مسیر جذابی که روبرت لواندوفسکی برای ستاره شدن طی کرد

روبرت لواندوفسکی در ۲۰۱ مسابقه بوندس‌لیگا ۱۷۷ گل برای بایرن مونیخ زده است

وقتی مراسم اهدای توپ طلای سال ۲۰۲۰ به دلیل شیوع کرونا لغو شد، روبرت لواندوفسکی ناراحتی‌اش را پنهان نکرد، حالا اما با بردن جایزه مرد سال فیفا او سرانجام به افتخاری که سزاوارش بود، رسیده است.

روبرت لواندوفسکی همواره یکی از گزینه‌هایی بوده که در کنار کریستیانو رونالدو و لیونل مسی به جمع نامزدهای نهایی دریافت جوایز فوتبالی راه پیدا می‌کند.

چرا نباید این اتفاق بیفتند؟ مورد این مهاجم لهستانی خیلی جذاب است. او فصل گذشته در ۴۷ بازی ۵۵ گل زد و در سه تورنمنت متفاوت آقای گل شد: بوندس لیگا، جام حذفی آلمان و لیگ قهرمانان اروپا. بایرن مونیخ در هر سه رقابت قهرمان شد و همین طور در سوپر جام یوفا و سوپر جام آلمان. لواندوفسکی در قلب موفقیت‌های غول فوتبال آلمان قرار داشت.

ولی در حالی که در ۳۲ سالگی هیچ کس در توانایی‌های روبرت لواندوفسکی کوچک‌ترین شکی ندارد، اوضاع او همیشه هم این قدر خوب نبوده است. در دوران نوجوانی گفته می‌شد که او هرگز نمی‌تواند یک فوتبالیست حرفه‌ای شود.

سال ۲۰۰۵ یکی از سخت‌ترین دوره‌های زندگی روبرت بود، او ۱۷ ساله بود که پدرش کریشتوف، قهرمان جوانان جودو اروپا، درگذشت.

روبرت به تازگی از دلتا ورشو، تیم کوچکی در درسته چهارم لهستان به لژیا، یکی از بهترین باشگاه‌های کشور که ۱۴ بار قهرمان لیگ شده بود، ملحق شد.

به نظر می‌رسید که یک گام بزرگ در زندگی حرفه‌ای لواندوفسکی برداشته شده، او به آرامی در ترکیب لژیا جا می‌افتاد که مصدومیت زانو همه چیز را متوقف کرد.

در چند هفته‌ای که لواندوفسکی شرایط بازی نداشت، لژیا تصمیمش را گرفت؛ این مهاجم جایی در برنامه‌های آینده باشگاه نداشت. آن موقع لژیا به این نتیجه رسید که مهاجمان بهتری دارد و از او خواستند که باشگاه را ترک کند.

پس از این که خبر به روبرت داده شد، مادرش، ایوونا او را به خانه برد و برایش شام درست کرد، ولی لواندوفسکی که احساس می‌کرد رویاهایی حرفه‌ایش تمام شده، میلی به غذا نداشت.

خوشبختانه باشگاه دسته سومی زنیک پروشکو به او تلفن کرد. سیاست تازه باشگاه خریدن بازیکنان ارزان، ارتقا دادن سطح بازی آن‌ها و فروششان با قیمتی بالاتر بود. مارک اسلوینسکی، رئیس سابق باشگاه می‌گوید لواندوفسکی "ماهی طلایی" او بود. آن‌ها برای خرید این بازیکن فقط ۱۰۰۰ پوند به لژیا دادند.

در ابتدای کار او به هیچ عنوان بزرگ‌ترین ستاره تیم نبود. حقوق ماهانه لواندوفسکی ۲۳۰ پوند بود و باشگاه بازیکنانی داشت که سه برابر این مبلغ حقوق می‌گرفتند. با این حال این بازیکن خیلی زود خودش را ثابت کرد.

لواندوفسکی در اولین فصل حضورش ۱۵ گل زد و کمک کرد که پروشکو به دسته بالاتر صعود کند. گلزنی‌های لواندوفسکی در دسته دوم هم ادامه داشت.

دسامبر ۲۰۰۷ یاسک گرمبوکی سرمربی باشگاه شد، او به بخش ورزشی بی‌بی‌سی گفت: "پروشکو تیمی خوب بود که از آن پنج بازیکن به لیگ برتر فوتبال لهستان رسیدند. البته که لواندوفسکی یک استعداد حیرت‌انگیز بود. او همه چیز داشت: سریع، تکنیکی و سختکوش."

"بعد از آن مصدومیت زانو، به نظرم او فهمید که شانسی در لژیا ندارد. به همین دلیل متوجه شد برای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه‌ای باید سخت کار کند و پروشکو فوق ستاره‌اش را پیدا کرد."

گرمبوکی بعد از دو ماه متوجه استعداد مهاجم تیمش شد: "یک بازی دوستانه با ال‌کی‌اس لودز، تیمی از لیگ برتر فوتبال لهستان داشتیم. او باید به مصاف ایوان اوارویچ، یک مدافع باتجربه کروات می‌رفت. روبرت بهترین بازیکن زمین بود."

"من هفت بازی برای لهستان کرده بودم و احساس می‌کردم او مشکلی برای بازی در تیم ملی ندارد. اما خب، بایرن؟ اصلا کار آسانی به نظر نمی‌رسید. حالا، لواندوفسکی بهترین بازیکن اروپا است."

"لژیا اشتباه بزرگی مرتکب شد. آن‌ها خیلی خوب او را کشف کردند اما بعد به این نتیجه رسیدند که مهاجمان بهتری دارند. من دو ماه مربی لواندوفسکی بودم و فهمیدم که او قابلیت بازی در تیم ملی را دارد. در لژیا هیچکس این را نفهمید."

به لطف گلزنی لواندوفسکی (۲۱ گل) پروشکو زیر نظر گرمبوکی در آستانه صعود به دسته بالاتر قرار گرفت، اما تیم از سه بازی آخر فقط یک امتیاز گرفت و در آخرین لحظات از صعود بازماند. با این حال مشخص بود که او توانایی بازی در لیگ برتر لهستان را دارد و بسیاری از تیم‌ها به دنبال جذب او بودند.

سال ۲۰۰۸ لژیا بازهم شانس داشت اما برای دومین بار لواندوفسکی را از دست داد. آن‌ها می‌خواستند خط حمله خود را تقویت کنند اما بجای لواندوفسکی ترجیح دادند میکل آروابارنا را از تنریف بخرند.

در حالی که آروابارنا نتوانست یک گل هم برای لژیا بزند، لواندوفسکی ستاره لخ پوزنان، رقیب لژیا شد. این تیم لواندوفسکی را با ۳۰۰ هزار پوند از پروشکو خریده بود.

بارتوش بوساتسکی که آن زمان کاپیتان لخ پوزنان بود، می‌گوید: "اولین جلسه تمرین او را یادم است، بعد از پایان آن تمرین همه معتقد بودند که بازیکن خوبی است. در یک بازی تمرینی او جلوی مانوئل آربولدا، مدافع کلمبیایی بازی کرد، یکی از قوی‌ترین مردان لیگ برتر فوتبال لهستان. روبرت یک ذره هم از او نترسید."

"این روزها که به روبرت نگاه می‌کنیم، او یک مرد بسیار نیرومند است. اما آن موقع او کمی لاغرتر بود و خیلی‌ها فکر می‌کردند از نظر فیزیکی در لیگ برتر لهستان به مشکل خواهد خورد. بعد از آن بازی تمرینی همه ما فهمیدیم که او مشکلی نخواهد داشت."

لواندوفسکی رقابت سختی با هرنان رنگیفو، مهاجم پرویی بر سر پست شماره ۹ داشت. بوساتسکی می‌گوید: "اگر فرانسیسک سمودا می‌خواست او را بازی دهد در پست هافبک راست یا چپ قرار می‌گرفت. اما چند ماه بعد مربی بعدی یانک زیلنسکی از او به عنوان مهاجم نوک استفاده کرد و روبرت بسیار تاثیرگذار شد."

لواندوفسکی در فصل ۱۰-۲۰۰۹ با زدن ۱۸ گل نقش مهمی در قهرمانی لخ پوزنان در لیگ داشت. بوساتسکی می‌گوید: "اوایل که به رختکن آمده بود خیلی ساکت بود اما از همان زمان با اعتماد به نفس بالایی بازی می‌کرد. او همیشه می‌دانست که چه می‌خواهد."

لئو بین‌هاکر برای اولین بار لواندوفسکی را به تیم ملی دعوت کرد و او در اولین بازی مقابل سان‌مارینو (طبیعتا) گل زد.

بوساتسکی به خوبی جلسات تمرینی آن زمان تیم ملی را به خاطر دارد: "من مقابل روبرت بازی می‌کردم و کار خیلی سختی در دفاع جلوی او داشتم. بعد از تمرین با بین‌هاکر صحبت کردم. مربی به من گفت، او خوب است و من جواب دادم، خوشحالم که با او در یک تیم بازی می‌کنم."

بعد از دو سال حضور در لخ پوزنان به نظر می‌رسید که لوندوفسکی با قراردادی سرسام‌آور راهی تیمی خارجی شود. بلک‌برن راورز یکی از تیم‌های خواهان او بود. با این حال او هرگز به فوتبال انگلیس نپیوست و بجای آن دورتموند موفق شد با کمتر از چهار و نیم میلیون پوند لواندوفسکی را بخرد.

در دورتموند هم مشکلی مشابه لخ پوزنان داشت؛ لوکاس باریوس، مهاجم پاراگوئه‌ای گزینه اول یورگن کلوپ در پست مهاجم اصلی بود. به همین دلیل لواندوفسکی مجبور بود در یک پست غیر تخصصی بازی کند. بعد از این که کلوپ او را در پست مهاجم نوک قرار داد، لواندوفسکی ستاره تیم شد. . بوساتسکی می‌گوید: "در دورتموند همه چیز تغییر کرد، این انتقالی بسیار مهم برای او بود."

از آن زمان او هرگز به پست سرش نگاه نکرده است. لواندوفسکی در نیمه‌نهایی فصل ۱۳-۲۰۱۲ لیگ قهرمانان چهار گل به رئال مادرید زد و فصل بعد از آن راهی بایرن مونیخ شد. در بایرن دستاوردهای این مهاجم فوق‌العاده بوده‌اند و از جمله آن‌ها می‌توان به زدن چهار گل در پنج دقیقه به وولفسبورگ در سال ۲۰۱۵ اشاره کرد.

گرمبوکی می‌گوید: "او در زمین سخت کار می‌کند و خارج از زمین به خوبی از سوی خانواده و همسرش حمایت می‌شود. او حالا نه تنها برای لهستان که برای بایرن هم بازی می‌کند و در کنار بازیکنانی مثل رونالدو و مسی تبدیل به اسطور شده است."

لواندوفسکی در ۱۱۶ بازی ملی ۶۳ گل برای لهستان زده است و گرمبوکی عقیده دارد: "او بهترین بازیکن تاریخ لهستان است."

و حالا به نظر می‌رسد که او جایگاه خود را میان بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال هم تثبیت کرده است.