سخن گفتن دربارهٔ کتاب، دلیل آوردن برای آفتاب است، و به خصوص در چنین جمعی که جمع کتاب است، فکر میکنم سخن زایدی باشد؛
جمعی که اساس کارَش بر کتاب است و جمعی که وابسته به یک تمدن کتاب است، و جمعی که نمایندهٔ تاریخی است که دو تمدن جهانیِ بزرگ داشته: «تمدن اسلام» و «تمدن ایران باستان»؛
و میدانیم که تمدن و فرهنگ مبتنی بر کتاب است. و همچنین جامعهای است وابسته به مذهبی که مذهبش بر کتاب استوار است و تنها مذهبی است که معجزهاش «کتاب» و نام کتابش «خواندنی» است و نخستین پیغامش «بخوان» و سپس بزرگترین ستایش خدایش در وصف کسی است که «با قلم تعلیم میدهد».
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۲۵- انسان بیخود- صفحه ۳۲۲)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1269
پاسخ ها