بیماری های خود ایمنی در بارداری

بیماری‌های خودایمنی در بارداری

بیماری‌های خودایمنی

سقط جنین می‌تونه علت‌های مختلفی داشته باشه و در صورت تکرار باید علتش به صورت جدی بررسی بشه. مشکلات و بیماری‌های مربوط به سیستم ایمنی بدن می‌تونه یکی از دلایل سقط مکرر جنین باشه؛ البته سقط می‌تونه به دلایل دیگه‌ای هم مربوط بشه. بیماری‌های زمینه‌ای، ناهنجاری‌های ساختمانی رحم، مشکلات هورمونی، عفونت‌ها، عوامل ژنتیکی و حتی مصرف بدون تجویز بعضی داروها می‌تونن باعث سقط جنین بشن. بد نیست بدونی که اختلال تو سیستم ایمنی به معنی ضعف ایمنی نیست. اختلال سیستم ایمنی یعنی اختلال عملکردی تو اعضای مختلف بدن. برای پیشگیری از این مشکل اول باید علتش مشخص بشه. تو این مقاله می‌خوایم بیماری‌های خودایمنی و تاثیر اون روی سقط جنین رو مورد بررسی قرار بدیم.

مشخص شدن علت سقط جنین

بیماری‌های خودایمنی چه بیماری‌هایی هستن؟

حتماً می‌دونی که سیستم ایمنی از بدن در برابر عوامل خارجی مثل ویروس و باکتری دفاع می‌کنه. بعضی وقتا ممکنه سیستم ایمنی بافت‌های بدن رو با این ویروس‌ها و باکتری‌ها اشتباه بگیره و به اونا حمله می‌کنه. به این وضعیت اتوایمیون یا بیماری خودایمنی می‌گن. لازمه بدونی که بیماری‌های خودایمنی دلیل مشخصی ندارن. یه سری عوامل مثل فاکتورهای محیطی، سبک زندگی و ژنتیک می‌تونن تو بروز این اختلال موثر باشن. ناگفته نمونه که حالت‌های روحی و استرس هم تو بروز این اختلال بی‌تاثیر نیستن. گرچه تو این دوره و زمونه کم‌تر مامانی پیدا می‌شه که تو دوران بارداری دچار ضایعات پوستی بشه. با این حال اگه تو جزو این افراد هستی و به بیماری‌های پوستی دوران بارداری دچار شدی، نگران نباش. مصرف دارو برای از بین بردن این بیماری‌ها هیچ ربطی به سقط جنین نداره و به تو و جنین آسیبی نمی‌رسونه.

می‌خوای بدونی بیماری‌های خودایمنی چه جوری باعث سقط جنین می‌شن؟ از اونجایی که جنین از ترکیب تخمک زن و اسپرم مرد به وجود میاد، نصفش برای باباست. این یعنی این‌که جنین برای بدن مامان غریبه هست. برای همین ممکنه سیستم ایمنی بدن مامان نسبت به اون جنین واکنش نشون بده و به اون عنصر به ظاهر مهاجم حمله کنه. در واقع بارداری زمانی موفقه که سیستم ایمنی بدن مامان، جنین رو شناسایی کنه و نسبت به اون واکنش نشون نده! پس با این حساب اگه سیستم ایمنی بدن یه مامان به هر دلیلی نتونه خودشو با جنین سازگار کنه، اونو پس می‌زنه و باعث سقط جنین می‌شه. این عدم سازگاری هم ممکنه تو همون ابتدای عمل لقاح اتفاق بیفته هم ممکنه بعد از بارداری رخ بده.

کدوم بیماری‌های خودایمنی مانع بارداری می‌شن؟

بعضی از بیماری‌های خودایمنی که مانع بارداری می‌‌شن عبارتند از:

لوپوس: تو این بیماری خودایمنی سیستم ایمنی بدن بیش از حد فعاله و به بافت‌های سالم بدن هم حمله می‌کنه.
آرتریت روماتوئید: این بیماری معمولاً با اسم روماتیسم شناخته می‌شه. تو این بیماری خودایمنی سیستم ایمنی به مفصل‌ها و بافت‌های اطرافش حمله می‌کنه و باعث التهاب و درد مفاصل می‌شه.
کرون: کرون یه جور بیماری التهابی مزمن روده هست که علتش مشخص نیست. این بیماری باعث ایجاد زخم تو روده‌ها می‌شه. کرون می‌تونه تو روده کوچیک، بزرگ و تو بعضی موارد هردو روده بروز پیدا کنه.
هاشیموتو: این بیماری به نوعی اختلال تو عملکرد غده تیروئید مربوط می‌شه. تو بیماری هاشیموتو سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می‌کنه و ترشح این هورمون رو کاهش می‌ده.
سندروم رایتر: وقتی التهاب تو یه مفصل از عفونت تو قسمت‌های دیگه بدن نشات بگیره، سندروم رایتر اتفاق میفته و علائم زیادی رو به همراه داره.
‌اسکلرودرمی: زمانی که سیستم ایمنی بدن به بافت‌های هم‌بند و عروق حمله کنه، بیماری اسکلرودرمی بروز پیدا می‌کنه. یه نوع این بیماری فقط پوست رو درگیر می‌کنه، اما نوع دیگه عروق خونی، مفصل‌ها، ریه، قلب، کلیه، روده، مری و ماهیچه‌ها رو تحت تاثیر قرار می‌ده.

بهترین درمون برای اختلال سیستم ایمنی چیه؟

لازمه بهت یادآوری کنیم که علاوه‌بر بیماری‌های خودایمنی، بیماری‌های ارثی هم می‌تونن موجب سقط جنین بشن. به طور کلی، سقط مکرر جنین می‌تونه علت خاصی داشته باشه و تو بعضی موارد ممکنه بدون دلیل اتفاق بیفته. برای همین بهتره که حداقل دو ماه قبل از این‌که برای بارداری بعدی اقدام کنی، به دکتر متخصص زنان و زایمان مراجعه کنی و علت سقط جنین رو بفهمی. گاهی اوقات برای مشخص شدن دلیل سقط باید یه سری آزمایش انجام بدی. راستی، اگه رفتی دکتر و فهمیدی سقط جنین به دلیل بیماری‌های خودایمنی بوده به کمک دکتر می‌تونی اونو درمون کنی و طعم مامان شدن رو بچشی.