جهان برایم دیگر هیچ نداشت و من دلیر، مغرور و بی‌نیاز، اما نه از دلیری و غرور و استغناء؛ که از «نداشت

جهان برایم دیگر هیچ نداشت و من دلیر، مغرور و بی‌نیاز، اما نه از دلیری و غرور و استغناء؛ که از «نداشتن»، از «نخواستن»!

زندگی کوچکتر از آن بود که مرا برنجاند و زشت تر از آن که دلم بر آن بلرزد.

هستی تهی‌تر از آن که به دست آوردنی مرا زبون سازد و من تهیدست تر از آن که از «دست دادنی» مرا بترساند.