بیتا هاشمیان
شاعر و نویسنده... اهل ایران... زندگی هندسه ساده ی تکرار نفست هاست.توسط ۲ نفر دنبال می شود
عکس این موضوع نیز صادق است یعنی در برخی مواقع بعضی حیوانات از گونه های کاملاً متفاوت به روش های مشابهی تکامل یافته اند و به همین دلیل در یک گروه قرار می گیرند. دلایل هر چه باشد، گاهی اوقات تشخیص تفاوت بین حیوانات دشوار است.
فرادید: جهان طبیعت و خاصه حیات وحش دنیای بزرگی است و با این گستردگی جای تعجب نیست که همه چیز متنوع و گاهی گیج کننده باشد، به خصوص وقتی صحبت از حیوانات است. گاهی اوقات موجودات مشابه از یک راسته به دلیل اینکه زیستگاه یا رفتارشان متفاوت است در گروه های مختلفی دسته بندی می شوند.
عکس این موضوع نیز صادق است یعنی در برخی مواقع بعضی حیوانات از گونه های کاملاً متفاوت به روش های مشابهی تکامل یافته اند و به همین دلیل در یک گروه قرار می گیرند. دلایل هر چه باشد، گاهی اوقات تشخیص تفاوت بین حیوانات دشوار است.
در این مطلب ۱۴ جفت حیوان را به شما معرفی کرده ایم که گاهی تمیز و تشخیص آن ها برای غیر متخصصین در حیات وحش دشوار است:
گراز ماهی (سمت چپ) و دلفین ها همگی پستاندارانی هستند که به راسته سیتاسه‌ها* تعلق دارند. تفاوت های آن ها در صورت، باله ها وفرم بدنشان خلاصه می شود. دلفین ها عموما دارای پوزه‌های برجسته و بلند و دندان های مخروطی هستند. اما گرازماهیان دهان کوچکتر و دندانهای بیل شکلی دارند. دلفین‌ها معمولاً لاغرتر از گرازماهیان هستند و باله پشتی خمیده دارند، در حالی که گرازماهیان قوی‌تر هستند و باله پشتی مثلثی شکل دارند.
*سیتاسه یا آب‌بازسانان یا آب‌بازان راسته‌ای از پستانداران هستند که شامل نهنگ‌ها، دلفین‌ها و گرازماهیان می‌شود. آب‌بازسانان پستاندارانی دریایی هستند که با شرایط زیست در آب سازگار شده‌اند. بدن آنها دوکی‌شکل است و دست‌های آنها به صورت باله درآمده‌است. باله‌های کوچک پشتی آنها اندامی تحلیل‌رفته هستند و در طول فرگشت ساختار و کاربرد آنها ساده‌تر شده‌است. این باله‌های پشتی به ستون فقرات نچسبیده‌اند و در درون بدن پنهان هستند.
خرگوش (چپ) و خرگوش صحرایی (راست) هر دو متعلق به راسته پستانداران لاگومورفا هستند، اما تفاوت های زیادی با هم دارند. خرگوش صحرایی عموما بزرگتر و سریعتر از خرگوش است و گوش بلندتری دارد. همچنین خرگوش صحرایی پاهای عقبی بلندتر و قوی تر و پاهای بزرگتری نسبت به خرگوش دارد. خرگوش صحرایی در مواجه با خطر تمایل دارد از شکارچیان با سرعت زیادی که دارد پیشی بگیرد، در حالی که خرگوش وقتی تهدید می شود به سمت لانه خود فرار می کنند. علاوه بر این خرگوش صحرایی نقطه‌های سیاه رنگی روی خز خود دارد.
شاپرک ها (سمت چپ) و پروانه‌ها (راست) به راسته Lepidoptera تعلق دارند، و در این تصویر می‌توانید به راحتی تفاوت بین یک شاپرک کوچک قهوه‌ای و یک پروانه بزرگ نارنجی رنگ را تشخیص دهید اما نمونه‌های دیگری در طبیعت وجود دارند که بسیار شبیه‌تر هستند.
به طور کلی می توان این دو را از روی شاخک‌هایشان تشخیص داد. شاخک پروانه‌ها به شکل چماق با یک پایه بلند است که یک برجستگی شبیه لامپ روی این پایه قرار دارد، در حالی که شاخک شاپرک‌ها پردار یا دندانه دار است. تفاوت بعدی را می توانید دربال ها ببینید: بال های پروانه به صورت عمودی روی پشت آنها جمع می شود، در حالی که بال های شاپرک بیشتر شبیه یک چادر و روی شکم آنها جا می گیرد.
لاماها (سمت چپ) و آلپاکاها (راست) هر دو سم پا و از خانواده شتران هستند. واضح ترین تفاوت ممکن است اندازه آنها است. وزن بیشتر آلپاکاهای بالغ بین 100 تا 175 پوند است در حالی که لاماهای بالغ بسیار بزرگتر هستند و می توانند به 400 پوند هم برسند. تفاوت دیگر را می توان در گوش‌هایشان مشاهده کرد. لاماها گوشهای منحنی بلند دارند در حالی که آلپاکاها گوش های نیزه ای شکل کوتاهی دارند. به همین ترتیب، لاماها چهره کشیده تر دارند در حالی که آلپاکاها بیشتر صورتی مسطح دارند. لاماها معمولاً موهای کمی روی سر و صورت خود دارند، در حالی که آلپاکاها می توانند پوشیده از کرک و پشم باشند.
فوک‌ها (سمت چپ) و شیرهای دریایی (راست) هر دو از راسته نوک پاها هستند، به این معنی که حیوانات دریایی باله‌پا هستند، اما تفاوت آنها این است: فوک‌ها دارای باله‌های باریک و نازک در قسمت جلوی بدن هستند که در هر باله کوچک پنجه‌ای نیز وجود دارد اما شیرهای دریایی باله های بزرگتر و پوشیده از پوست دارند. فوک‌ها معمولاً کوچک‌ترند و بهترو بیتشر از خشکی با آب سازگار هستند (و در نتیجه اغلب در خشکی روی شکمشان می‌خزند در حالی که شیرهای دریایی می‌توانند «راه بروند».
فوک ها فاقد گوش خارجی هستند، در حالی که شیرهای دریایی دارای گوش هایی با لبه های کوچک هستند. اگر گروهی از نوک پاها را دیدید که به هم آویزان شده و فعایت زیادی دارند و گاه خشن رفتار می‌کنند آنها شیرهای دریایی هستند. فوک ها معمولا تنها و ساکت هستند، در حالی که شیرهای دریایی اجتماعی و پر سر و صدا هستند.
در آمریکای شمالی صاریغ (سمت چپ) داریم که اغلب به اشتباه آنها را موش کور( سمت راست) می نامند. موش‌های کور در استرالیا زندگی می کنند و آنها را از نظر جغرافیایی از یکدیگر متمایز می کند.
گیاه شناس کاپیتان جیمز کوک، سر جوزف بنکس، نام موش کور (Phalangeridae) را از صاریغ (Didelphimorphia) گرفت و روی آن گذاشت، چرا که این موش شبیه به خویشاوند آمریکایی خود بود و همین پایه و اساس تشابهی شد که البته تشخیص این دو حیوان را بسیار دشوار کرد. در هر حال چه تفاوت هایی به جز محیط زندگیشان می‌توان برای آنها برشمرد؟ در پاسخ باید بگوییم که موش‌های کور معمولا گوش‌ها و چشم های بزرگ تری دارند و همچنین صاریغ ها دم طاسی دارند در حالی که موش های کور دارای دم های خزداری هستند.
تمساح ها (سمت چپ) و کروکودیل ها (راست) هر دو خزندگانی از راسته کروکودیل هستند. با نگاه کردن به سر آنها می توانید تفاوتشان را به راحتی تشخیص دهید. کروکودیل ها سر بلندتری و به شکل "V" دارند در حالی کهه سر تمساح کوتاه تر و به شکل "U" است. همچنین زمانی که تمساح دهان خود را می بندد، بیشتر دندان هایش پنهان می شوند اما هنگامی که یک کروکودیل دهان خود را می بندد، بسیاری از دندان هایش در امتداد خط فک بیرون زده اند. کروکودیل ها عموماً رنگ روشن تری دارند و نسبت به تمساح ها تهاجمی ترند.
زنبورهای وحشی (سمت چپ) و زنبورهای عسل(راست) هر دو به راسته حشرات Hymenoptera تعلق دارند. از آنجایی که زنبورهای عسل برای گرده افشانی در گل‌ها فرو می‌روند، مودار هستند (برای جمع‌آوری گرده) و پاهای صافی در عقب دارند، در حالی که زنبورهای وحشی براق‌تر هستند و پاهای باریکی دارند. زنبورهای عسل همچنین شبیه ساعت شنی هستند، به این ترتیب که کمر باریکی دارند که قفسه سینه و شکم را به هم وصل می کند، در حالی که زنبورهای وحشی از نظر جثه و فرم بدن قوی تر به نظر می رسند. از نظر رفتار، زنبورهای وحشی اغلب مطیع و آرام هستند، در حالی که زنبورهای عسل تهاجمی تر هستند و می‌توانند به ویژه در هنگام دفاع از لانه خود با خشونت رفتار کنند.
