فرزند شما دارای تب، غدد متورم و چشم‌های براق است. شما او را با عجله به متخصص اطفال می‌برید و مشتاق داروهای جادویی هستید که به او کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشد. این که پزشک شما آنتی بیوتیک تجویز کند یا خیر، به اشکالی که باعث بیماری کوچک شما می‌شود بستگی دارد. آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های باکتریایی موثر هستند. آن‌ها برای برخی اما نه همه موارد عفونت گوش، گلودرد استرپتوکوکی و سینوزیت باکتریایی ضروری هستند. با این حال اکثر بیماری‌های دوران کودکی ناشی از ویروس‌ها هستند، به این معنی که نمی‌توان آن‌ها را با آنتی بیوتیک‌ها درمان کرد. استفاده از آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت ویروسی مشکل ساز است: باکتری‌های سالم بدن را از بین می‌برد و می‌تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود.
بله نوزادان و کودکان نوپا می‌توانند و باید آنتی بیوتیک‌ها را برای درمان عفونت باکتریایی مانند عفونت ادراری یا سینوزیت باکتریایی مصرف کنند.
برای هر بیماری آنتی بیوتیک ضروری نیست. دادن آن‌ها به کودک در صورت‌عدم موافقت می‌تواند به طور بالقوه مضر باشد. با توجه به برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است در یک یا دو سال اول زندگی مشکل ساز باشد. استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک‌های غیر ضروری:
- کودک را در معرض عوارض جانبی احتمالی دارو (مانند اسهال و برفک) و همچنین واکنش آلرژیک بالقوه جدی قرار دهید.
- با افزایش خطر بیماری‌های مربوط به عملکرد سیستم ایمنی از جمله بیماری‌های التهابی روده، بیماری سلیاک، دیابت و آسم در دوران کودکی مرتبط است. برای درک ارتباط احتمالی، تحقیقات بیشتری باید انجام شود.
- با گذشت زمان استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک‌ها مقاومت باکتری را در برابر آنتی بیوتیک‌ها افزایش می‌دهد، به طوری که ممکن است همان آنتی بیوتیک در نهایت بر روی یک عفونت کار نکند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها