آیا تازه شروع به یادگیری زبان انگلیسی کرده‌اید؟ ممکن است مرتکب اشتباهاتی شوید که یادگیری زبان را برایتان دشوارتر کند. در این مقاله می‌خواهیم با مهم‌ترین اشتباهات رایج زبان آموزان آشنا شویم. آگاه بودن از این اشتباهات می‌تواند کارتان را ساده‌تر کند. با ما همراه باشید.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
اشتباهات رایج زبان آموزان | پرهیز از اشتباهات رایج زبان آموزان
بزرگ‌ترین اشتباهی که زبان‌آموزان مرتکب می‌شوند این است که خیلی به خودشان سخت میگیرند. این سخت‌گیری باعث می‌شود اعتماد به نفس شان از این هم کمتر شود. برای موفق‌شدن در یادگیری زبان دوم باید به خودتان اعتماد داشته باشید و نباید از صحبتکردن بترسید و خجالت بکشید. همیشه این موضوع را در نظر داشته باشید که همین‌که زبانی به‌غیر‌از زبان مادری‌تان می‌دانید، یک قدم از افراد دیگر جلوتر هستید. همین موضوع خیلی از افراد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. یادتان باشد که حرف‌زدن، بدون ترس از اشتباه، مهم‌ترین گام در یادگیری زبان خارجی است و شما برای آموختن باید تمرین کنید؛ پس اگر بخواهید عقب بکشید، تجربهٔ کافی را به دست نخواهید آورد.
بنی لوئیس نویسنده‌ای است که به چند زبان صحبت می‌کند. او می‌گوید: «از همان روز اولی که شروع به یادگیری زبان جدیدی می‌کنید، باید تلاش کنید به آن زبان صحبت کنید.»
بااینکه این کار حتما برای خیلی از ما خوشایند و آسان نیست؛ اما به نکتهٔ مهمی اشاره می‌کند. صحبتکردن یا همان به‌اصطلاح اسپیکینگ مانند دوچرخه‌سواری یا شنا مهارتی است که آن را با تمرین و تکرار یاد می‌گیرید؛ پس فقط بر یادگیری گرامر و لغات جدید تمرکز نکنید و صحبتکردن را خیلی زود شروع کنید.
شما به‌عنوان فردی مبتدی هر‌قدر زودتر حرف‌زدن را آغاز کنید، برایتان بهتر است. وقتی مهارت اسپیکینگ را تمرین می‌کنید، نباید آن‌قدر بر تلفظ تمرکز کنید که آهنگ کلمه‌ها و جمله‌ها را فراموش کنید. در زبان انگلیسی، استرس معمولا روی کلمات کلیدی در جمله قرار می‌گیرد و کلماتی که کمتر اهمیت دارند مانند حروف اضافه یا حروف تعریف استرس نمی‌گیرند. همین آهنگ است که صحبتکردن شما را جذاب می‌کند. اگر آهنگ جمله‌ها را رعایت نکنید، شنونده خیلی زود کسل می‌شود و دیگر به شما گوش نمی‌کند.
برای پیداکردن استرس کلمات و درنتیجه، رسیدن به آهنگ جملات باید تا می‌توانید مهارت گوش‌دادن خود را تقویت کنید. برای این کار باید تا می‌توانید رادیو، تلویزیون، فیلم، سریال، پادکست و ترانه گوش کنید. این دو مهارت به‌شدت به هم وابسته هستند و بدون تمرین مهارت گوش دادن، نمی‌توانید مهارت اسپیکینگ را تقویت کنید.
یکی دیگر از اشتباهات مهمی که زبان‌آموزان مرتکب می‌شوند این است که دائما می‌خواهند زبان دوم را به زبان مادری ترجمه کنند. با این‌گونه ترجمه‌کردن، فقط خودتان را گیج می‌کنید. هر زبان ساختاری متفاوت، روشی متفاوت برای صرف فعل دارد و از زمان‌ها به روش متفاوتی استفاده می‌کند. به‌علاوه، نباید فراموش کنیم که زبان محاوره‌ای، استعاره‌ها و اصطلاحات در هر زبانی متفاوت هستند. بهترین راه برای آموختن زبان دوم، مشاهده زندگی روزمرهٔ مردم آن زبان بدون ترجمهٔ مستقیم به زبان مادری است. با این روش شما ابتدا با فرهنگ زبان موردنظر آشنا می‌شوید و سپس می‌توانید بفهمید که آن زبان چطور کار می‌کند.