اسم هردوی آن ها در لاتین با "الف" شروع می‌شود، پوزه‌های بلندی دارند و به رژیم غذایی مورچه‌ها متکی هستند، اما شباهت‌های بین خوک خاکی (سمت چپ) و مورچه‌خوار (راست) به همین جا ختم می‌شود. آنها در کل گونه های متفاوتی هستند. مورچه خواران متعلق به زیر راسته Vermilingua و در آمریکای مرکزی و جنوبی زندگی می کنند در حالی که خوک خاکی تنها گونه زنده از راسته Tubulidentata هستند و در آفریقا یافت می شود.
خوک خاکی پنجه‌هایی برای حفاری دارند، اما مورچه‌خواران پنجه‌هایی با چنگال‌های بسیار بلند دارند .مورچه خوارها خز بیشترو گوش های کوچکی دارند اما خوک خاکی دارای موهای روشن، ضخیم و گوش های بزرگ است.
مارمولک ها (چپ) و سمندرها (راست) شبیه به هم هستند، اما مارمولک ها خزنده هستند در حالی که سمندرها از راسته دوزیستان هستند. سمندرها به عنوان دوزیستان در نزدیکی آب دیده می شوند، در حالی که مارمولک ها را می توان در هر نوع آب و هوایی از جمله مناطق گرم و خشک یافت. مارمولک ها بدنی پوسته پوسته و انگشتان بلندی دارند در حالی که سمندرها بدنی صاف و انگشتانی کوتاه دارند. مارمولک ها همچنین رشد بیشتری نسبت به سمندرها دارند.
اگرچه طوطی های دریایی (سمت چپ) و پنگوئن ها (راست) رنگ و رژیم غذایی مشابهی دارند اما پنگوئن ها متعلق به خانواده Spheniscidae هستند، در حالی که طوطی‌ها دریایی متعلق به خانواده Alcidae هستند. واضح ترین تفاوت این است که پنگوئن ها پرواز نمی کنند. آنها استخوان های محکمی دارند که باعث می شود شناگران بهتری باشند. طوطی های دریایی مانند اکثر پرندگان دارای استخوان های توخالی هستند تا در هنگام پرواز سنگین نشوند.
طوطی‌ها معمولا کوچکتر هستند و اندازه آنها از 10 تا 15 اینچ متغیر است، در حالی که پنگوئن ها می توانند تا 4 فوت قد داشته باشند. موقعیت مکانی نیز تفاوت دیگری برای آن ها محسوب می‌شود .هر چهار گونه طوطی‌های دریایی در نیمکره شمالی زندگی می کنند در حالی که گونه پنگوئن ها را فقط در نیمکره جنوبی می‌توانیم ببینیم.
قاطرها (چپ) و خرها (راست) نیز معمولاً اشتباه گرفته می شوند زیرا قاطرها گونه ای از الاغ هستند. قاطر حاصل جفتگیری یک اسب ماده با یک الاغ نر است و در حالی که باورعموم بر این است که قاطرها معمولاً نمی توانند جفت گیری کنند، موارد متعددی وجود داشته که اثبات می کند باروری آن ها هم امکان پذیر است. از آنجایی که قاطرها فقط گونه ای از الاغ هستند، گوشهای بزرگتری دارند که از مادرانشان به ارث برده اند. آنها همچنین دارای بدنی بلندتر و بزرگتر مانند اسب هستند. دندان‌ها، دم‌ها و پوست آنها نیز شبیه یک اسب است.
همه لاک پشت های آبی (سمت چپ) و لاک پشت ها (راست) و خزنده هستند و اغلب به عنوان کلونیان شناخته می شوند . تفاوت این دو لاک پشت بیشتر به محل زندگی و نحوه استفاده از زیستگاهشان مربوط می شود. لاک‌پشت‌های آبی بیشتر در آب زندگی می‌کنند و پاهای پرده داری برای شنا و معمولاً پوسته‌هایی صاف‌تر و سبک‌تر دارند. اما لاک‌پشت‌ها خزندگانی روی خشکی هستند با پاهای بدون پرده، که به آنها کمک می‌کند در زمین‌های ناهموار حرکت کنند. لاک این لاک پشت سنگین تر و بیشتر شبیه گنبد است.
در حالی که هر دو قورباغه (سمت چپ) و وزغ (راست) متعلق به راسته آنورا هستند و معمولاً به عنوان خانواده قورباغه شناخته می شوند اما تفاوت هایی بین این دو وجود دارد. به طور کلی اکثر قورباغه ها دارای پوست صاف، پاهای بلند و چشمان نسبتا بزرگ و برآمده هستند. از طرف دیگر، وزغ ها معمولاً پوست ناهموار ضخیم و پاهای کوتاه تری دارند. تفاوت دیگر – اگرچه با نگاه کردن خیلی مشخص نمی شود - این است که وزغ ها معمولاً تخم های خود را در یک رشته می گذارند در حالی که قورباغه ها تخم های خود را در یک خوشه انگور مانند می چینند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها