بر کسی پوشیده نیست که در دهههای اخیر مواد معدنی خاک تحلیل رفته و به همین علت از کیفیت مواد غذایی کاسته شده است. گزارشات فراوانی دال بر آلودگیهای ناشی از مواد پلاستیکی، تشعشعات شیمیایی و کیفیت پایین مواد مغذی وجود دارد.
یافتن مواد خوراکی خاص به طرز خارقالعادهایی دشوار است و مشخص نیست که آیا تامین مواد مغذی کافی برای بدن فقط از غذاهایی که میخوریم، ممکن است یا خیر.
گرچه سابقا پرهیز از مصرف مواد غذایی فرآوریشده و مصنوعی، حاوی رنگهای خوراکی نگهدارنده، شکر تصفیهشده، هورمونهای مصنوعی، آفتکشها و علفکشها برای تامین مواد مغذی بدن کفایت مینمود، اما اکنون حتی با پیروی از یک برنامهی غذایی سرشار از محصولات تازه، پروتئینهای ارگانیک و چربیهای با کیفیت نیز امکان تامین مواد معدنی کلیدی بدن وجود ندارد، این امر از عدم کیفیت خاک ناشی میشود. غذاهای ما اغلب آنچه باید باشند، نیستند.
در طی ۱۰۰ سال اخیر، به دلیل زراعت بیش ازحد، زراعت تک محصولی و استفاده از آفتکشها و کودهای مصنوعی و کشاورزی در مقیاسهای وسیع موجب شده تا مواد معدنی خاک تا حد وحشتناکی تحلیل رود. انسان دیگر شکار نمیکنند و غذاهای خود را از محیطهای کاملا طبیعی که خاک سالم دارند، به دست نمیآورند، کشاورزان زمینهای خود را با کود آلی(ترکیبی از کود حیوانی و خاک) و سالم تقویت نمیکنند تا مواد معدنی آن به زمین باز گردد.
در زمانهای گذشته، کشاورزان سطح مواد مغذی خاک را به دقت تنطیم مینمودند و زمین را مملو از کود آلی مینمودند، در فواصل متناوب به کشت و زرع میپرداختند و خاک در این فواصل حاصلخیزی خود را باز مییافت.
امروزه، فرایند پربارنمودن محصول از مسیر کودهای مصنوعی میگذرد، اما این فرایند مواد معدنی خاک را از بین برده و توازن میکروارگانیزمهای خاک را بر هم میزند.
وضعیت فرسایش مواد معدنی خاک هر ساله وخیمتر میشود.
فرسایش مواد معدنی خاک در چند دههی اخیر بیش از حد افزایش یافته است:
نگرانیهای عمیقی دربارهی تحلیل مواد معدنی ارزشمند خاک مزارع و دامنهی خاک سرتاسر جهان وجود دارد.
نتایج از اطلاعات طی ۱۰۰ ساله گذشته جمعآوری شده بود و حاکی از آن بود که سطح مواد معدنی خاکهای کشاورزی شدیدا کاهش یافته، این رقم به طور میانگین در اروپا تا ۷۲٪، در آسیا ۷۶٪ و در شمال امریکا ۸۵٪ است.
تحلیل مواد معدنی خاک در امریکا آنقدر وحشتناک است که در سال ۱۹۹۷، باید ۲۶ سیب خورده میشد تا همان میزان آهن که ۱ سیب در سال ۱۹۵۰ آهن داشت را جذب مینمود.
امروزه حتی به دلیل دستکاری ژنهای دانهها و استفادهی بیش از حد از آفتکشهای شیمیایی که خاک را بیش از پیش تحلیل میبرد، باید سیبهای بیشتری خورده شود.
محققان در بریتانیا در دانشگاه پادشاه لندن، تحقیقاتی را در راستای بررسی محتوای مواد مغذیِ خوراکیها آغاز نمودهاند. آنها دریافتند که بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۹۱ سبزیجات و میوهجات به طور متوسط ۲۰ تا ۶۰٪ از محتویات معدنی خود را از دست دادهاند.
