لنفانژیوم چیست
در این مقاله از به بررسی بیماری لنفانژیوم می پردازیم. لنفانژیوم یک رشد غیر سرطانی است که در سیستم لنفاوی ایجاد می شود. سیستم لنفاوی یکی از مهم ترین اجزای سیستم ایمنی بدن است و وظیفه آن مقابله با عفونت ها و تخلیه مایعات اضافی از بدن است.
لنفانژیوم یک برآمدگی غیر سرطانی پر از مایع در زیر پوست (کیست) است که در اثر رشد بیش از حد عروق لنفاوی ایجاد می شود. رگ های لنفاوی (یا کانال ها) مسئول حرکت مایع لنفاوی و گلبول های سفید خون از طریق بافت ها و جریان خون شما هستند. اگر فرزند شما در رگ های لنفاوی خود انسداد داشته باشد، مایع در محل انسداد جمع می شود و کیست ایجاد می کند. اکثر لنفانژیوم ها در زمان تولد فرزند شما ظاهر می شوند. اغلب روی سر و گردن تشکیل می شوند اما می توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند.
بروز لنفانژیوم در نوزادان بین تولد تا 5 سالگی
لنفانژیوم معمولاً نوزادان را بین تولد تا 5 سالگی درگیر می کند. این عارضه در میان کودکانی که بیماری های ژنتیکی آنها تشخیص داده شده است، شایع است، از جمله:
- سندرم داون
- سندرم نونان
- تریزومی 13
- تریزومی 18
- تریزومی 21
- سندرم ترنر
لنفانژیوم نادر است و تنها 4 درصد از تومورهای عروقی (توموری که از سلول های تشکیل دهنده رگ های خونی یا رگ های لنفاوی تشکیل می شود) و 25 درصد از کل تومورهای عروقی غیرسرطانی در کودکان را تشکیل می دهد.
نشانه های بروز لنفانژیوم
علائم لنفانژیوم برای هر فردی که این بیماری در آن تشخیص داده می شود منحصر به فرد است و براساس اندازه (عمق) و محل کیست متفاوت است از جمله:
• کیستیک هیگروما (لنفانژیوم کیستیک ): توده قرمز تا آبی متورم و پر از مایع است که اغلب در گردن، کشاله ران یا زیر بغل یافت می شود.
• لنفانژیوم حفره ای : یک توده لاستیکی متورم قرمز تا آبی که اغلب روی زبان یافت می شود اما می تواند در هر جایی از بدن ایجاد شود.
• Lymphangioma circumscriptum : گروه کوچکی از تاول های شفاف صورتی، قرمز، قهوه ای یا سیاه به اندازه جوش پر از مایع که روی دهان، شانه ها، گردن، بازوها و پاها یافت می شود.
همه کیست ها، بدون توجه به اندازه، حاوی مایع هستند. اگر جراحت باعث باز شدن کیست شود، مایع شفاف به بیرون نشت می کند.
لنفانژیوم به طور معمول باعث درد نمی شود و نباید خارش داشته باشد. این کیست ها تقریبا همیشه خوش خیم (غیر سرطانی) هستند و به ندرت تهدید کننده زندگی هستند. موارد تهدید کننده زندگی به اندازه و محل کیست بستگی دارد، به خصوص اگر کیست یک عضو حیاتی مانند چشم، دهان یا ریه های شما را مسدود کند و مانع از آن می شود که کودک شما از بدن خود آنطور که باید استفاده کند.
علت دقیق لنفانژیوم ناشناخته است
علت دقیق لنفانژیوم ناشناخته است، اما به دلیل عدم تشکیل صحیح سیستم لنفاوی کودک در طول رشد جنین رخ می دهد. بدن شما دارای شبکه ای از عروق، بافت ها و اندام هایی است که مایع لنفاوی را که حاوی گلبول های سفید خون است، از طریق جریان خون و بافت ها حمل می کند. این شبکه، سیستم لنفاوی است و میزان مایع موجود در بدن را تنظیم می کند تا به عملکرد صحیح سیستم ایمنی کمک کند. مانند شلنگی که آب را حمل می کند، سیستم لنفاوی شما دائماً در جریان است.
گاهی اوقات، مایع موجود در رگ لنفاوی، شبیه به پیچ خوردگی در شیلنگ، برگشت میکند. این پیچ خوردگی حوضچه ای از مایع لنفاوی برای جمع آوری در مقابل انسداد ایجاد می کند. در نتیجه، حوضچه مایع به صورت یک برآمدگی پر از مایع روی پوست ظاهر می شود(کیست).
بسته به اندازه لنفانژیوم، سونوگرافی قبل از تولد می تواند کیست را قبل از تولد تشخیص دهد. پس از تولد نوزاد، پزشک شما کیست را بررسی می کند. آنها ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اندازه و علت رشد، سونوگرافی یا MRI را درخواست کنند.
اگر هنگام تولد فرزند شما لنفانژیوم وجود نداشته باشد، کیست ها ممکن است بین تولد تا 2 سالگی و گاهی تا 5 سالگی ایجاد شوند. کیست ها با افزایش سن بیشتر مشخص می شوند.
سونوگرافی برای تشخیص لنفانژیوم
پس از تشخیص، پزشک فرزند شما گزینه های درمانی منحصر به فرد کیست های او را شناسایی می کند. در بیشتر مواقع، لنفانژیوم ها نیازی به درمان ندارند زیرا غیرسرطانی هستند. اگر کیست بزرگ باشد و از حرکت کودک شما جلوگیری کند یا یک اندام حیاتی را مسدود کرده باشد، ممکن است درمان لازم باشد. پزشک شما برای برداشتن کیست با انجام موارد زیر کار خواهد کرد:
• عمل جراحی
• لیزر درمانی
• اسکلروتراپی
احتمال بازگشت کیست پس از درمان زیاد است زیرا یافتن و برداشتن تمام سلول های لنفاوی آسیب دیده که باعث رشد کیست شده اند بسیار دشوار است. کیست هایی که نزدیک به سطح پوست هستند، شانس کمتری برای بازگشت دارند، زیرا اکثر سلول ها به راحتی حذف می شوند.
