امروز، هفدهم اردیبهشت ماه، خبری ناگوار جامعه ادبی و فرهنگی ایران را متأثر کرد: شیوا ارسطویی، داستاننویس، مترجم و شاعر نامآشنای کشورمان، دار فانی را وداع گفت. ایشان که متولد اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۰ بودند، در شصت و سومین بهار زندگی خود و در همان ماهی که دیده به جهان گشوده بودند، چشم از جهان فرو بستند و دوستداران آثارشان را در اندوه فرو بردند. فقدان ایشان، ضایعهای برای عرصه فرهنگ و هنر این مرز و بوم به شمار میرود.
گرچه نام شیوا ارسطویی بیش از همه با آثار ادبیاش گره خورده، اما جنبهای دیگر از شخصیت ایشان، یعنی روحیه ایثار و تعهد اجتماعی، هم مورد توجه است. بیش از چهار دهه پیش، خانم ارسطویی با روحیهای داوطلبانه و مسئولانه به عنوان امدادگر در مناطق جنگی حضور یافت و به یاری آسیبدیدگان شتافت.
حضور فعال و مشاهدات ایشان از دوران جنگ، زمینهای فراهم آورد تا از دانش و تجربه ارزشمندشان به عنوان مشاور کارگردان در ساخت چند اثر سینمایی با محوریت دفاع مقدس بهره گرفته شود. این همکاری به سازندگان آثار کمک کرد تا تصویری نزدیکتر به واقعیت آن دوران به مخاطبان ارائه دهند.
عرصه اصلی فعالیتهای شیوا ارسطویی در ادبیات بود. از ایشان مجموعه داستانهای قابل توجهی به یادگار مانده که هر یک جایگاه خود را در میان خوانندگان داستان کوتاه فارسی پیدا کردهاند:
همچنین رمانهای متنوعی از دیگر آثار داستانی برجسته ایشان هستند که قدرت قلم و تواناییشان در روایتپردازی را به خوبی نشان میدهند:
همچنین شیوا ارسطویی در حوزه ترجمه نیز فعالیت میکردند و تجربیاتی در زمینه بازیگری در چند فیلم کوتاه هم داشتند، از جمله اثری که بر پایه داستانی از جان بلاهری ساخته شده بود. این فعالیتها گواهی بر دامنه وسیع علاقهمندیها و توانمندیهای هنری ایشان است.
شیوا ارسطویی شخصیتی چندوجهی بود که عمر خود را صرف نوشتن، ترجمه، سرودن و خدمت به همنوعان در دشوارترین شرایط کرد. بیشک، جای خالی ایشان در سپهر ادبی و فرهنگی ایران محسوس خواهد بود. یاد و نام این هنرمند گرانقدر همواره زنده و گرامی باد.
پاسخ ها