هر نرمافزار، اپلیکیشن یا وبسایتی که مشاهده میکنید، نتیجهی یک فرآیند برنامهنویسی است.
برنامهنویسی به معنای علمی است که از طریق آن نرمافزارهای متنوع برای انواع سیستمهای هوشمند ایجاد میشود. این فرآیند بهعنوان برنامهنویسی یا کدنویسی شناخته میشود. برای آموزش برنامهنویسی، باید بدانید که این کار نیازمند استفاده از ابزارهای خاصی است و استفاده از این ابزارها به مهارت و دانش کافی نیاز دارد.
آموزش برنامهنویسی برای همه قابل دستیابی است. این شغل، برخلاف تصور برخی، سخت و غیرممکن نیست. اما بهطور همزمان، کار آنچنان هم ساده نیست.
یکی از اصول مهم در موفقیت در زمینه برنامهنویسی داشتن علاقه است. برای شروع، حتماً علاقهمندیهای خود را در نظر بگیرید. در مرحلهی بعد، باید بدانید که برنامهنویسی دارای شاخههای مختلفی است و فعالیت در این حوزهها از جنبههای متعددی با یکدیگر تفاوت دارد. با داشتن شناخت کافی، میتوانید تشخیص دهید که به کدام زمینه علاقه دارید و بهصورت تخصصی در آن حوزه فعالیت کنید.
در مرحلهی آخر، انتخاب زبان مناسب بسیار اهمیت دارد. برنامهنویسی شامل استفاده از کدهای خاصی است که بهمنظور ایجاد نرمافزارها استفاده میشوند. این کدها به زبانهای مختلف نوشته میشوند. آشنایی با این زبانها و تفاوتهایشان میتواند مراحل یادگیری برنامهنویسی را آسانتر کند. بهعنوان مثال، زبانهایی مانند جاوااسکریپت، پایتون، لاراول و غیره وجود دارند.
فعالیت در تمام زمینهها برای یک برنامهنویس غیرممکن نیست. کدهایی که شما تولید میکنید، به یک بستر خاص محدود نمیشوند و تنها در آنجا قابل اجرا نیستند. بهطور کلی، بسترهای برنامهنویسی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد: برنامهنویسی دسکتاپ، برنامهنویسی موبایل و برنامهنویسی تحت وب. البته پلتفرمهای دیگری نیز مانند انواع گجتها و ساعتهای هوشمند وجود دارند. در این مقاله، تنها به سه زمینه اصلی اشاره خواهیم کرد. لازم به ذکر است که انتخاب بستر فعالیت، میتواند یک گام مهم در مسیر یادگیری برنامهنویسی باشد.
برنامهنویسی برای دسکتاپ بهطور کلی به طراحی و توسعهی نرمافزارهایی اشاره دارد که قادر به اجرا بر روی کامپیوترهای شخصی و انواع لپتاپها هستند. بخش عمدهای از برنامهنویسی در این حوزه به سیستمعامل ویندوز اختصاص دارد. برنامههای معروف و محبوبی که برای دسکتاپ طراحی شدهاند، از جمله مجموعهی نرمافزارهای Office هستند. علاوه بر این، نرمافزارهای مالی، طراحی، ویرایش و پخش ویدیو و سایر موارد نیز مثالهایی از این زمینه هستند. گرچه برنامهنویسی برای دسکتاپ اکنون ممکن است محبوبیت پیشین را نداشته باشد، اما هنوز هم یکی از پلتفرمهای اساسی در دنیای برنامهنویسی بهشمار میرود.
در دنیای امروز، تلفنهای همراه ابزارهای چندکارهای تبدیل شدهاند که برای انجام انواع فعالیتها استفاده میشوند. از تماسهای تلفنی تا ارسال پیامهای کوتاه، تنها بخشی از کارهایی است که میتوان با موبایل انجام داد. این تجربه گسترده باعث شده تا برنامهنویسی برای موبایل به یکی از پرکاربردترین حوزههای فعالیت در این زمینه تبدیل شود.
برنامهنویسی برای تلفنهای هوشمند به نوع سیستمعامل آنها وابسته است. این حوزه یادگیری را به دو دستهی اندروید و iOS تقسیم میکند. با توجه به اینکه اکثر تلفنهای همراه از سیستمعامل اندروید استفاده میکنند، برنامهنویسی برای این سیستمعامل بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. اگر قصد ورود به این حوزه را دارید، باید آگاه باشید که رقابت در این زمینه بسیار فراگیر است. به همین دلیل، موفقیت در برنامهنویسی برای موبایل نیازمند دقت، خلاقیت و توانایی ایجاد اپلیکیشنهایی است که در میان غنیترین نرمافزارها بتوانند متمایز شوند.
برنامهنویسی تحت وب شامل تولید برنامههایی است که بهصورت آنلاین از طریق مرورگرها قابل اجرا هستند. در واقع، مرورگر اطلاعات کاربر را به سرور منتقل کرده و پس از پردازش، نتیجه را به کاربر نمایش میدهد. به همین دلیل، برنامهنویسی تحت وب دارای دو بخش متفاوت است:
کدهای سمت کاربر (Client-Side): این کدها روی مرورگر کاربر اجرا میشوند و باعث ایجاد تعامل کاربر با صفحات وب میشوند. اطلاعاتی که کاربر در وبسایت وارد میکند، توسط این کدها پردازش و نمایش داده میشود.
برنامههای سمت سرور (Server-Side): این برنامهها روی سرورهای کامپیوتری اجرا میشوند و اطلاعات را پردازش میکنند. کاربر اطلاعات خروجی را مشاهده میکند، اما عملکرد و پردازش آن در سمت سرور انجام میشود.
در ابتدای یادگیری برنامهنویسی تحت وب، باید تصمیم بگیرید که کدام یک از این دو حوزه برای شما جذابیت دارد و به آن میپردازید.
برای ارتباط با کامپیوترها یا ماشینها و دستور دادن به آنها برای انجام وظایف مختلف، نیاز به استفاده از زبانهای خاصی داریم. به عبارت دیگر، زبان برنامهنویسی وسیلهای است که ما را قادر میسازد تا با سیستمها ارتباط برقرار کنیم و دستورات مورد نیاز را برای آنها تعیین کنیم. این زبانها ابزاری برای کنترل و مدیریت سیستمها محسوب میشوند. به طور مفهومی، زبانهای برنامهنویسی مجموعهای از دستورات و قواعد هستند که به زبان انسان قابل فهم هستند و به کدهای قابل اجرا در ماشینها تبدیل میشوند.
تا کنون، تعداد زیادی زبان برنامهنویسی مختلف ایجاد شدهاند و روز به روز نیز به این تعداد افزوده میشود. این زبانها از نظر پیچیدگی و قابلیت اجرا در دستهبندیهای مختلفی قرار میگیرند. یکی از اصول این دستهبندی، شباهت زبانها به زبانهای انسانی است. به این ترتیب، زبانها به دو دسته سطح پایین و سطح بالا تقسیم میشوند.
زبانهای سطح پایین بهطور نزدیکی به زبان ماشین یا کدهای دودویی (0 و 1) هستند. این زبانها برای نوشتن و کنترل دستورات پایه در برنامهنویسی مورد استفاده قرار میگیرند؛ زیرا به صورت مستقیم با پردازنده ارتباط دارند. از طرف دیگر، زبانهای سطح بالا از کلماتی شبیه به زبان انگلیسی ساخته شدهاند. به همین دلیل، درک این زبانها برای ما آسانتر است و فرآیند نوشتن کد را سادهتر میکند. بهعنوان مثال، زبانهایی مانند C++، Java و Python در این دستهبندی قرار میگیرند.
بعد از تعیین هدف اصلی یادگیری برنامهنویسی و فراگیری اصول ابتدایی، مرحلهای که پیش روست، انتخاب زبانی برای شروع کار است. زبانهای برنامهنویسی متنوعی وجود دارند و هرکدام دارای کاربردهای خاص خود هستند. برای انتخاب بهترین گزینه، نیاز است تا هدف و علاقهمندیهای خود در فعالیت برنامهنویسی را به خاطر داشته باشید.
بهطور کلی، در انتخاب زبان باید به موارد زیر توجه داشت:
سختی زبان و زمان مورد نیاز برای یادگیری
وجود منابع آموزشی با کیفیت و قابلیت دسترسی
شرایط کاری و فرصتهای درآمدزایی
در ادامه، ما چندین زبان مناسب برای مبتدیان در هر حوزه را به شما معرفی خواهیم کرد.
زبان برنامهنویسی C به عنوان مادری برای این حوزه معتبر است. اگر در ابتدای مسیر یادگیری این علم این زبان را بهطور کامل فرا بگیرید، پیشرفت در یادگیری زبانهای دیگر به شما آسانتر خواهد آمد. C بهطور اصولی برای توسعه نرمافزارهای سیستمی استفاده میشود. اگر قصد دارید در حوزه دسکتاپ به برنامهنویسی بپردازید، این زبان انتخاب مناسبی برای شروع خواهد بود.
همچنین، اگر حتی تا حدی با مفاهیم برنامهنویسی آشنا باشید، احتمالاً نام زبان C++ به گوشتان خورده باشد. C++ آخرین نسخه ارتقاء یافته از زبان C است. این زبان بهعنوان یک زبان برنامهنویسی سطح بالا شناخته میشود و قابلیت توسعه برنامهها، سیستمهای عامل، پایگاههای داده، بازیها و بسیاری دیگر از کاربردها را داراست.
یکی از مزایای برجسته زبان برنامهنویسی جاوا، وجود منابع آموزشی فراوانی دربارهاش است. این ویژگی باعث میشود که شما به راحتی به مواد آموزشی متنوع دسترسی داشته باشید. جاوا به عنوان یک زبان برنامهنویسی شیءگرا و سطح بالا شناخته میشود. برای برنامهنویسان مبتدی، این زبان به دلیل ساختار منطقی و مفهومی خود مناسبی است.
یکی از نقاط قوت جاوا این است که در تمامی زمینههای برنامهنویسی (تحت وب، دسکتاپ و موبایل) قابل استفاده است. در واقع، اگر به تخصصی کردن خود در حوزه وب علاقه دارید، زبان جاوا اسکریپت میتواند گزینه بهتری باشد. با یادگیری این زبان، میتوانید خود را به عنوان یک توسعهدهنده فرانتاند معرفی کرده و در توسعهی وب فعالیت کنید.
پایتون نیز یکی از انتخابهای مناسب برای شروع به برنامهنویسی است. این زبان به دلیل ساختار ساده و منطقی خود، یک راه آسانتر برای یادگیری برنامهنویسی شیءگرا نسبت به دیگر زبانها فراهم میکند. پایتون علاوه بر اینکه در سطوح مبتدی به خوبی قابل فهم است، به طور معمول در پروژههای پیشرفته و سطح بالا نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
پایتون را بهطور گسترده در پروژههای تحت وب و دسکتاپ میتوان استفاده کرد. این زبان بهعنوان یک ابزار کارآمد در برنامهنویسی تحت وب و همچنین در توسعه نرمافزارهای دسکتاپ شناخته میشود. از این رو، پایتون به عنوان یک زبان کاربردی و تخصصی در حوزههای متنوع توسعه نرمافزار مورد استفاده قرار میگیرد.
منبع:
پاسخ ها