«رفتار خشن والدین با کودکان دروغگو فقط حرکات زشت آنها را تشدید میکند؛ در ابتدا باید کودکان درغگو را از کودکان خیالپرداز جدا کنیم.»
محمدرضا خدایی روانپزشک با بیان این مطلب درباره نحوه رشد فرهنگی، اجتماعی کودکان دروغگو، گفت:« اکثر خانوادهها از روی ناآگاهی فکر میکنند که کودکان از نظر عقلی، منطقی و احساسی انسانهایی بالغ و فقط از نظر ظاهری، شکل و اندام متفاوت هستند. اما تفاوتهایی از نظر رشد فرهنگی و اجتماعی میان کودکان و بزرگسالان وجود دارد که باید به آنها توجه شود.» بیشتر بخوانید۴ روشی که کودکان را راستگو می کند
این روانپزشک با اشاره به نحوه برخورد با کودکان زیر ۶ سال، به باشگاه خبرنگاران گفت:« تفکر کودکان زیر ۶ سال بیشتر شهودی است، درواقع تفکر شهودی به معنای تفسیر اشیایی است که کودک میبیند و برهمین اساس گاهی اوقات نمیتواند مرز میان واقعیت و خیال را تشخیص دهد. کودکان در سنین قبل از دبستان یعنی ۲ تا ۶ سالگی تفکرات خیال پردازانه زیادی دارند و در این مرحله خیال را با واقعیت اشتباه میگیرد. به همین دلیل روی بعضی حرکات کودکان به هیچ وجه نمی توان نام «دروغگویی» گذاشت؛ چراکه آنها تفکرات خیال پردازانه خود را بیان میکنند و والدین میگویند فرزند ما دروغگوست. برای مثال اگر کودکی بگوید: مربی مهدکودک چنین حرفی را به من زد در حالی که مربی هیچ حرفی با کودک نزده است این حرف نمی تواند دروغ باشد و تنها تفکر خیال پردازانه یا ساده کودک است. تفکرات خیال پردازانه کودکان همانند فردی است که به بیان اتفاقات گذشته در هنگام خواب خود می پردازد و همه ما می دانیم که چنین حرف هایی دروغ نیست و تنها به خیالات اتفاق افتاده تعلق دارد. والدین نباید هر سخن گفته شده از دهان کودک را دروغ بپندارند چراکه آنها باید با تفکر و صبر زیاد این رفتار کودک را زیر نظر قرار دهند و در صورت تکرار مداوم رفتار ناشایست کودک حتماً او را به مراکز درمانی یا نزد روانپزشکان و روانشناسان ببرند.»بیشتر بخوانید با کودک دروغگو چگونه برخورد کنیم؟
پاسخ ها