گشتاور تولید شده توسط موتور پس از انتقال توسط کلاچ به گیربکس یا گیربکس می رسد. وظیفه گیربکس این است که موتور را در نسبت های مختلف به حرکت درآورد و آن را به خطوط انتقال و فرمان در خودروهای دیفرانسیل عقب یا مستقیماً به دیفرانسیل در خودروهای دیفرانسیل جلو برساند. سیستم گیربکس رامی را می توان به دو گروه گیربکس دستی و گیربکس اتوماتیک تقسیم کرد.به خاطر حساس بودن قطعات گیربکس نیسان و سایر اجزاء خودرو بهتر است لوازم یدکی نیسان و سایر خودروهای ساخت داخل را از فروشگاههای معتبر تهیه بفرمایید.
راندمان سیستم انتقال دستی در حالت انتقال مستقیم حدود 98 درصد است، اما در دنده هایی با ضریب انتقال پایین تر، راندمان به حدود 90 درصد می رسد. از آنجایی که در اکثر مواقع استفاده از خودرو، گیربکس در حالت انتقال مستقیم نیرو قرار دارد، بنابراین با توجه به این مورد و هزینه اولیه نسبتا کمتر این سیستم گیربکس، همچنان استفاده از آنها در اکثر خودروها مورد توجه قرار می گیرد. سیستم گیربکس اتوماتیک بیشتر در خودروهای گران‌تر و درجه یک‌تر استفاده می‌شود، زیرا به دلیل عملکرد ساده‌تر برای راننده، هزینه ساخت آن نیز بیشتر است.
گشتاور تولید شده توسط موتور باید با توجه به نیاز خودرو به چرخ ها منتقل شود. وظیفه کنترل و تنظیم این قدرت با گیربکس یا گیربکس خودرو است. در واقع گیربکس این امکان را به راننده می دهد که در موقعیت های مختلف با سرعت های مختلف خودرو را کنترل کند. اهمیت این قطعه در این است که هر موتور قادر به تولید مقدار مشخصی قدرت و گشتاور است. اما از طریق گیربکس می توان بدون افزایش دور موتور و گشتاور به سرعت دلخواه رسید.
علاوه بر این وظیفه مهم، گیربکس وظایف دیگری با درجه اهمیت متفاوت را نیز انجام می دهد. مانند: جلوگیری از سرعت های ناخواسته: با کمک گیربکس می توان خودرو را در سراشیبی ها و شرایط جاده ای که امکان سرعت غیرقابل کنترل وجود دارد به طور کامل در اختیار راننده قرار داد.
تنظیم جهت خودرو: با کمک گیربکس می توان جهت خودرو را به جلو و عقب کنترل کرد و خودرو را برعکس کرد.
کارکردن موتور بدون حرکت خودرو: گاهی لازم است موتور خودرو فعال باشد اما حرکت نکند. با کمک گیربکس می توان انتقال نیروی موتور به چرخ ها را متوقف کرد و این امکان را فراهم کرد.
. . .
همچنین بخوانید : همه چیز راجب تعویض روغن خودرو
. . .
گیربکس ها به اندازه قطعات مهم هستند. مهمترین قسمت یک گیربکس چرخ دنده های آن است که بسته به نوع گیربکس در اشکال و مواد مختلفی استفاده می شود. در ساختمان گیربکس تعداد زیادی دنده روی هم چیده شده و بسته به فعالیت هر کدام میزان قدرت و گشتاور انتقالی از موتور به چرخ ها مشخص می شود. هر دنده نشان دهنده یکی از دنده های روی دسته دنده (سرعت دنده) داخل کابین است.
وجود این دنده ها در انواع گیربکس ها ثابت است اما نوع و تعداد آنها متفاوت است. اگر می خواهید دنده های داخل گیربکس را تصور کنید، دنده های مختلف یک دوچرخه دنده ای را تصور کنید که احتمالاً زیاد دیده اید. سایر اجزای گیربکس خودرو که اهمیت کمتری دارند عبارتند از:
این قسمت از چدن ساخته شده و دنده ها، یاتاقان های گیربکس و محورها را در خود جای می دهد.
این شفت که به شفت کلاچ نیز معروف است، محور محرک گیربکس است. این محور به طور یکپارچه در دنده در ورودی محفظه گیربکس ادغام شده و از طریق کلاچ به موتور خودرو متصل می شود.
این محور وظیفه انتقال گشتاور از محور محرک به محور متحرک را بر عهده دارد. تعدادی دنده روی آن نصب شده که تک محور هستند. چرخ دنده اولیه این شفت با چرخ دنده محور محرک درگیر می شود و سرعت ورودی تولید شده توسط موتور را بدون تغییر مقدار آن به همان صورت به محور خروجی هدایت می کند. چرخ دنده های این شفت اندازه های مختلفی دارند.
این شافت که توسط چرخ دنده ها و یاتاقان ها به شفت رابط متصل می شود، نیروی تبدیل شده در گیربکس را به محور فرمان یا دیفرانسیل هدایت می کند. در این محور، چرخ دنده های مختلف نصب می شود، اما نه به طور کلی. در واقع چرخ دنده های این محور که قطرهای مختلفی نیز دارند به کمک بلبرینگ روی آن می چرخند. حرکت این چرخ دنده ها با درگیری آنها با چرخ دنده های محور میانی امکان پذیر می شود.
این قسمت که به آن دنده هماهنگ کننده نیز می گویند در لایه داخلی دندانه دار ساخته شده و با سر خوردن به سمت چرخ دنده مورد نظر با آن بسته شده و باعث فعالیت آن می شود.
این قسمت بیرونی ترین قسمت سیستم گیربکس است. دسته دنده که در برخی خودروهای دارای گیربکس اتوماتیک به طور کامل حذف می شود، عموماً مسیر H شکل را برای تعویض دنده در جعبه دنده طی می کند. کنترل این دسته اهرمی ممکن است خودکار یا در دست راننده باشد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها