آموزش خواب برای نوزادان ضرری ندارد و آن‌ها معمولاً می‌توانند در طی چند شب خوابیدن را یاد بگیرند. آموزش خواب به نوزاد می‌تواند به بهبود کیفیت خواب او و کل خانواده کمک کند. در این مقاله چند روش متداول آموزش خواب که والدین می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند آورده شده است.
آموزش خواب به معنای آموزش دادن به نوزاد برای خوابیدن بدون کمک شما است. یعنی نوزاد را خواب‌آلود اما بیدار به رختخواب بگذارید و او بدون نیاز به تکان دادن، نوازش، شیر دادن یا لالایی خواندن به خواب برود.
آموزش خواب همچنین به نوزاد می‌آموزد که چگونه وقتی شبانه از خواب بیدار می‌شود، دوباره بخوابد (زیرا بیدار شدن شبانه بخشی طبیعی از چرخه خواب است، حتی برای بزرگسالان).
متخصصان توصیه می‌کنند که آموزش خواب را وقتی نوزادان بین ۴ تا ۶ ماهه هستند، شروع کنید. این دوره سنی بهترین زمان است، زیرا نوزادان به اندازه کافی بزرگ هستند که بتوانند شش ساعت شبانه بدون نیاز به غذا خوردن بخوابند، اما هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌اند که بتوانند کاملا مستقل و بدون نیاز به شما بخوابند.
در اینجا چند روش متداول آموزش خواب که والدین می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند آورده شده است:
۱. روش گریه کردن تا به خواب رفتن (Cry It Out یا CIO)
در این روش، نوزاد را بعد از انجام روتین خواب در تختخواب قرار داده و اجازه می‌دهید که بدون هیچ دخالتی از جانب شما بخوابد، حتی اگر گریه کند. این روش شامل عدم ورود به اتاق نوزاد تا صبح یا تا زمان نوبت بعدی غذای او است.
- مزایا: سریع‌ترین روش برای آموزش خواب است و معمولاً در عرض چند شب جواب می‌دهد.
- معایب: ممکن است برای والدین دشوار باشد که گریه نوزاد را تحمل کنند و برای برخی نوزادان استرس‌زا باشد.
۲. روش فرِبر (Ferber Method)
این روش شامل اجازه دادن به نوزاد برای گریه کردن برای مدت زمانی مشخص قبل از برداشتن او است.
مراحل:
نوزاد را در تختخواب بگذارید و اتاق را ترک کنید.
پس از زمان مشخصی (مثلاً ۳ دقیقه) به اتاق بازگردید، نوزاد را بدون برداشتن آرام کنید.
این زمان‌ها به تدریج طولانی‌تر می‌شوند (مثلاً ۵ دقیقه، سپس ۱۰ دقیقه و ...).
این کار را هر شب ادامه دهید تا نوزاد بتواند بدون کمک شما بخوابد.
- مزایا: می‌تواند برای والدین راحت‌تر باشد زیرا به آن‌ها اجازه می‌دهد نوزاد را آرام کنند.
- معایب: هنوز هم گریه نوزاد را به همراه دارد و ممکن است چند روز یا هفته طول بکشد تا مؤثر واقع شود.
۳. روش صندلی (Chair Method)
این روش برای والدینی که نمی‌خواهند کودک را تنها بگذارند مناسب است. شما در یک صندلی کنار تختخواب نوزاد می‌نشینید و هر شب صندلی را کمی دورتر می‌برید تا زمانی که از اتاق خارج شوید.
مراحل:
نوزاد را در تختخواب بگذارید و در کنار تختخواب بنشینید.
به تدریج هر شب صندلی را دورتر کنید.
نهایتاً اتاق را ترک کنید.
- مزایا: این روش برای والدین و نوزادان منعطف تر است.
- معایب: زمان بر است و نوزاد ممکن است وقتی که شما اتاق را ترک می‌کنید، مضطرب شود.
۴. روش محو شدن زمان خواب (Bedtime Fading)
این روش به تنظیم زمان خواب نوزاد با توجه به علائم خواب‌آلودگی او کمک می‌کند.
مراحل:
نوزاد را وقتی خواب‌آلود است به تختخواب بگذارید.
اگر گریه کرد و نخوابید، او را برای مدت زمان مشخصی (مثلاً ۳۰ دقیقه) از تختخواب بیرون بیاورید.
این فرآیند را تکرار کنید تا نوزاد بخوابد.
به تدریج زمان خواب را هر شب ۱۵ دقیقه جلوتر بیاورید تا به زمان دلخواه برسید.
- مزایا: نوزادان بدون گریه‌های طولانی می‌توانند به زمان خواب خود عادت کنند.
- معایب: ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به تنظیم دقیق زمان خواب داشته باشد.
۵. روش بلند کردن و گذاشتن (Pick Up, Put Down Method)
این روش شامل بلند کردن نوزاد در صورت گریه کردن و آرام کردن او است.
مراحل:
نوزاد را در تختخواب بگذارید.
اگر گریه کرد، او را بلند کنید و آرام کنید.
وقتی آرام شد، دوباره او را در تختخواب بگذارید.
این کار را تا زمانی که نوزاد بخوابد، تکرار کنید.
- مزایا: این روش به والدین اجازه می‌دهد که نوزاد را آرام کنند و ارتباط بیشتری با وی داشته باشند.
- معایب: ممکن است زمان‌بر بوده و نیاز به صبر و تحمل زیادی داشته باشد.
- یک برنامه روتین برای خواب داشته باشید، یک برنامه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای برای آماده‌سازی خواب نوزاد تهیه کنید.
- زمان مناسب را انتخاب کنید، در زمان تغییرات بزرگ یا بیماری نوزاد، آموزش خواب را شروع نکنید.
- علائم خستگی را بشناسید، نوزاد را وقتی که خواب‌آلود است به تختخواب بگذارید، نه وقتی که خسته ولی ناآرام است.
- تأخیر در پاسخ‌دهی، برای واکنش به اولین صداهای نوزاد عجله نکنید و به او فرصت دهید که خودش دوباره بخوابد.
- تعاملات شبانه را کوتاه کنید، اگر نیاز به بررسی نوزاد یا تغذیه شبانه است، سریع و بی‌سروصدا انجام دهید.
با انتخاب یک روش مناسب برای خود و نوزادتان و پایبندی به آن برای دو هفته، می‌توانید به نوزاد کمک کنید که عادات خواب سالمی پیدا کند.
هرگز از بررسی وضعیت نوزاد با پزشک خود در مورد شروع آموزش خواب تردید نکنید. اگر پس از دو هفته استفاده از یک روش آموزشی خواب موفق نبودید، ممکن است لازم باشد که برای نکات و راهنمایی‌های بیشتر با پزشک خود تماس بگیرید.
از همین نویسنده
یک ماه پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها