کاربرد عطر در صنایع مختلف

همانطور که می دانید ، مصرف مواد معطر تنها به ساخت عطر و ادکلن محدود نیست و امروز شاهد این موضوع هستیم که به وفور شرکت های تولید کننده انواع محصولات آرایشی بهداشتی ، شوینده ها و ... از اهمیت کاربرد عطر در صنایع مختلف آگاه هستند و سعی می کنند از طریق استفاده از رایحه های مختلف به افزایش کیفیت کالا های تولید و جلب رضایت هر چه بیشتر مشتریانشان بپردازند . به دلیل اهمیت دار بودن این موضوع این بار به سراغ کاربرد عطر در صنایع مختلف رفته ام و در یک مقاله قصد دارم به بررسی این مبحث بپردازم .

کاربرد اسانس ها و عصاره های معطر در صنایع آرایشی بهداشتی و مواد شوینده :

دلیل اصلی خوش بو نمودن محصولات شوینده، آرایشی و بهداشتی، مطبوع سازی محصول برای مشتری است. رایحه مطبوع محصول، مانند لبخند بر چهره انسان است. این لبخند نشانه دوستی، تشویق برای ارتباط نزدیک تر و یکی از شادی های کوچکی است که زندگی روزمره را قابل پذیرش می نماید. برخورد مشتری و محصول، همانند رودررویی انسان ها، از مراحل مختلفی تشکیل شده است. عطر در تمامی این مراحل، می بایست به میدان بیاید. برای نشان دادن این مراحل، مثال «فوم حمام» را بررسی می کنم . البته مواد شوینده دیگری همچون شامپو های بدن و سر نیز برای این مورد مثال های خوب بودند اما به هر حال بر اساس فوم حمام این مسئله را پی میگیرم .

بوی خوش، اولین بار هنگام خرید محصول وارد صحنه می شود. مشتری احتمالا پیشاپیش تصمیم گرفته که فوم حمام بخرد. اگر هنوز در خصوص برند خاصی تصمیم نگرفته و برای خرید مردد است، هنگام باز نمودن بطری ای که توجه وی را به خود جلب نموده، محتویات بطری را بو می کند . همین مسئله می تواند عامل مهمی در انتخاب وی باشد. در این مرحله، عطر می بایست بوی بطری پلاستیکی و بوی چربی بیس محصول که در فضای فوقانی آن جمع شده را بپوشاند. این رایحه، علاوه بر متقاعد نمودن فوری خریدار، می بایست زیر دوش حمام بگونه ای باشد که از آن انتظار می رود.

فاز دوم مواجهه، هنگامی است که محصول رقیق شده با آب، زیر دوش حمام استفاده می شود. مصرف کننده، در این زمان، توقع دارد رایحه فرح بخشی، کل فضای حمام را گرفته و پخش شود.
در پایان، پس از شستن و خشک نمودن بدن، رایحه ای روی پوست باقی می ماند. برای نوت پایانی عطر روی بدن، بسته به بازاری که فوم حمام برای آن در نظر گرفته شده و خط مشی تبلیغاتی، بوی خفیف و نسبتا بی اثر یا رایحه ای ویژه و قابل توجهی مورد نیاز است.

مثال ساده فوق، این حقیقت را بیان می کند که در محصولات شوینده، آرایشی و بهداشتی، نت های اولیه  ، میانی و پایه یک عطر، لزوما نبایستی بصورت مستمر به صحنه بیایند. رایحه ها در مراحل مختلف استفاده از محصول، خود را نمایش داده و در هر کدام از این مراحل، نقش های متفاوتی را اجرا می نمایند. شرایط پخش رایحه، وابستگی زیادی به نوع محصول داشته و با توجه به آن متفاوت است. برای مثال، در شوینده های ظروف، فقط نوت اولیه عطریات نیاز است.

هیچ رایحه باقی مانده بادوامی نباید روی ظرف باقی بماند. از طرف دیگر، در نرم کننده های باقی ماندن رایحه روی لباس، حتی پس از خشک شدن آن نیز نیازی اساسی است. در خوش بوکننده های هوا، نوت های اولیه، میانی و پایه، می بایست از نظر شخصیت و شدت، برای مدتی طولانی، شبیه به هم باشند.

عطرساز نه تنها می بایست توقعات مشتری، در مراحل مختلف استفاده از محصول را بشناسد، بلکه می بایست شرایط استفاده از محصول را نیز بداند. در کشورهایی که تنها محصول خوشبو که مرتبا استفاده میشود «صابون دستشویی» است، توقعات کاملا متفاوتی در خصوص توان عطر صابون، برای خوش بو نمودن پوست وجود دارد تا مصرف کنندگان کشوری که به استفاده روزانه از عطرهای الکلی و دئودورانت ها عادت نموده اند. در کشورهایی که نرم - کننده لباس، نفوذ زیادی دارد، دوام عطر شوینده، کمتر اهمیت دارد تا کشورهایی که نرم - کننده ها، یک محصول لوکس و کمیاب تلقی می شود. در جوامعی که مردم رختهای خود را در رودخانه می شویند تا بازارهایی که ماشین های لباس شویی فراگیرند، نیاز به نوت میانی در رایحه شوینده ها متفاوت است. «خوشبوکننده های فضا» که در تاکسی های فاقد تهویه مطبوع کشورهای گرمسیری استفاده می شود، می بایست از عطرهایی که در هتل های پنج ستاره استفاده می گردد، متفاوت باشد.

مفید است از نظر زیباشناختی، محصولات شوینده، آرایشی و بهداشتی را به دو دسته طبقه بندی نماییم. یک گروه شامل محصولاتی که از دیدگاه مصرف کننده، عطر نقش اصلی را بازی می کند. مانند دئودورانت ها، صابون ها، «اسباب حمام»، «نرم کننده های پارچه» و «خوشبو کننده های هوا».  
 گروه دیگر، محصولاتی از قبیل شامپو، «نرم کننده های مو». «مرطوب کننده ها» و «لوسیون های دست»، «شوینده های رخت»، «پاک کننده های منزل» که مصرف کننده، بندرت رایحه را دلیل اصلی انتخاب یک برند خاص به شمار می آورد. هرچند در این قبیل محصولات نیز، عطر، نقش قابل ملاحظه ای بر پذیرش مصرف کننده ایفا می نماید، اما تأثیر مواد خوشبو، مخفی و ناخودآگاه است.

ابتدا به گروه دوم می بپردازم. تعداد کمی از مردم، آگاهانه، محصولی را بدلیل رایحه اش خریداری می نمایند. اما اگر از بوی آن خوششان نیاید، ممکن است محصول را پس بزنند. بنابراین عطرسازان در محصولات گروه دوم، معمولا از عطرهای «غیرقطبی» مطمئن استفاده می نمایند. عطرهای غیرقطبی، عطرهایی اند که خیلی مهیج نیستند. اما تعداد کمی از مردم از آن بدشان می آید. مطمئن ترین عطرها آنهایی اند که یادآور رایحه محصولات عرف بازار باشند. این عطرها برای مشتری نشانه کیفیت بوده و قابل اعتماد تلقی می شوند. زیرا مصرف کننده، آن را با محصول پیشتاز بازار که برای وی شاخص کیفیت بشمار می رود، مرتبط می داند.

بعلاوه، بدلیل عملکرد خوب این محصولات، از نظر مصرف کنندگان، از قبل انتخاب شده اند. مثال بارز پیشتاز در یک دسته از محصولات بهداشتی که استاندارد کیفی رایحه را مستقر نمود، محصولات نوزاد در ایالات متحده است. در این بازار، حداقل نیم قرن، هیچ محصولی شانسی برای فروش نداشت مگر اینکه بصورت کم و بیش نزدیک، از رایحه مورد استفاده در محصولات نوزاد جانسون تقلید می نمود. علی رغم این، در بازارهای این چنینی، دلایلی نیز وجود داشت که از رایحه های عرفی محصولات پیشتاز فاصله گرفته شود. این موضوع بعدأ مورد بحث قرار خواهد گرفت.
در گروه دیگر محصولات، جایی که عطر دلیل انتخاب یک برند می باشد، بهتر است رایحه ها، متفاوت و ابتکاری باشند. ایده اصلی پشت عطرهای این گروه، از عطرسازی پایه الکلی گرفته . شده که از آن به پدیده «اقتباس» یاد می شود.

برای خواندن نکات بیشتر سری به این سایت بزنید : iranperfumeone.blog