عملکرد مطلوب تمام موجودات زنده از جمله باکتریها، گیاهان، حیوانات و انسانها منوط به مواد معدنی است. انسان به طیف گستردهایی از مواد معدنی و به میزان خاصی از آن نیاز دارد. مشکل پیش روی این نیست که مواد معدنی خاک تحلیل رفتهاند، مشکل اینجاست که این میزان مواد معدنی موجود در خوراکیها بسیار کمتر از نیاز ما برای حفظ سلامت است.
مواد معدنی کمیاب، عناصر کمیاب یا عناصر ضروری نیز خوانده میشوند و به آن دسته از مواد معدنی اطلاق میشود که کمبود آنها موجب آسیب به سلامت میشود. مواد معدنی کمیاب با مواد معدنی دیگر مانند ویتامینها، آنزیمها و اسیدهای آمینه در طیف گستردهایی از واکنشهای بیوشیمیایی شرکت و همکاری میکنند.
مادامی که مواد معدنی خاک کاهش یابد، بیماریها افزایش مییابد.
از آنجایی که در قرن اخیر خاک به شدت تحلیل رفته و این فرایند در ۳۰ سال اخیر حتی شدیدتر نیز شده، پس جای تعجبی ندارد که بیماریها نیز در همین بازهی زمانی ذکر شده بیشتر از پیش شده است.
چنانچه بدن دچار کمبود یک یا چند مورد از مواد معدنی شود، علائم بیماریها آغاز میشود.
به عنوان نمونه، کمبود منیزیم موجب یبوست، اضطراب، افسردگی و مشکلات خواب میشود. روی نیز برای عملکرد مطلوب سیستم ایمنی حیاتیست، بنابراین کمبود روی احتمال بیماریها و مشکلات پوستی را افزایش میدهد. سلنیوم نیز در عملکرد طبیعی قلب باروری، به ویژه در مردان، نقش مهمی را ایفا میکند.
در واقع، تحقیقات حاکی از آن است که بین کمبود شدید سلنیوم و سندرم مرگ ناگهانی( مرگهای مرتبط با حملات قلبی که غیر قابل توجیحاند و در افراد زیر ۳۵ سال که هیچگونه سابقهی بیماری قلبی ندارند، اتقاق میافتد) ارتباط مستقیمی وجود دارد.
حتی آن دسته از مواد معدنی که بدن فقط به مقدار ناچیزی از آن نیاز دارد، از قبیل مس، نیز بسیار حیاتی هستند، از این روی کمبود مس منجر به ضربان قلب نامرتب یا مشکلات قلبی حاد میشود.
ضرورتا بدن پس از مواجهه با کمبود مواد معدنی تحلیل میرود، صرفا به این دلیل که عناصر ضروری برای عملکرد مطلوب را در اختیار ندارد.
رد پای همهی بیماریها و امراض و دردها به کمبود مواد معدنی ختم میشود.
در چند ماه اخیر، تحقیقات خود را به تاثیرات مخرب کمبود مواد معدنی بر سلامت معطوف نمودهام تا از خانوادهام محافظت نمایم. با توجه به اینکه کمبود مواد معدنی اغلب بسیار شایع است و در عین حال تاثیرات مخربی بر سلامت دارد، پس مشکلی جدی پیش روی ماست.
ما مواد پروتئینی مغذی زیادی مصرف میکنیم وغذاهای خود را از مواد تازه، محلی تهیه میکنیم یا در صورت امکان خودمان آنها را پرورش میدهیم.
در دنیای ایدهآل، ما میتوانیم تمام مواد معدنی مورد نیاز خود را از مواد غذایی جذب نمائیم. اما از آنجایی که تحقق این امر دیگر امکانپذیر نیست، مکملها یاریرسان میشوند.
مکملهای مواد معدنی امری جدید نیست، مدتهاست که در پیرامون ما هستند. با این وجود، تمام مکملها مشابه نیستند. شاید تصور کنید که مصرف مکملهای مواد معدنی یا مولتیویتامینها که میتوان بدون نسخه دریافت نمود، مواد معدنی مورد نیاز بدن شما را تامین و ذخایر بدن را تکمیل مینماید، حال آنکه حتی بهترین مکمل نیز حاوی کمتر از ۴۰٪ مواد معدنی و مقدار بسیار ناچیزی از عناصر کمیاب مورد نیاز بدن است.
نتایج تحقیقات من حاکی از آن است که تفاوت بسیاری بین مواد معدنی آلیِ و مواد معدنی غیر آلی(کانی) وجود دارد.
آن دسته از مواد معدنی که از خواستگاه طبیعی و یونی خود مشتق میشوند، مواد معدنی آلی خطاب میشوند. این دسته از مواد معدنی در واقع مواد معدنی غیر آلی را به طور طبیعی از بدن خارج و تخلیه میکند، که امریست بسیار خوب، زیرا مواد معدنی نباید به مدت طولانی در سیستم گردش خون شما وجود داشته زیرا موجب تولید سم میشوند.
مواد معدنی آلی به طور طبیعی در گیاهان یافت میشوند که ۷۰ تا ۸۰٪ آن را از خاک دریافت میکنند و آن را به گیاهی که ما میخوریم یا حیوانات میخورند، منتقل میکنند.
بعلاوه، امکان ذخیرهی مواد معدنی یونی به مدت طولانیتر از چند ساعت در بدن وجود ندارد، آنها از این جهت شبیه ویتامینهای محلول در آب هستند؛ بنابراین، در بافتهای منعطف به حالت سمی نمیرسند.
مواد معدنی غیرآلی که در مولتیویتامینها یا مکملها یافت میشوند اغلب از سنگهای زیرزمینی یا ذخایر معدنی استخراج میشوند. از آنجایی که این مواد زنده نیستند(مانند گیاهان)، مواد معدنی آنها نیز زیست بودش ندارد، بدان معنا که سرعت ورود دارو به دستگاه گردش خون یا بافتها کم است.
هنگامی که تحقیق خود دربارهی این مواد آغاز نمودم تا راهی در جهت رفع کمبود شایع مواد معدنی بیابم، به مواد خیرهکنندهایی موسوم به فولیک و هیومیک اسید برخوردم. هر چه بیشتر آنها را مطالعه نمودم، بیشتر دریافتم که آنها درمان بسیاری از بیماریها هستند که از ضعف خاک، که در بالا ذکر شد، نشآت میگیرند.
هیومیک اسید مادهایی طبیعی در اعماق زمین است که محصول ثانویهی گیاخاکسازی یا همان فرایند تولید دوبارهی خاکِ گیاه است که میلیونها سال به طول میانجامد.
گیاخاکسازی مستلزم شرایط جغرافیایی منحصر به فردی از فشارهوا، دما، بعلاوهی ترکیب درستی از مواد آلی است که در طول زمان، این مادهی آلی را متراکم میسازد و به مادهایی جدید و به طور استثنایی مفید موسوم به هیومیک اسید تبدیل میکنند.
به طور خلاصه، هیومیک اسید مادهایی معدنی، حاوی ترکیبات غنی که از گیاهان دریایی که میلیونها سال پیش وجود داشتند، ایجاد میشود.
هیومیک اسید مادهایی فوقالعاده قوی، که مواد معدنی آلی و عناصر کمیابِ سبزیجات و میوههای آلی زندهی باستانی را بعلاوهی گیاهان دریایی باستان در خود حفظ نموده، است.
