چه چیزی باعث کوتاهی واژن می شود؟

اکثر جراحی هایی که شامل برداشتن یا اصلاح اندام های واژن می شوند ممکن است به این مشکل کمک کنند. برخی از این رویه ها عبارتند از:

جراحی توری واژینال - یک مش جراحی ترانس واژینال که ممکن است برای ترمیم بی اختیاری استرسی ادرار زنان یا پرولاپس اندام لگنی (POP) استفاده شده باشد، می تواند مشکلاتی در آینده ایجاد کند. گاهی اوقات از مش برای حمایت از رباط ها و اندام هایی که از جای خود خارج شده اند استفاده می شود. هدف آن تقویت کف لگن یا دیواره ضعیف واژن است. گاهی اوقات توری می‌تواند باعث عفونت، جوش خوردن با اندام‌ها و بافت‌ها یا سوراخ شدن ساختارهای اطراف آن شود که حذف آن ضروری است. مانند چسبیدن سیمان به بافته شده برای چسباندن گچ بر روی دیوارها در پروژه های ساختمانی خانه، بافت و اندام ممکن است به شبکه ترانس واژینال چسبیده باشد، برداشتن آن بدون ایجاد آسیب دشوار است. هنگامی که این آسیب گسترده باشد، بافت اضافی برای ترمیم واژن مورد نیاز است، در نتیجه آن را حتی بیشتر کوتاه می کند.

جراحی چسباندن مثانه/ جراحی تعلیق مثانه – این روش برای به حداقل رساندن یا اصلاح بی اختیاری استرسی در زنان با ایجاد یک زنجیر به شکل بانوج ساخته شده از نوار مشبک استفاده می شود. این ماده با توری ترانس واژینال متفاوت است، اما با عوارض مشابهی همراه است. اگر رد، جوش یا عفونت ایجاد شود، روش‌های مورد استفاده برای اصلاح این مشکلات پس از جراحی ممکن است منجر به کوتاه شدن واژن شود.

ترمیم قدامی/ ترمیم خلفی (کولپورافی) - جراحی ترمیم قدامی دیواره جلویی واژن را زمانی که مثانه افتاده یا از جای خود افتاده است (سیستوسل یا افتادگی مثانه) سفت می کند. جراحی ترمیم خلفی رکتوم را که افتاده یا افتاده است سفت می کند (رکتوسل یا پرولاپس رکتوم). اگرچه هر دو روش کم تهاجمی هستند، ممکن است عوارضی رخ دهد که نیاز به توجه جراحی و بخیه زدن بعدی داشته باشد و به نوبه خود باعث کوتاه شدن واژن شود.

ترمیم انتروسل - این ترمیم زمانی ضروری است که روده (روده کوچک) از طریق بافت ضعیف شده در بالای واژن برآمده شود. مانند ترمیم قدامی یا خلفی، خطرات غیر معمول هستند اما ممکن است رخ دهند، نیاز به توجه دارند که ممکن است بر نسبت واژن تأثیر بگذارد.

تعلیق رباط ساکروسپینوس / خرک - این روش بالای واژن را بلند می کند و پس از افتادگی کامل واژن آن را در جای خود نگه می دارد. مانند چندین عمل جراحی قبلی که در اینجا ذکر شد، بخیه های بعد از عمل با استفاده از بافت در دسترس زنان ضروری است. این می تواند اندازه اصلی واژن را به حداقل برساند.

هیسترکتومی - در هیسترکتومی، تمام یا بخشی از رحم برداشته می شود. در برخی موارد، ممکن است نیاز به استخراج تخمدان ها، دهانه رحم و/یا لوله های فالوپ نیز باشد. هرچه این روش رادیکال تر باشد، ممکن است نیاز به پیرایش و بخیه داخلی بیشتری باشد. هیسترکتومی احتمالاً یکی از بزرگترین علل کوتاه شدن واژن است.

سرطان دهانه رحم یا رحم - به دلیل برداشتن اندام‌های سرطانی و زخم‌هایی که می‌تواند در نتیجه پرتوهای بعدی ایجاد شود، معمولا ظرفیت هر دو واژن کاهش می‌یابد.