چطور کار مسوت اوزیل و آرسنال به اینجا کشید؟

با پایان کار مسوت اوزیل و توپچی‌ها، بسیاری معتقدند که اوزیل، آرسنال را فریب داد و عده‌ای فکر می کنند که این باشگاه لندنی بود که نتوانست از این ستاره ترک تبار استفاده کند.

به گزارش ورزش، اوزیل بی گمان نه بهترین، اما تکنیکی ترین بازیکنی بود که آرسنال در طول سالها داشت. بعضی از دقایق به یاد ماندنی در ده سال اخیر نه چندان موفق آرسنال با هنرمندی مسوت اوزیل رقم خورده است. چطور کار به اینجا کشید؟ اوزیل در آرسنال چطور تبدیل به چهره ای چنین تفرقه برانگیز شد؟

در نظرسنجی که توسط آرسنال برگزار شده است، سه چهارم شرکت کنندگان گفته اند که با وجود اتفاقات سالهای اخیر و با دانستن همه مشکلات بین اوزیل و آرسنال، همچنان اگر به گذشته بازگردند، با مسوت اوزیل قرارداد خواهند بست.

اما می شود تصور کرد که اوزیل در جمع گروهی که باز هم رای به بستن قرارداد با او داده اند نیز، منبع لایتناهی عذاب و ناامیدی، یا قربانی کشمکش ها بین مالک تیم و سرمربی خواهد بود. او واقعا می توانست از راه های مختلف اعصاب مردم را بهم بریزد.

عده ای اوزیل را متهم به کلاه برداری از آرسنال می کنند؛ بستن قراردادی نجومی و سپس امتناع از ترک باشگاه، که آرسنال را تبدیل به گروگان اوزیل کرده بود. خب او بالاخره رفت... حالا با بخشیدن باقیمانده دستمزدش و یا توافقی دیگر اوزیل بالاخره از آرسنال رفت. این صحبت که اوزیل نباید آرسنال را در چنین موقعیتی قرار می داد نیز غیر منطقی است. اوزیل یا هر بازیکن دیگری حق دارد تا جایی که می تواند از دوران کوتاهی که در فوتبال دارند، درآمد کسب کنند و داشتن یک ایجنبپت باهوش هم جرم نیست. دو طرف باید به قرارداد خود پایبند می مانند و در این بین شاید بتوان آرسنال را سرزنش کرد که چرا شروطی برای پرداخت دستمزد بر پایه عملکرد در تیم نگذاشته است.

در مقابل گروهی از هواداران آتشین اوزیل نیز معتقدند که نتایج افتضاح ابتدای فصل آرسنال همه به دلیل کنار گذاشته شدن اوزیل رقم خورد و او کلید اصلی حل مشکلات توپچی ها و فقدان خلاقیت در این تیم است. این نقطه نظر نیز مشکلات آرسنال را نادیده گرفته و همه چیز را به غیبت اوزیل تقلیل می دهد. مشکلات زیادی در بازی آرسنال وجود داشت و نباید فراموش کرد که بازی اوزیل در فصل پیش زیر نظر آرتتا نیز چندان چنگی به دل نمی زد. اوزیل در یکی دو سال گذشته به شدت افت کرده است.

با وجودی که بررسی عملکرد یک بازیکن، جدای از تیم، کار دشواری است، اما می توان گفت که آرسنال حتی در زمان ونگر نیز نتوانست بهترین عملکرد را از اوزیل بگیرد.

راجع به اوزیل می گویند که او مانند روغنی است که وقتی شما یک موتور بسیار خوب دارید، باعث می شود ماشین به نرمی و عالی کار کند. او رهبر یا قلب تیمی که شما می سازید نیست، بلکه آن تکه آخر پازلی است که همه چیز را تکمیل می کند. او نه توانسته و نه هرگز می تواند به تنهایی یک تیم را به سوی پیروزی رهبری کند. او مانند سسی است که باعث می شود یک غذای عالی، مزه بهتری پیدا کند. او ویه‌را نیست.

لیگ برتر جایی برای بازیکنان تزیینی نیست و ویه‌را یک جنگجو بود، چیزی که شما هرگز نمی توانید راجع به اوزیل بگویید. از بسیاری جهات می توان گفت که هرچند اوزیل رهبر و یا قلب آرسنال نبود، اما به بهترین وجه مشکل این تیم را نشان داد. وقتی اوضاع سخت شد، اوزیل دیگر به کار تیم نیامد.

به خاطر همه اینها، اوزیل شایسته هجمه هایی که علیه‌اش صورت گرفته و این خداحافظی تلخ از توپچی ها نیست. اوزیل خاطرات زیبایی نیز برای آرسنالی ها به جا گذاشته است. برای توپچی ها این امتیازی بود که بتوانند یک هنرمند را در پیراهن تیمشان ببینند.

هر هنرمندی نمی تواند به طور مداوم شاهکار خلق کند و بالاترین عملکرد را داشته باشد و اینکه از کسی چنین انتظاری را داشته باشی، غیرمنطقی است. اما وقتی به بالاترین نقطه نبوغ خود می رسند، ما با آنها به قلمروی دیگری سفر می کنیم و برای لحظاتی می توانیم با آنها در آن هوای پاک و خالص نفس بکشیم.