سایر کیست ها بزرگ و عمیق در بافت پوست هستند. این کیست ها به سختی برداشته می شوند و پس از درمان تمایل به رشد مجدد دارند.
خطر عفونت پس از جراحی وجود دارد که می تواند روند بهبودی را پیچیده کند. انجام اقدامات برای جلوگیری از عفونت با تمیز کردن و مراقبت از محل جراحی منجر به بهترین نتیجه می شود.
بیماری لنفانژیوم چیست
شما نمی توانید از ایجاد لنفانژیوم جلوگیری کنید زیرا این لنفانژیوم نتیجه رشد غیر طبیعی سیستم لنفاوی است که در زمان رشد کودک شما اتفاق افتاده است. در برخی موارد، لنفانژیوم به عنوان علامت یک بیماری ژنتیکی زمینه ای شکل می گیرد. اگر قصد باردار شدن دارید و می خواهید خطر داشتن فرزندی با یک بیماری ژنتیکی را درک کنید، با پزشک خود در مورد آزمایش ژنتیک صحبت کنید.
اکثر لنفانژیوم ها تهدید کننده زندگی نیستند و هیچ مشکلی برای سلامتی کودک شما ایجاد نمی کنند. در موارد نادر، محل و اندازه کیست می تواند باعث شود اندام ها به طور موثر کار نکنند، به خصوص اگر روی قفسه سینه، نزدیک چشم ها یا دهان قرار داشته باشند.
به عنوان مراقب فرزندتان، لنفانژیوم او را کنترل کنید. اگر متوجه تغییراتی در اندازه، رنگ یا محل کیست شدید، یا اگر کیست مانع از حرکت طبیعی کودک شما شد، با پزشک خود تماس بگیرید.
هیچ درمانی برای لنفانژیوم وجود ندارد و اغلب با افزایش سن بیشتر مشخص می شود. لنفانژیوم ها به ندرت خود به خود از بین می روند، بنابراین اگر کیست کودک شما بزرگ باشد یا در قسمتی از بدن او قرار داشته باشد که سلامت او را تهدید می کند، ممکن است درمان لازم باشد. اگر کودک شما لنفانژیوم کوچک دارد، درمان لازم نیست و کیست او بخشی از چیزی است که او را منحصر به فرد می کند.
در بیشتر مواقع، لنفانژیوم ها نیازی به درمان ندارند
1. لنفانژیوم چیست؟
لنفانژیوم یک رشد غیر سرطانی است که در سیستم لنفاوی ایجاد می شود. سیستم لنفاوی یکی از مهم ترین اجزای سیستم ایمنی بدن است و وظیفه آن مقابله با عفونت ها و تخلیه مایعات اضافی از بدن است. لنفانژیوم می تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود، اما بیشتر در سر، گردن، اندام و اندام های داخلی دیده می شود.
2. انواع لنفانژیوم کدامند؟
لنفانژیوم ها در دو نوع اصلی وجود دارند:
• لنفانژیوم کاذب: این نوع لنفانژیوم از کیسه های لنفاوی تشکیل شده است که به درستی به سیستم لنفاوی متصل نشده اند.
• لنفانژیوم واقعی: این نوع لنفانژیوم از رگ های لنفاوی تشکیل شده است که به صورت غیر طبیعی بزرگ شده اند.
3. علل لنفانژیوم چیست؟
علت لنفانژیوم به طور کامل شناخته نشده است، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:
- سابقه خانوادگی لنفانژیوم
- عفونت های ویروسی در دوران بارداری
- مصرف الکل توسط مادر در دوران بارداری
- مشکلات ژنتیکی مانند سندرم ترنر
4. علائم لنفانژیوم چیست؟
علائم لنفانژیوم بسته به اندازه و محل آن متفاوت است. علائم رایج عبارتند از:
- توده نرم، خمیری
- تورم
- قرمزی
- حساسیت
- درد
5. تشخیص لنفانژیوم چگونه انجام می شود؟
پزشک برای تشخیص لنفانژیوم از یک معاینه فیزیکی و آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده می کند.
6. درمان لنفانژیوم چگونه است؟
درمان لنفانژیوم به اندازه و محل آن بستگی دارد. درمان های ممکن عبارتند از:
نظارت، جراحی و درمان های دارویی
7. آیا لنفانژیوم خطرناک است؟
لنفانژیوم به طور کلی خطرناک نیست. با این حال، در برخی موارد، لنفانژیوم ها ممکن است رشد کرده و باعث مشکلاتی مانند درد، عفونت و محدودیت حرکت شوند.
8. آیا لنفانژیوم مسری است؟
لنفانژیوم مسری نیست. این یک بیماری ارثی یا ژنتیکی است.
لنفانژیوم ها کیست های غیرسرطانی هستند که روی بدن کودک شما ایجاد می شوند و معمولاً سلامت کلی او را تهدید نمی کنند. اطمینان حاصل کنید که لنفانژیوم فرزندتان را برای تغییرات تحت نظر دارید و در صورت بروز هر اتفاق غیرعادی با پزشک خود تماس بگیرید. گاهی اوقات لنفانژیوم نتیجه تغییرات ژنتیکی است، بنابراین با پزشک خود در مورد آزمایش ژنتیکی صحبت کنید تا خطر داشتن فرزندی با یک بیماری ژنتیکی را درک کنید.
گردآوری:بخش سلامت
پاسخ ها