در سطح سلولی، هیومیک اسید نقش اصلی خود را در خارج از سلولها ایفا میکند و مانع از ورود ویروسها و سموم به بدن میشود، التهابات را کاهش داده، به مبارزه با رشد سلولهای بدخیم میپردازد و کلید فیزیولوژیک بدن که بیماریها را کنترل مینماید را روشن میکند و بدین ترتیب روند رشد بسیاری از بیماریهای جدی را معکوس میگرداند.
در داخل معده، به تجزیه و تحلیل غذا کمک کرده و به مهاجمان خارجی و سموم حمله میکند. هیومیک اسید، سموم را پیش از آنکه وارد سلولها شوند از روده خارج میکند و به سیستم ایمنی اجازه میدهد تا در اوج کمال مطلوب خود عمل کند.
تحقیقات در طی چند دههی اخیر نشان میدهد که فواید بالقوهی آن عبارتند از:
◾مبارزه با سرطان
◾مبارزه با تومورهای غدهی تیروئید
◾بهبود کیفیت خواب
◾نبرد با ویروسها
◾ایجاد روندی معکوس در بیماریهای چشمی
فلویک اسید را با فولیک اسید اشتباه نگیرید.
فلویک اسید یکی دیگر از مواد طبیعی از اعماق زمین است، فقط نقاط خاصی از جهان این مادهی معددنی آلیِ غنی را در خود دارند، این ماده از عمق ۶ تا ۷.۵ کیلومتر زیر سطح زمین استخراج میشود.
فلویک اسید هم مانند هیومیک اسید در طی فرایند گیاخکسازی گیاهان دریایی شکل میگیرد، که شکلگیری آنها مستلزم زمان است. فلویک اسید، نخستین سری از مولکولهایی هستند که پس از تدفین و زیر خاک رفتن گیاهان دریایی در نتیجهی فعالیتهای آتشفشانی در میلیونها سال پیش، بستر دریا را پوشاندند و در زمره مواد معدنی باستانیِ بسیار غنی محسوب میشوند.
به مرور زمان، این گیاهان دریایی و ترکیبات آلی دیگر با فلویک اسید ترکیب شده و هیومیک اسید را شکل دادند. فلویک اسید در واقع پیشمادهی ساختِ هیومیک اسید است. فلویک اسید مولکولی بسیار کوچکتر از هیومیک اسید است و تاثیر منحصر به فردی در بدن دارد.
در سطح سلولی، فلویک اسید بیشترین فعالیت خود را درون سلول انجام میدهد، غشای سلولی را نفوذناپذیر میسازد و مواد مغذی را به درون سلولها انتقال میدهد.
یکی از مزایای آن این است که سلولها را حجیمتر کرده و استفاده از مواد مغذی را سادهتر میکند. فلویک اسید با آب همبست شده و از بدن در برابر فرایند طبیعی سمزدایی محافظت میکند.
طبق تحقیقات فلویک اسید:
◾سیستم ایمنی را تقویت مینماید.
◾میتواند درد را کاهش دهد.
◾صدمات ناشی از رادیکالهای آزاد را به حداقل میرساند.
◾میتواند زخمهای عفونی روده را التیام ببخشد.
بهترین منابع تامین فلویک و هیومیک اسید
در طی فرایند تحقیق در این زمینه، دریافتم که اساساُ ۸ منبع اصلی هیومیک و فلویک اسیدِ جهان در ۵ کشور است:
روسیه، کانادا، چین، مکزیک و ایالات متحده.
با این وجود، اکثر هیومیک اسید و فلویک اسیدِ موجود در فروشگاهها نامرغوب است و با عنوان لئوناردیت یا زغال قهوهایی شناخته میشود.
طبق تحقیقات من، مواد معدنی و کیفیت هیومیک اسید و فلویک اسیدِ نیو مکزیکو بیشتر از تمام مواردی بود که من یافتم. خاصیت قلیایی آن فوقالعاده زیاد و ممتاز بود و این بدان معناست که زیستبودش(سرعت ورود دارو به دستگاه گوارش) آن برای بدن زیاد است.
آزمونی ساده: چنانچه میخواهید تفاوت بین مکملهای با کیفیت یا بیکیفیت هیومیک و فلویک اسید را دریابید، فلویک اسید و هیومیک اسید را درون آب بیاندازید و ببینید چگونه حل میشوند. قابلیت انحلال آن نشانهی خوبی از غلظت و توان آن در زیستبودش(سرعت ورود دارو به دستگاه گوارش) آن در بدن است.
یکی از تحقیقات عمده در زمینهی فلویک و هیومیک اسید توسط آنتونی هاینس صورت پذیرفت، وی خاطر نشان ساخت که ذخایر موجود در نیومکزیکو متراکمترین ذخایر جهان هستند.
اخیرا خانوادهام استفاده از پودر طبیعی BlackMp را آغاز نمودهاند که در زمرهی با کیفیتترین مکملهای فلویک و هیومیک اسید جای دارد که من یافتم.
محصولات موجود در فروشگاهها، یک مایع سیاه رنگ است، اما چنانچه پودر آن را تهیه و خودتان محلول را بسازید، تاثیر آن بیشتر است. زیرا فاقد تشعشعات پلاستیکی بطریها بوده و حمل آن نیز سادهتر است.
منبع پودر BlackMp فلویک و هیومیک از نیومکزیکو است و در فرایند استخراج، فلویک و هیومیک از هم جدا شدهاند که همین امر زیستبودش(سرعت ورود دارو به دستگاه گوارش) آن را بیشتر میکند.
این پودر حاوی طیف گستردهایی از مواد معدنی و عناصر کمیابِ آلی است.
علاوه بر این با بررسیهای مکرر دریافتم که این پودر فاقد ژنهای دستکاری شده است، در معرض بارانهای اسیدی قرار نگرفته، عاری از ترکیبات شیمیایی و مصنوعی است، تحت تاثیر آفتکشها قرار نگرفته و دارای گواهی تائید مواد آلی و تائیدیه حلال بودن است.
من به شخصه متوجه شدم که انرژیام بیشتر شده و رویهم رفته حس بهتری دارم. ذهنم بازتر شده، که احتمالا به دلیل محتویات معدنی آن است.
این BlackMp نه تنها حاوی هیومیک و فلویک اسید است، بلکه حاوی پروبیوتیکهای زندهی خاک نیز میباشد.
بر کسی پوشیده نیست که پروبیوتیکها برای حفظ سلامت ضروریاند و پروبیوتیکهای هاگ مانند سلاحی قدرتمند در برابر بیماریهاست زیرا آنها موجب افزایش تعداد باکتریهای مفید روده میشوند و باکتریهای بد را معدوم میکنند.
مطالعات حاکی از آن است که پروبیوتیکهای هاگ مانند میتوانند از اسید معده راحتتر از پروبیوتیکهای معمول که حاوی پوشش محافظ نیستند، عبور کنند.
به عنوان یکی بهبود یافتگانِ بیماریهای مرتبط با سیستم ایمنی، دریافتم که پروبیوتیکهای پودر سیاه با معدهام بسیار سازگارند و بدنم نسبت به آنها واکنش خوبی نشان میدهد.
مکملها گران قیمت هستند. من این را درک میکنم. بر خلاف برخی موارد ساده مانند مواد شویندهی خانگی یا پاککنندههای دستساز، هیچ راهی برای تامین این مواد معدنی از طریق برنامهی غذایی وجود ندارد. گرچه از صمیم قلب معتقدم که پیروی از یک برنامهی غذایی سرشار از مواد مغذی کلید سلامت است، و تصور نمیکنم چنانچه بدن را از مواد غذایی مغذی محروم نمائیم هیچ مکملی بتواند جایگزین شود، من همچنین دریافتم که بهترین مکملها هم فقط در برخی موارد موثرند.
منبع: سلامت
پاسخ ها