: «چقدر بین اسباب‌بازی‌هات دعواست؟» یا « وای، دعواشون خیلی وحشتناکه؟».
اگر کودک آماده جواب‌دادن نبود، سکوت کنید و در زمان دیگری بپرسید تا بفهمید چه‌چیزی آنها را آزار داده است.
بعضی از کودکان آزار جنسی را نمی‌فهمند و فکر می‌کنند متجاوز از آنها ناراحت و عصبانی است. در این مواقع، با پرسیدن «کسی از دستت ناراحته؟» به‌آرامی بفهمید که آیا کسی به حریم شخصی کودک تجاوز کرده است یا خیر. اگر کودک به شما گفت که قضیه را به کسی نگویید، هرگز به او قول ندهید؛ زیرا در صورت بازگویی ماجرا به دیگران، اعتماد آنها از شما سلب خواهد شد. در عوض، به آنها بگویید که ماجرا را فقط به کسانی می‌گویید که بتوانند به او کمک کنند.
کودکتان را آرام کنید و به او بگویید که نباید از چه‌چیزهایی بترسد. به فرزندتان ثابت کنید همیشه پشتیبان و حامی او هستید.
اگر کودک پرخاشگر شده است، با او صحبت کنید و به او بگویید رفتارش پذیرفتنی نیست. کودک باید بداند با ادامه این رفتار، ممکن است به دیگران و خودش آسیب برساند. کودک عصبانی همان موقع قطعا جواب شما را نخواهد داد؛ پس با پرخاشگری کودک به‌شکلی مناسب برخورد کنید و اجازه دهید عصبانیت او فروکش کند. سپس به او فرصت بدهید تا دلیل عصبانیت خودش را بگویید.
امروزه اخبار بدی مثل جنگ، تروریسم، خشونت و جنایت به‌راحتی از طریق شبکه‌های اجتماعی در دسترس همه قرار می‌گیرند. این اخبار، صدمات جبران‌ناپذیری را به کودک وارد می‌کند و ترس آنها را افزایش می‌دهد. به کودک اجازه دهید سؤالات خود را بپرسد. همه خبرها را از دید کودک مخفی نکنید. این کار، علاوه بر کنجکاوکردن او، کودک را بیشتر می‌ترساند؛ زیرا فکر می‌کند حتما قضیه مهمی رخ داده که شما از او پنهان می‌کنید. در جواب‌دادن به سؤالات کودک نیز صداقت داشته باشید.
به او اطمینان دهید که در کنار شما امنیت دارد و برای حفظ آرامش او هر کاری لازم باشد انجام می‌دهید.
در صورت بروز آزار جنسی، در اسرع وقت به پلیس مراجعه کنید. فراموش نکنید باید ۲۴ تا ۴۸ ساعت بعد از تجاوز به پزشک قانونی بروید تا اثرات باقی‌مانده بر بدن کودک و لباس او بررسی و نوع و شدت تجاوز مشخص شود.
اولین و مهم‌ترین خطر برای کودکانی است که زمان زیادی را در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند. چت‌روم‌ها معمولا بهترین محل برای پیداکردن قربانیان است. کودکان معلول، به‌خصوص کودکانی که از نظر گفتاری و کلامی مشکل دارند، ۳ برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر تجاوزند؛ زیرا آنها توانایی بیان اتفاق برای دیگران یا توانایی درک تجاوز را ندارند.
غفلت از کودکان، عزت‌نفس پایین در آنها، ازدست‌دادن عضوی از خانواده، نبود توجه و محبت به کودکان، منزوی‌بودن و غیره می‌توانند عوامل دیگر بروز آزار جنسی در کودکان باشند. گاهی دعواهای والدین، طلاق و فوت یکی از اعضا باعث گوشه‌گیری و افسردگی کودکان یا غفلت والدین از آنها می‌شود. بهترین راه این است که یک فرد معتمد مثل خاله، عمو، عمه، دایی، معلم یا مشاور با کودک صحبت کند تا درد و ناراحتی آنها را کاهش دهد.
مهم‌ترین عامل بازدارنده آزار جنسی کودک صمیمیت و نزدیک‌بودن به فرزندان و مهیاکردن فضای آرام برای آنهاست. کودکان باید بدانند تحت هر شرایطی مورد حمایت خانواده قرار می‌گیرند. با دادن آموزش و آگاهی‌های کامل به فرزندان، به آنها بیاموزید باید در مقابل متجاوز چه رفتاری داشته باشند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها