وقتی به دنبال یک متخصص سلامت روان هستید، ممکن است متوجه شوید که اصطلاحات درمانگر و روانشناس اغلب به جای یکدیگر استفاده میشوند. احتمالاً این متخصصان را با نامهای مشاور ، مددکار اجتماعی، روانپزشک، رواندرمانگر یا حتی پزشک نیز خواهید دید. وقتی به طور اتفاقی در مورد موضوع بیماریهای روانی و افرادی که آنها را درمان میکنند صحبت میکنید، ممکن است بتوانید این تفاوتها را به معنای لغوی آنها ربط دهید . با این حال، وقتی زمان تعیین وقت برای نیازهای درمانی خودتان فرا میرسد ، ابتدا ضروری است که بفهمید کدام نوع فعالیت حرفهای برای شما مناسب است.
متخصصان سلامت روان نقش حیاتی در کمک به افراد برای گذر از پیچیدگیهای نگرانیهای سلامت روان، بیماریهای روانی و مشکلات سلامت رفتاری ایفا میکنند. این متخصصان متعهد در محیطهای مختلفی از جمله بیمارستانها، کلینیکها، مطبهای خصوصی و سازمانهای اجتماعی فعالیت میکنند و خدمات ضروری سلامت روان را به افراد نیازمند ارائه میدهند.
کار آنها طیف گستردهای از خدمات را شامل میشود، از ارزیابی و تشخیص گرفته تا درمان و پیشگیری از اختلالات سلامت روان. متخصصان سلامت روان برای رسیدگی به شرایط مختلف سلامت روان، مانند اضطراب، افسردگی، تروما و سوء مصرف مواد، مجهز هستند. آنها با ارائه مراقبت و پشتیبانی شخصی، به افراد کمک میکنند تا سلامت روان خود را مدیریت کرده و رفاه کلی خود را بهبود بخشند.
حوزه سلامت روان متنوع است و متخصصانی در زمینههای مختلف برای رفع نیازهای خاص تخصص دارند. چه با کودکان، نوجوانان، بزرگسالان یا سالمندان کار کنند، متخصصان سلامت روان متعهد به تأثیرگذاری مثبت بر زندگی مراجعین خود هستند. تخصص و فداکاری آنها در ارتقای سلامت روان و تقویت تابآوری در مواجهه با چالشهای زندگی بسیار مهم است.
در ابتداییترین سطح، هم درمانگران و هم روانشناسان با شما همکاری میکنند تا سلامت عاطفی و روانی شما را بهبود بخشند . هر دو نوع متخصصان سلامت روان دانش گستردهای از اصول و فرآیندهای ذهنی خواهند داشت و به عنوان یک قاعده کلی، باید بتوانند مشکلات خاص شما را تشخیص دهند. هر دو به عنوان شنوندگان فعال عمل میکنند و در عین حال به طور منظم با شما ملاقات میکنند تا راهنماییهای شخصی و برنامههای درمانی را برای کمک به شما در درک و غلبه بر مشکلات ذهنی، عاطفی و رفتاریتان ارائه دهند.
نه یک درمانگر و نه یک روانشناس در اکثر ایالتها نمیتوانند برای بیماران دارو تجویز کنند. در حرفه سلامت روان، معمولاً فقط روانپزشکان ، پرستاران سلامت روان و پزشکان مجاز به نوشتن نسخههای دارویی هستند. در نهایت، هم درمانگران و هم روانشناسان باید دارای مجوز معتبر باشند و از نظر هیئت مدیره یا نهاد نظارتی ایالت خود در وضعیت خوبی باشند. برای اخذ مجوز، درمانگران و روانشناسان ملزم به گذراندن چندین هزار ساعت آموزش به عنوان کارآموز یا همکار هستند.
برای تبدیل شدن به یک مشاور سلامت روان دارای مجوز، مدرک کارشناسی ارشد برای اخذ مجوز و فعالیت مستقل ضروری است. این مسیر اغلب با سایر گواهینامههای مشاوره که ممکن است نیازی به مدارک پیشرفته نداشته باشند، مقایسه میشود و بر ضرورت آموزش رسمی برای کسانی که به دنبال حرفه مشاور سلامت روان دارای مجوز هستند، تأکید میکند.
این متخصصان سلامت روان نه تنها طبق قوانین ایالتی و فدرال موظف به احترام به حقوق شما در زمینه محرمانه بودن و حریم خصوصی هستند، بلکه حرفه آنها همچنین آنها را ملزم به رعایت استانداردهای کیفی، رعایت اصول اخلاقی و نشان دادن سطحی از ارزشهای اخلاقی میکند.
پاسخ ها