آیا قطعات پرینتر سه بعدی نیاز به پولیش دارند؟
انواع پولیش قطعه سه بعدی:
قطعات پرینت شده با پرینترهای سه بعدی نیاز به پولیش دارند از این رو در ادامه با انواع پولیش قطعه سه بعدی میپردازیم
1-پولیش قطعه سه بعدی با استفاده از بخار حلال
همان طور که از اسم این روش پیداست، برای پولیش قطعه سه بعدی تولید شده به وسیله پرینتر سه بعدی، از بخار حلال استفاده می گردد. برای این کار لازم است مقداری پارچه را به حلال آغشته نموده و آن را داخل ظرف سربسته فلزی و یا شیشه ای قرار بدهید. بعد این کار قطعه پرینت شده را از کف درون ظرف قرار دهید و درب ظرف را ببندید. از جایی که حلال ذکر شده فراراست ، بعد از مدتی درون ظرف پر از بخار حل می شود.
بعد از گذشت یک ساعت سطح قطعه صاف می شود ولی برای اینکه به یک سطح صاف و صیقلی برسد لازم است بگذارید قطعه یک ساعت دیگر داخل ظرف بماند. توجه به این نکته اهمیت دارد که در زمان خشک شدن قطعه به هیچ عنوان نباید به آن دست بزنید و یا آن را فشار دهید. با توجه به ضخامت قطعه تولید شده می توانید زمان ماندن قطعه در مجاورت بخار حلال را کم و یا زیاد کنید. گفتنی است این روش مناسب برای کارهایی با ضخامت خیلی کم نیست.
از مزیت های استفاده از بخار حلال برای پولیش قطعه سه بعدی، تبدیل شدن هر سطح به یک سطح صاف و صیقلی است. همچنین این روش ساده و کم هزینه است. در مقابل، این روش معایبی مانند کاهش استحکام به دلیل تغییر خواص مواد اولیه و تحت تاثیر تلورانس های تولید قطعه قرار گرفتن است.
2-پولیش قطعه سه بعدی به وسیله حلال مایع
اگر از حلال مایع می خواهید برای پولیش قطعه سه بعدی بهره بگیرید، باید کل قطعه را داخل حلال بریزید و این عمل در آخر 2 تا 3 ثانیه طول بکشد. با انجام این کار سطح صاف و صیقلی برای قطعه ذکر شده ایجاد می شود. لازم است که بدانید که می توانید از این روش چندین بار پشت هم استفاده کنید تا به بهترین کیفیتی که در نظر دارید برسید. استفاده از این روش می تواند ابعاد قطعه را کم کند، از این رو اگر ابعاد قطعه برایتان از اهمیت بالایی برایتان دارد، بهتر است این روش را به کار نگیرید. به علاوه اگر چند قطعات مختلف تولید کرده اید و می خواهید با مونتاژ کردن این قطعه ها به یک قطعه معین برسید، از این روش بهره نگیرید، چون امکان دارد با کوچک شدن قطعات نتوانید مونتاژ قطعه ذکر شده را انجام دهید.
در صورت کار با استفاده از این روش، قبل از استفاده از خدمات پرینت سه بعدی، ابعاد بزرگتری برای قطعه ها مد نظر قرار دهید تا در صورت وارد شدن به درون حلال و کوچک شدن ابعاد هر قطعه، مشکلی برای مونتاژ آن ایجاد نشود. این روش برای قطعات یکپارچه ای که به ابعاد مشخصی نیازمند نیستند، خیلی مناسب است. در مقابل برای قطعات با ضخامت کم به هیچ وجه پیشنهاد نمی شود. چون قرار گرفتن قطعه در مجاورت حلال سبب کم شدن ابعاد آن و به علاوه تاب برداشتن شده و به همین علت امکان دارد شکل کلی قطعه تغییر کند.
همچنین بهتر است از این روش برای قطعات پیچیده ای که ریزه کاری های گوناگونی دارد استفاده نشود، زیرا امکان دارد حلال درون بخش های کوچک قطعه باقی مانده و پس از مدتی سبب آسیب رسیدن به قطعه شود. از مزیت های استفاده از حلال مایع برای پولیش قطعه سه بعدی، تولید کردن بخار حلال کمتر و به دنبال آن ایمنی این روش است.
از معایب آن هم می توانیم صاف شدن بیش از حد قطعه را نام ببریم که می تواند سبب از بین رفتن دقت قطعه شود. اگر قطعه تولید شده به وسیله پرینتر سه بعدی کوچک است، برای پولیش آن می توانید از گوش پاک استفاده کنید. لازم است بگوییم که در این روش تا خشک شدن کامل قطعه و پریدن حلال نباید به آن دست بزنیم
حلال فیلامنت های گوناگون
ماده اولیه پرینترهای سه بعدی، ماده ای به نام فیلامنت است. این فیلامنت ها انواع مختلفی دارند و هر کدام ویژگی های یونیکی دارند. به همین دلیل حلال هر فیلامنت با فیلامنت دیگر متفاوت است. در بین فیلامنت های بازار دو فیلامنت PLA و ABS از پرکاربردترین فیلامنت های پرینت سه بعدی است و حلال آنها حلال کلروفرم صنعتی و استون خالص است.
3-پولیش قطعه سه بعدی به کمک بتونه و رنگ
برای استفاده از بتونه لازم است از بتونه پلاستیک و یا همه کاره استفاده کنید. بهترین بتونه ای که می شود برای پولیش قطعه سه بعدی استفاده نمود، بتونه فوری رنگ اتومبیل است که در بازار به بتونه سنگی معروف است. از آن جایی که این بتونه زمان کمی برای خشک شدن لازم دارد و در کنار سمباده خوری بالا، پس از کار با آن پودر کمی از خود به جای می گذارد، بتونه ای مناسب پولیش قطعه سه بعدی است. گفتنی است اسپری های این بتونه هم در بازار موجود است که کار با آن به مهارت بیشتری نیاز دارد.
پس از بتونه کاری، قطعه سه بعدی مذکور باید به وسیله رنگ و یا اسپری، رنگ شود. برای این کار می توانید دو دست اسپری پرایمر را در اول بر روی کار زده و پس از آن قطعه را رنگ آمیزی کنید. برای رنگ آمیزی قطعه سه بعدی تولیدی به وسیله پرینتر سه بعدی بهتر است از رنگ اکریلیک استفاده کنید، زیرا این رنگ در مقایسه با دیگر رنگ ها ماندگاری بالاتری دارد و خوردگی را در قطعه کم می کند.
همچنین اگر می خواهید برای رنگ آمیزی قطعه سه بعدی خود از اسپری های رنگی استفاده کنید، اسپری های مخصوص رنگ ماشین را به کار ببرید زیرا این اسپری ها ساخت کشورهای خارجی است و در کنار پوشش دهی مناسب، رنگ دانه های بهتری هم دارند. از مزیت های استفاده از این روش خروجی باکیفیت در صورت انجام دقیق آن و تنوع بیشتر برای انتخاب کردن شکل ظاهری قطعه است. از طرفی این روش معایبی مانند تغییر تلرانس قطعه به خاط اضافه شدن پرایمر و رنگ به قطعه سه بعدی است.
4-پولیش قطعه سه بعدی به کمک سنباده
از سنباده اکثرا برای قطعاتی که ساده و بزرگ هستند و پیچیدگی بخصوصی ندارند استفاده می شود. سنباده ها درجه سختی های متفاوتی دارد که باید با توجه به میزان پولیش مدنظر خود، از یکی از سنباده های سخت و یا نرم استفاده کنید. بهترین روش برای پولیش کردن به کمک سنباده به این شکل است که ابتدا از یک سنباده سخت (سنباده بین 80 تا 150) استفاده نموده و پس از آن برای صیقلی شدن سطح قطعه مذکور سنباده ای نرم (سنباده 400 تا 200) به کار ببرید.
یکی از مواردی که در هنگام کار با سنباده باید به آن به قدر کافی توجه داشته باشید، انجام آهسته سنباده زنی با استفاده از یک سنباده خیس است. اگر سنباده را سریع و پشت سر هم بر روی قطعه بکشید، به خاطر گرمای تولید شده توسط اصطکاک سطح کار پوسته پوسته می شود. از جایی که سنباده خوری قطعه ساخته شده با فیلامنت ABS آسانتر از قطعه ساخته شده با فیلامنت PLA است، می توانید قطعه ساخته شده با فیلامنت PLA را در زیر آب قرار دهید و سنباده زنی را انجام دهید تا سنباده زنی آسانتر انجام شود.
پس از اتمام عملیات سنباده زنی قطعه را آب و صابون بشویید تا پودرهای به جا مانده بخاطر استفاده از سنباده از روی قطعه پاک شده و بتوانید قطعه را به دقت ببینید و در صورت نیاز، با کمک سنباده این عمل را تکرار کنید. برای کوچک شدن قطعه توسط سنباده، بهتر است سایز قطعه سه بعدی را در حین تولید بزرگ تر بگیرید تا در زمان پولیش کردن با کوچک شدن ابعاد مواجه نشوید. استفاده از روش پولیش کردن به وسیله سنباده سطح بسیار صافی را در اختیار کاربر قرار داده و از طرف دیگر رنگ کردن و پوشش اپوکسی دادن خیلی راحت تر می شود. از نقاط ضعف این روش می توان به کاهش دقت پرینت سه بعدی و غیر قابل انجام بودن برای سطوح پیچیده با ریزه کاری زیاد را اشاره کرد.
پرینتر های سه بعدی گوناگونی وجود دارد که برای ساختن سازه ها و اشیاء سه بعدی آنها را به کار می گیرند. در زیر لیستی از متداول ترین فن آوری های مورد استفاده به عنوان پرینتر سه بعدی امروزی که شامل هفت نوع مختلف می شود آورده شده است:
مدل سازی رسوب ذوب شده (FDM)
استریولیتوگرافی (SLA)
پردازش نور دیجیتال (DLP)
لیزر انتخابی (SLS)
ذوب لیزر انتخابی (SLM)
ساخت اشیاء چند لایه (LOM)
ذوب پرتو دیجیتال (EBM)
پرینتر سه بعدی جهان 3d
معرفی انواع پرینتر های سه بعدی
تاریخچه پرینتر های سه بعدی به دهه 1990 میلادی مربوط می شود و تاکنون دهها روش پرینت سه بعدی اختراع شده و به ثبت رسیده اما تعدادی محدودی از آنها رشد کرده اند و گسترده شده اند و به طور عمومی استفاده شده اند. در همه این روش ها منطق لایه گذاری در ساخت قطعه ثابت است ولی تفاوت آنها در دو نکته است اول اینکه از چه ماده ای برای ساخت قطعه پرینتی استفاده می گردد دوم چگونگی برقرار کردن پیوند بین لایه در حال ساخت با لایه قبلی است.
با توجه به دو نکته پرینتر های سه بعدی به سه دسته تقسیم بندی می شوند:
فیلامنتی
رزینی
پودری
پاسخ ها