عفونت های مجاری ادراری در کودکان نوپا

عفونت مجاری ادراری (UTI) عفونت در هر قسمتی از سیستم ادراری است که شامل کلیه ها، حالب‌ها و مثانه بوده به وجود می‌آید. در حالی که احتمالاً در مورد بزرگسالان مبتلا به عفونت ادراری شنیده‌اید کودکان از جمله کودکان نوپا و نوزادان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. این عفونت‌ها نیاز به مراقبت‌های پزشکی و داروهای تجویزی دارند اما خبر خوب این است که درمان آنها بسیار آسان است.
 

عفونت‌های مجاری ادراری در کودکان نوپا به چه علت به وجود می‌آیند؟

UTI ها اغلب توسط باکتری‌های معمولی که در روده یافت می‌شوند ایجاد می‌شوند. در حالی که دستگاه ادراری به طور معمول با باکتری‌هایی که در تماس است مقابله می‌کند و گاهی اوقات باکتری‌ها باعث عفونی می‌شوند. در نوزادان و کودکان نوپا گاهی اوقات باکتری‌ها از مدفوع به مثانه منتقل می‌شوند. عفونت همچنین می‌تواند نشانه‌ای از مشکل در ساختار مجاری ادراری باشد. اگر سابقه خانوادگی عفونت ادراری دارید کودک نوپای شما بیشتر مستعد ابتلا به آن است.

عفونت‌های مجاری ادراری در کودکان نوپا چه نشانه‌‌هایی دارد؟

علائم و نشانه‌های عفونت ادراری در کودکان نوپا ممکن است متفاوت از بزرگسالان باشد به خصوص اگر هنوز قادر به بیان شفاهی خود نیستند. گاهی اوقات هیچ علامتی وجود ندارد به خصوص اگر کودک نوپا کمتر از 2 سال سن داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که تب بدون علت شایع ترین علامت عفونت ادراری در کودکان از بدو تولد تا 2 سال است. سایر علائم عفونت ادراری در کودکان می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

- ادرار کدر، تیره، خونی یا بوی بد
- اسهال یا استفراغ
- تب
- تحریک پذیری یا سرگردانی
- کمبود اشتها
- کمردرد یا شکم درد
- درد یا سوزش با ادرار
- حوادث ادراری (در کودکان نوپا که قبلاً تحت آموزش ناهنجاری قرار گرفته اند)

دختران بیشتر از پسران مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند زیرا مجرای ادراری آنها کوتاه‌تر و نزدیک به مقعد است. پسرانی که ختنه نشده‌اند نیز بیشتر از پسران ختنه شده دچار عفونت ادراری می‌شوند.

با کودکی که دچار عفونت ادراری شده چی‌کار کنیم؟

درمان اصلی عفونت ادراری آنتی بیوتیک است که باکتری‌های عامل عفونت را از بین می برد. اگر کودک درد قابل توجهی را تجربه می‌کند ممکن است دارویی که مخاط مجاری ادراری را بی حس می‌کند نیز تجویز شود. این مهم است که فرزند شما آنتی بیوتیک‌ها را برای مدتی که پزشک تجویز کرده است مصرف کند. در حین مصرف آنتی بیوتیک‌ها مطمئن شوید که کودک شما مایعات زیادی می‌نوشد اما از مصرف کافئین خودداری کنید. پس از چند روز یا بعد از دوره دارو پزشک ممکن است بخواهد تجزیه و تحلیل ادرار را تکرار کند تا مطمئن شود عفونت از بین رفته است. بستری شدن می‌تواند نظارت دقیق و داروها و درمان مناسب را تضمین کند به ویژه اگر کودک دچار کم آبی بدن باشد و مشکوک به عفونت کلیه باشد یا تصور شود که عفونت گسترش یافته است.
 

از عفونت ادراری در کودکان چطور جلوگیری کنیم؟

برای کودکان نوپا تعویض مداوم پوشک می‌تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش دهد زیرا گسترش باکتری‌هایی را که می‌توانند در ایجاد عفونت نقش داشته باشند محدود می‌کند. پوشیدن لباس زیر نخی و اجتناب از حمام کردن با کف نیز می‌تواند به کاهش رشد و تحریک باکتری‌ها کمک کند. همچنین مهم است که به کودکان اطلاع دهید وقتی دستشویی دارند آن را نگه ندارند. وقتی ادرار به مدت طولانی در مثانه بماند محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر پزشک دوره کامل آنتی بیوتیک را تجویز کرده د و کودک نوپا هنوز عفونت دارد با پزشک خود تماس بگیرید. آنها ممکن است بخواهند ادرار را مجددا آزمایش کرده و یا آزمایش‌های دیگری انجام دهند. در حالی که عفونت ادراری می‌تواند دردناک باشد تشخیص و درمان سریع به تسکین علائم کمک می‌کند. معمولاً پس از شروع مصرف آنتی بیوتیک علائم طی دو تا سه روز کاهش می‌یابد.

منبع: www.verywellfamily.com