همه نوزادان به طور یکسان رشد نمی‌کنند و کودکان مختلف در سنین مختلف به نقاط عطف یکسانی می‌رسند. با این حال نرسیدن به نقاط عطف نیز می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات پیچیده‌تر رشدی باشد بنابراین پیشرفت کودک خود را با پزشک اطفال در میان بگذارید. والدین می‌توانند با ترکیب تمرینات توسعه یافته توسط فیزیوتراپیست‌ها که به عنوان فیزیوتراپی نیز شناخته می‌شود به فرزندان خود کمک کنند تا به نقاط عطف رشد جسمانی برسند.
شما همچنین باید این موارد را با متخصص اطفال کودک خود در میان بگذارید. به دلیل خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد پزشکان توصیه می‌کنند که نوزادان به پشت بخوابند اما در ساعات بیداری ضروری است که همه نوزادان روی شکم بخوابند. این باعث رشد عضلات گردن و پشت می‌شود که برای نشستن ضروری هستند. در کنار نوزاد خود بنشینید، او را روی شکم و روی زمین قرار دهید و مطمئن شوید که صورت، دهان و بینی او گرفته نشده است. همچنین اگر کودک را روی زمین نمی‌خواهید بگذارید می‌توانید روی شکم خود قرار دهید. بازی و صحبت کردن با کودک در حالی که او روی شکم می‌باشد سرگرم‌کننده است.
از لوازم جانبی نشستن کمک بگیرید:
از زمانی که کودک شما در حدود ۳ تا ۴ ماهگی است می‌توانید او را در حالت نشسته نگه دارید. در حالتی که روی زمین به صورت چهارزانو نشسته‌اید کودک را روی پا‌های خود قرار دهید. همچنین می‌توانید از لوازم جانبی برای کمک به کودکتان در نشستن کمک کنید.
کودک را تمرین دهید:
برای تشویق وضعیت بدنی خوب و ادامه رشد عضلات گردن و پشت کودک می‌توانید با یک تمرین هدایت شده به او کمک کنید تا بنشیند. این کار را در حدود ۳ تا ۴ ماهگی با قرار دادن نوزاد روی پشت و در حالی که دستانش را گرفته‌اید شروع کنید و او را به حالت نشسته بگذارید. این نه تنها به تقویت عضلات گردن و پشت کمک می‌کند بلکه به کودک شما کمک می‌کند تا وضعیت بدنی مناسبی داشته باشد زیرا سرش را در یک راستا با بدنش نگه می‌دارد.
از‌اشیا کمک بگیرید:
رسیدن به‌اشیاء همچنین باعث رشد عضلات سر، گردن و پشت شما می‌شود که کودک برای نشستن و حفظ وضعیت مناسب به آن نیاز دارد. شما می‌توانید هر زمان که بخواهید با کودک بازی و او را تشویق کنید تا وسایل را در دستش بگیرد.
تمرین شکمی:
این به کودک کمک می‌کند تا عضلات گردن و کمر و همچنین عضلات بازو را تقویت کند. وقتی روی شکم است یاد می‌گیرد که برای دیدن بهتر بازو‌های کوچک را بالا بکشد. پزشکان توصیه می‌کنند از بدو تولد نوزاد را حداقل دو تا سه بار در روز روی شکمش قرار دهید. سه تا پنج دقیقه تمرین شکمی در هر جلسه کافی است. با بزرگتر شدن کودک مدت هر جلسه شکم را افزایش دهید.
استفاده از اسباب بازی:
تمرین شکمی ممکن است خسته‌کننده شود بنابراین کودک را با کتاب و اسباب بازی سرگرم کنید. او می‌خواهد آن بازو‌ها را بالا بکشد و دید بهتری از محیط اطراف خود داشته باشد، به خصوص آن اسباب بازی‌های رنگارنگ و تصاویر موجود در کتاب‌ها. چند اسباب بازی و کتاب مورد علاقه‌اش را دور از دسترس او قرار دهید تا او را تشویق کنید که دستش را دراز کند.
کمک به کودک:
انگشت خود را در دستان کودک قرار دهید و به او اجازه دهید تا انگشتتان را بگیرد. او عضلات دست و بازو را در حالی که انگشتان شما را نگه می‌دارد تقویت می‌کند. شما همچنین می‌توانید دست‌های کوچک کودک را بگیرید و به آرامی دست‌ها را به سمت بالا، پایین و روی سینه کودک حرکت دهید.
استفاده از موسیقی:
حتی نوزادان کوچک عاشق آهنگ هستند و نمی‌توانند از نرقصیدن خودداری کنند. موسیقی مورد علاقه خود را روشن کنید که شما را به رقصیدن وادار می‌کند، شروع کنید به کف زدن و دست زدن با کودک. بگذارید کودک بنشیند یا دراز بکشد و سعی کنید جغجغه‌ای را در دست او قرار دهید. به او اجازه دهید آن را تکان دهد و بازو‌هایش را به سمت بالاحرکت دهد. او عضلات بازو را تقویت می‌کند و هماهنگی خود را نیز بهبود می‌بخشد.
تمرین دادن:
وقتی کودک شما می‌تواند بنشیند به او کمک کنید تا در حالت‌ایستاده بایستد. دست‌های کودک را بگیرید و به آرامی کودک را از حالت نشسته به حالت‌ایستاده بکشید. می‌توانید بشمارید یا بگویید "بالا می‌رویم!" یا چیزی که لبخند بر لبانش بیاورد. او فکر می‌کند که این یک بازی سرگرم‌کننده است.
منبع:
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها