روی دیوار اتاقم سایه ات قد می کشد
روی عکس کودکیمان خط ممتد می کشد
تو شبیه التهاب زخم های تازه ای
من زن بیچاره ای که درد دارد می کشد
دود کردی لای سیگارت غزل های مرا
کارمان دارد به جایی که نباید می کشد
مثل من که خط چشمی ساده را بد می کشم
دست تو می لرزد و این عشق را بد میکشد
وای از دستان نقاشی که چشمان مرا
وقت دل کندن از آغوشت مردد می کشد!
منا کرمی
پاسخ ها