خیلی از زبان‌آموزان به‌سختی مطالبی را که آموختند به خاطر می‌آورند. شاید روزی ده کلمه می‌آموزند؛ اما روز بعد فقط یکی از آنها را به یاد می‌آورند. شاید هم مدت‌زمان زیادی برای آموختن حال کامل صرف می‌کنند؛ اما وقتی در حال صحبتکردن هستند، ناگهان یادشان می‌رود چطور باید از این ساختار گرامری در جمله استفاده کنند.
اولین چیزی که باید به شما بگویم این است که فراموش‌کردن کاملا طبیعی است. ما انسان هستیم نه کامپیوتر، و وقتی در مقابل حجم گسترده‌ای از اطلاعات قرار می‌گیریم نمی‌توانیم همه‌چیز را به‌خوبی به خاطر بسپاریم؛ اما با انجام‌دادن دو کار می‌توانید به خودتان کمک کنید تا مطالب را بهتر به خاطر بسپارید: تمرین و مرور.
تمرین‌کردن مهم است، چون دو راه برای استفاده از زبان وجود دارد: یکی از این راه‌ها به‌صورت منفعلانه است، مانند مهارت گوش‌دادن و خواندن. این دو زمانی اتفاق می‌افتند که فرد دیگری از زبان استفاده می‌کند و شما فقط دریافت‌کننده پیام هستید و سعی می‌کنید آن را درک کنید. روش دیگر یادگیری زبان به‌صورت فعالانه است، یعنی صحبتکردن و نوشتن. این دو هم زمانی اتفاق می‌افتند که شما از زبان انگلیسی استفاده می‌کنید و برای بیان ایده‌های خودتان جمله و پاراگراف می‌سازید.
اشتباهی که خیلی از زبان‌آموزان مرتکب می‌شوند این است که فقط و فقط درس می‌خوانند. آنها کتاب می‌خوانند، به رادیو و پادکست گوش می‌کنند و حتی ویدئو نگاه می‌کنند یا در کلاس شرکت می‌کنند؛ اما همهٔ این فعالیت‌ها منفعلانه هستند. شما باید به‌صورت فعالانه هم از زبان انگلیسی استفاده کنید. همین‌‌طور که در مورد روش دوم یادگیری زبان هم گفتیم، باید صحبت کنید و تا می‌توانید بنویسید. اگر به‌تازگی کلمهٔ جدیدی آموخته‌اید، با آن کلمه جمله بسازید. اگر به‌تازگی زمان گذشته را آموخته‌اید، سعی کنید داستانی را در زمان گذشته تعریف کنید. تمرین فعالانهٔ زبان راهی فوق‌العاده برای افزایش اعتماد به نفس و به‌خاطرسپردن اطلاعاتی است که دریافت می‌کنید.
راه دیگری که به شما کمک می‌کند تا مطالب را به‌خاطر بسپارید، مرورکردن است. ثابت شده است که وقتی ما به‌طور مرتب مرور می‌کنیم، می‌توانیم اطلاعات را بهتر در ذهنمان نگه داریم. مرورکردن می‌تواند شامل چند بار نگاه‌کردن یک فیلم باشد یا اینکه فقط به جزوه‌هایمان نگاهی بیندازیم تا مطالبی را که قبلا خوانده‌ایم، یادآوری کنیم.
با انجام‌دادن کارهای زیر می‌توانید مرورکردن را تبدیل به عادت کنید:
اگر میخواهید در زبان انگلیسی مهارت پیدا کنید، باید در همهٔ بخش‌های آن خوب باشید:
خیلی از زبان‌آموزان بر بعضی از بخش‌های زبان خیلی تمرکز می‌کنند و درنتیجه، در بقیهٔ موارد ضعیف می‌شوند. بنابراین، شاید در انجام تمرین‌های گرامر عالی باشید، اما ممکن است مهارت گوش‌دادنتان واقعا بد باشد. شاید هم در خواندن خوب باشید، ولی نتوانید صحبت کنید. باید در همهٔ بخش‌های انگلیسی تعادل ایجاد کنید؛ مثلا می‌توانید هر روز هفته را به تمرین یک مهارت اختصاص دهید.
دو زبان‌آموز را تصور کنید: اولی زبان‌آموزی است که از سطح مبتدی شروع می‌کند و هیچ چیزی نمی‌داند؛ اما پشتکار خوبی دارد، هر روز در کلاس‌ها شرکت می‌کند و یک‌ونیم سال یا حتی دو سال کلاس‌هایش را بی‌وقفه سپری می‌کند. حالا در مقابل این زبان‌آموز، فرد دیگری را تصور کنید که زبان را از سطح متوسط آغاز می‌کند ولی خیلی از جلسات غیبت دارد، تمرین نمی‌کند و بعد از شش ماه کلاس را رها می‌کند و دوباره بعد از وقفهٔ چندماهه به کلاس بر می‌گردد. به نظر شما کدام‌یک از این دو پیشرفت می‌کند و می‌تواند به سطح قابل‌قبولی در همهٔ این مهارت‌ها برسد؟
مطمئنا زبان‌آموز اول، بعد از مدتی، حتی می‌تواند از زبان‌آموز دوم هم پیشی بگیرد و البته، زبان‌آموز دوم شاید هیچ‌وقت نتواند به سطح قابل‌قبولی برسد. تداوم و پشتکار اصل بسیار مهمی در آموزش هر مهارتی از جمله مهارت زبان‌های خارجی است. همچنین، فراموش نکنیم که زبان فرّار است و حتی بعد از اینکه به سطح خوبی رسیدید، باید تمرین و تکرار داشته باشید.
آموختن و استادشدن در زبان خارجی سال‌ها زمان می‌برد؛ بنابراین، خیلی مهم است که از یادگیری زبان لذت ببرید، مثلا:
اگر این توصیه‌ها را انجام ندهید، از آموختن زبان انگلیسی نفرت پیدا می‌کنید و هیچ پیشرفتی در آن نخواهید داشت.
در عوض، توصیه می‌کنیم که زبان انگلیسی را با روشی بیاموزید که دوستش دارید و از آن لذت می‌برید. این روش می‌تواند تماشای فیلم و سریال‌هایی که دوست دارید، خواندن کتاب‌هایی که از آنها لذت می‌برید، گوش‌دادن به موسیقی موردعلاقه‌تان، آشناشدن و پیداکردن دوست‌های جدید و تمرین اسپیکینگ و حتی انجام بازی‌ها و برنامه‌های مورد علاقه‌تان باشد.
همچنین، وقتی میخواهید به زبان انگلیسی صحبت کنید یا بخوانید یا گوش کنید، حتما موضوع‌هایی را انتخاب کنید که به آنها علاقه دارید. زبان‌آموزان با هم فرق دارند و هرکدام به روش‌های خاص خودشان یاد میگیرند. شما هم باید بهترین و آسان‌ترین راه را برای یادگیری پیدا کنید. این نکته به نکتهٔ قبلی هم مربوط می‌شود: وقتی کاری را انجام می‌دهید که دوست دارید، احتمال اینکه در آن پشتکار داشته باشید و رهایش نکنید، بیشتر است.
یکی از راه‌هایی که می‌توان به شما زبان‌آموزان کمک کند، یادگرفتن از اشتباهات دیگران است. اشتباهات رایجی در زبان انگلیسی وجود دارند که بیشتر زبان‌آموزان مرتکب می‌شوند و اگر شما آنها را بشناسید و سعی کنید از آنها بپرهیزید، مطمئنا می‌توانید یک سطح، خودتان را بالا بکشانید. در ادامه این اشتباهات را باهم مرور می‌کنیم.
استفادهٔ درست از حروف تعریف معین و نامعین در زبان انگلیسی (the ،a و an) شاید حتی برای انگلیسی‌زبان‌ها هم دشوار باشد. «The» برای کلمه‌هایی به کار می‌رود که هم برای خواننده و هم نویسنده آشنا هستند و «a» برای کلمه‌هایی استفاده می‌شود که درمورد آنها اطلاعاتی نداریم. گرامر مربوط به حروف تعریف، پیچیده است و به فقط به این مورد ختم نمی‌شود. برای اینکه بتوانید به آن مسلط شوید، باید تا می‌توانید، تمرین‌های مربوط به آنها را انجام دهید.
در زبان انگلیسی کلمات مفردی وجود دارند که برای معانی جمع به کار می‌روند. کلمه‌هایی مانند advice ،news ،garbage و water از این دسته کلمه‌ها هستند. باید به خاطر داشته باشید که این کلمه‌ها «s» جمع نمی‌گیرند و همیشه با فعل مفرد استفاده می‌شوند.
خیلی از زبان‌آموزان معمولا قید و صفت را به‌جای هم استفاده می‌کنند. شاید یکی از گیج‌کننده‌ترین آنها تفاوت good و well باشد. good صفت است و اسم را توصیف می کند؛ درحالی‌که well قید است و فعل را توصیف می‌کند.
حروف اضافه در همه زبان‌ها دشوار هستند و در هر زبانی به‌شکل متفاوتی از حروف اضافه استفاده می‌شود. پس اگر سعی کنید حروف اضافۀ زبان انگلیسی را براساس زبان مادری‌تان استفاده کنید، حتما دچار اشتباه خواهید شد. مثلا در زبان انگلیسی حرف اضافهٔ «in» هم برای فضاهای بسته و هم برای دوره‌های زمانی، «at» برای زمان یا مکانی مشخص و «on» برای توصیف سطح چیزی استفاده می‌شود.
در انگلیسی ترتیب کلمه‌ها به‌صورت فاعل+فعل+مفعول است ولی در زبان فارسی فاعل+مفعول+فعل است. در زبان انگلیسی، برخلاف زبان فارسی، فاعل باید در جمله ذکر شود.
به‌کاربردن «he» و «she» به‌جای هم، یکی دیگر از اشتباهات رایج زبان آموزان است. در بعضی از زبان‌ها مثل زبان فارسی تفاوتی بین فاعل مذکر و مؤنث وجود ندارد و این مورد ممکن است در خیلی از مواقع گیج‌کننده باشد.
در کل استفاده از «s» چه در کلمه‌های جمع، چه برای سوم‌شخص و چه برای مالکیت یکی از اصلی‌ترین اشتباهات رایج زبان آموزان است و حتی خیلی از زبان‌آموزان در سطوح پیشرفته هم گاهی از s سوم‌شخص استفاده نمی‌کنند.
آپوستروف ( ’ یا ‘ ) به‌همراه s برای نشان‌دادن مالکیت ضروری است؛ ولی خیلی از زبان‌آموزان از آن به‌درستی استفاده نمی‌کنند.
استفاده از حروف بزرگ در زبان انگلیسی قواعد خاص خودش را دارد و زبان‌آموزان باید آن را به‌درستی یاد بگیرند. چون ما در زبان فارسی از حروف بزرگ استفاده نمی‌کنیم، این مورد می‌تواند برای خیلی از افراد گیج‌کننده باشد.
در موارد زیر، از حروف بزرگ استفاده می‌کنیم:
در این مقاله سعی کردیم اشتباهات رایجی را مرور کنیم که ممکن است خیلی از زبان‌آموزان مرتکب شوند. آیا شما هم در تجربهٔ زبان‌آموزی خود با همین مسائل درگیر بوده‌اید؟ یا برعکس، شاید از آن دسته زبان‌آموزان مشتاقی هستید که با عشق و علاقه زبان جدیدی را فرا میگیرند؟ یا شاید مشکلات و اشتباهات دیگری در تجربهٔ زمان‌آموزی خود داشته‌اید. اگر تجربه‌های خود را با ما و خواننده‌های دیگر در میان بگذارید، می‌توانیم به نتایج جدیدتری برسیم و اشتباهات و مشکلات دیگری را هم پیدا کنیم که زبان‌آموزان ایرانی با آنها دست‌به‌گریبان هستند. منتظر شنیدن نظرات شما هستیم.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها