تلویزیون در ادامه بازگشت به مسیر سابق و استفاده دوباره از حضور چهره‌ها در برنامه‌های تلویزیونی، اجرای مسابقه «صد» را به بازیگر شناخته‌شده سینما، هادی حجازی‌فر سپرده و این مسابقه اطلاعات عمومی را از شبکه سه روی آنتن برده است.
برترین‌ها: تلویزیون در ادامه بازگشت به مسیر سابق و استفاده دوباره از حضور چهره‌ها در برنامه‌های تلویزیونی، اجرای مسابقه «صد» را به بازیگر شناخته‌شده سینما، هادی حجازی‌فر سپرده و این مسابقه اطلاعات عمومی را از شبکه سه روی آنتن برده است. «صد» از نظر ساختار و طراحی، در مقایسه با مسابقات پرسش و پاسخ سنتی، تفاوت‌هایی دارد و البته شاید تلاشی نه چندان موفق در مسیر بازگشت مخاطب به تلویزیون بوده. با این حال، کیفیت اجرای ایده و جذابیت نهایی آن همچنان جای بحث دارد.
البته نام این برنامه هم کمی انگار معنادار جلوه می‌کند؛ برخی از کاربران معتقدند که "صد" آمده تا خاطرات "نود" را پاک کند. البته که پر واضح است پاک کردن یک برنامه بیست ساله و موفق از ذهن آن‌ها که مخاطب تلویزیون بودند کاری‌ست عجیب و البته بیهوده. در ادامه به سراغ کم و کیف برنامه حجازی‌فر می‌رویم. با ما همراه باشید.
استودیوی مسابقه «صد» با ۱۰۰ خانه طراحی شده و روی هر خانه یک شرکت‌کننده قرار دارد. شرکت‌کنندگان دو به دو روبه‌روی هم می‌ایستند و تلاش می‌کنند با پاسخ سریع‌تر به تصاویر و نشانه‌های موضوعی، خانه‌های بیشتری را تصاحب کنند. ریتم مسابقه تند و سریع است و باعث می‌شود زمان کمتری صرف تفکر طولانی برای پاسخ‌ها شود؛ همین ویژگی، تا حدی جذابیت و تحرک ایجاد کرده است. در عین حال، این ساختار به مسابقه هویت تصویری خاصی داده و آن را از مسابقات معمول تلویزیونی متمایز کرده است.
با وجود ایده تازه، یکی از مشکلات اصلی «صد» سطحی بودن برخی سوالات و تصاویر است. موضوعاتی مانند «لوازم خانگی»، «شیرینی‌ها» یا «وسایل اداری» آن‌قدر ساده طراحی شده‌اند که بیشتر به بازی کودکانه شباهت دارند تا یک رقابت جدی. همین مسئله باعث می‌شود چالش واقعی چندان به چشم نیاید و بخش زیادی از هیجان بالقوه مسابقه از بین برود. از طرف دیگر، نبود لحظات دراماتیک در رفتار و واکنش شرکت‌کنندگان حس کم‌رمقی ایجاد می‌کند. برخلاف مسابقات موفقی که در طول رقابت لحظات تنش، غافلگیری یا شور و شوق شدید را می‌آفرینند، «صد» بیشتر روندی تخت و یکنواخت دارد. به همین دلیل، جنبه سرگرمی آن پایین‌تر از آن چیزی است که از یک مسابقه پرهزینه انتظار می‌رود.
هادی حجازی‌فر نیمه دهه ۹۰ به واسطه بازی در فیلم «ایستاده در غبار» شناخته شد. جازی‌فر به واسطه بازی‌های خوب در «ماجرای نیمروز»، «آتابای»، «بی‌همه چیز» و «صبحانه با زرافه‌ها» درخشید و توانست موفقیت اولیه خود را حفظ کند. او در نمایش خانگی نیز تقریبا پرکار بود و با «ممنوعه»، «سرگیجه»، «پوست شیر» و ساخته خودش «داریوش» در این مدیوم دیده شد و البته موفقیت او در نمایش خانگی با سریال پرمخاطب «پوست شیر» رقم خورد.
اما او این بار تجربه جدیدی در جایگاه مجری به دست آورده است. او با وجود چهره جدی، روحیه شوخ‌طبعی دارد اما شاید برای اجرا در چنین سطحی نیاز به تجربه بیشتری داشته باشد. انگار تلویزیون با "صد" می‌خواهد ردپای "نود" عادل فردوسی‌پور را برای همیشه پاک کند. البته آمار تماشاچیان صداوسیما خود گویای همه چیز است.
هرچند «صد» از نظر ریتم و فرم، تجربه‌ای تازه برای تلویزیون محسوب می‌شود و انتخاب چهره‌ای سینمایی به‌عنوان مجری می‌تواند باعث جذب بخشی از مخاطبان شود، اما کیفیت سوالات و فقدان لحظات هیجان‌انگیز مانع از آن است که مسابقه به یک برند ماندگار تلویزیونی تبدیل شود. باز هم صداوسیما در خلق ایده نو تا حد زیادی شکست خورده و احتمالا یک بازیگر دیگر در مسیر مجری شدن با شکست جدی مواجه خواهد شد. البته که حجازی‌فر جامعه هواداری خود را تا حدی داشت و شاید نیاز نبود خود را در معرض چنین آزمایشی قرار دهد. احتمالا پای مسائل دیگری در میان است.
در پایان شاید بد نباشد نگاهی هم به یادداشت کوتاه مازیار معاونی ، منتقد سینما که مخالف حضور حجازی‌فر در چنین مدیومی‌ست را بخوانید: متوجه نمی‌شوم آدمی که نقش‌های اول آثار نمایشی بهش سپرده میشه و علاوه بر این سابقه کارگردانی فیلم بلند سینمایی هم داره چرا باید خودش رو خرج یک مسابقه تلویزیونی بکنه؟ اگر محمدرضا گلزار، پژمان بازغی، کامران تفتی و... چنین حضوری رو پیش از هادی حجازی فر پذیرفتن حداقلش این بوده که این چهره ها فقط بازیگرند و دستی در نگارش و کارگردانی ندارند که تازه حضور این‌ها هم تنها جای مجریان حرفه‌ای تلویزیون رو تنگ کرده و جز مسائل مالی هیچ توجیهی نداره ولی حجازی‌فر که موقعیتش متفاوته دیگه چرا؟ پیشنهاد بالای مالی؟ اصلا قانع‌کننده نیست.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها