مایکل شفر، MD ، رئیس بخش طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان های دانشگاهی توضیح می دهد که در حالی که سیاتیک به خودی خود یک تشخیص پزشکی شناخته شده است، اما می توان آن را به عنوان یک علامت با دلایل احتمالی متعدد نیز در نظر گرفت.
شایع ترین علل عبارتند از فتق دیسک و تنگی نخاع (تنگی کانال نخاعی) در ستون فقرات. این شرایط می تواند باعث فشرده شدن یا تحریک اعصاب در کانال نخاعی شود.
علل دیگر عبارتند از:
علائم سیاتیک شامل درد خفیف تا شدید در ناحیه کمر، لگن، باسن یا ساق پا است. درد ممکن است هنگام سرفه، عطسه یا نشستن طولانی مدت بدتر شود. یکی دیگر از علائمی که ممکن است نشان دهنده سیاتیک باشد، افتادگی پا است، زمانی که نمی توانید انگشتان پا یا پا را روی مچ پا نگه دارید. سیاتیک همچنین می تواند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف شود که می تواند نشانه ای از آسیب عصبی باشد.
در اکثر موارد، علائم سیاتیک به خودی خود از بین می رود. در صورت تداوم علائم پس از دو هفته، یا مشاهده علائم آسیب عصبی، باید به دنبال مداخله پزشکی باشید. یک مورد معمول سیاتیک معمولاً هشت هفته یا کمتر طول می کشد.
درمان‌های خانگی شامل داروهای مسکن بدون نسخه (مانند ادویل یا تیلنول)، کمپرس یخ و گرما، حفظ وضعیت بدنی خوب و استفاده از یک صندلی حمایتی است.
اگر علائم سیاتیک به خودی خود از بین نرفت، باید از پزشک متخصص مراقبت کنید. پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایش هایی مانند اسکن اشعه ایکس یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از ستون فقرات، لگن یا باسن را درخواست کنند. اگر مشکوک به آسیب عصبی باشد، پزشک ممکن است الکترومیوگرافی (EMG) را انجام دهد که از سوزن‌های کوچک برای اندازه‌گیری مدت زمانی که عصب برای انجام فعالیت الکتریکی از عضلات طول می‌کشد استفاده می‌کند.
بسته به شدت و محل علائم، درمان های توصیه شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فیزیوتراپی یا مراقبت های کایروپراکتیک. اغلب به عنوان خط اول درمان برای سیاتیک استفاده می شود، یک فیزیوتراپ، فیزیوتراپ یا پزشک کایروپراکتیک می تواند درمان دستی، برنامه های ورزشی و سایر روش ها را برای کاهش درد و افزایش تحرک ارائه دهد.
داروهایی مانند داروهای ضد تشنج، داروهای ضد التهابی و داروهای ضد افسردگی برای کمک به کنترل درد سیاتیک. پزشکان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا داروهای ضد افسردگی به درد کمک می کنند، اما یک نظریه این است که آنها بر انتقال دهنده های عصبی در نخاع شما تأثیر می گذارند که سیگنال های درد را به مغز می فرستند. این داروها اغلب به صورت ترکیبی با یکدیگر و با درمان های دیگر تجویز می شوند و بسیار ایمن و موثر هستند.
دکتر شفر خاطرنشان می کند که مواد افیونی برای دردهای عصبی موثر نیستند، بنابراین معمولاً تجویز نمی شوند. داروهای کورتیکواستروئید خوراکی موثرترین هستند، اما عوارض جانبی جدی تری دارند، بنابراین فقط برای موارد شدید استفاده می شوند.
تزریق کورتیزون به صورت تزریق اپیدورال در قسمت پایین کمر، مفاصل یا در امتداد ریشه عصبی برای کاهش التهاب و کاهش درد تجویز می شود.
عمل جراحی. کمتر از 10 درصد از افراد مبتلا به سیاتیک به جراحی نیاز دارند، به طور معمول اگر آسیب عصبی وجود داشته باشد، مانند گیرکردن شدید عصب. رویه ها عبارتند از:
سیاتیک یک بیماری بسیار شایع است که در بیشتر موارد با مدیریت غیر جراحی برطرف می شود و گزینه های زیادی برای کنترل درد وجود دارد. دکتر شفر تاکید می کند که در صورت تداوم علائم، به ویژه اگر متوجه علائم آسیب عصبی شدید، مهم است که از یک متخصص پزشکی مراقبت کنید. با تشخیص زودهنگام، احتمالاً درمان محافظه کارانه بدون نیاز به جراحی مؤثر خواهد بود.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها