در میان انسانها، زنهای باردار و نوزادان در حال رشد کمترین آسیبپذیری رو در برابر مصرف آهن از خودشون نشون میدن. هر دو گروه قید شده باید مقدار بیشتری از آهنی رو که بدنشون نیاز داره رو از روشهای مختلف جذب کنن. در نتیجه میشه گفت که مادرای باردار و نوزادان در حال رشد در شرایط عادی در معرض ابتلا به بیماری کمبود و یا همون فقر آهن هستن. در دوره بارداری مادر به مقدار آهن بیشتری برای تامین مایحتاج جنین و جفت و همینطور افزایش توده گلبول قرمز نیاز داره. پس میشه گفت که مصرف آهن در بارداری برای خانمها امری ضروریه و اونها باید نسبت به مصرف قرص آهن در این دوره حساس باشن.
مشکل کمبود آهن در میون زنهای باردار ساکن کشورهای صنعتی بیشتر از سایر زنها رایجه. بررسیهای انجام شده روی زنهایی که مصرف آهن در بارداری رو تجربه کردن نشون داد که مقدار غلظت هموگلوبین در نیمه آخر بارداری در این زنها بیشتر از حد متوسطه. این در حالیه که زنهایی که در این دوره از مصرف قرص آهن اجتناب کردن مقدار هموگلوبین کمتری نسبت به این مادرای باردار داشتن. افزایش غلظت هموگلوبین در این دوره از بارداری باعث افزایش اکسیژن رسانی به جنین و بدن مادر میشه. همچنین افزایش حجم هموگلوبین خون مادر در این دوره میتونه تا حد قابل توجهی کم خونی مادر رو پس از زایمان هم جبران کنه. آهن از مواد ضروری برای بدن انسانهاست و کمبود اون میتونه سلامت بدن شما رو تحت الشعاع قرار بده.
در نتیجه نسبت به مصرف آهن در بارداری طبق نظر پزشکتون عمل کنین. یادتون نره که متخصصای تغذیه آهن رو از مهمترین مواد اولیهی تولید هموگلوبین در بدن میدونن. در واقع آهن در رسوندن اکسیژن به ریه ها و سایر بافتهای بدن نقش داره. در نهایت باید بگیم که مصرف آهن برای سنتز آنزیمها، انتقال اکسیژن و تولید انرژی سلولها لازم و ضروریه.
کم خونی به بیماری میگن که در صورت انجام آزمایش در خون اون مقداری کمتر از حد نرمال آهن مشاهده بشه. این مشکل میتونه برای افراد سالم، بسته به سن، جنس و حتی خانمهای باردار بسته مرحله بارداریش هم اتفاق بیفته. با وجود اینکه معمولا کمبود آهن رو شایعترین دلیل کم خونی میدونن اما بیماریهای دیگهای مثل عفونت و عوامل ژنتیکی هم میتونن باعث کم خونی در فرد بشن. فقر آهن به طور کلی ممکنه به سه دلیل در افراد مختلف اتفاق بیفته. این سه دلیل شامل تخلیه ذخایر آهن، اختلال در تولید هموگلوبین (یا کمبود آهن بدون کم خونی) و نارسایی کمبود آهن در بدن فرد میشن.
در مرحله اول برای تشخیص کم خونی در فرد مقدار فریتین سرم خون رو اندازهگیری میکنن. در نتیجه اگه در مقدار فریتین خون کمبودی مشاهده بشه احتمال میدن که فرد به کم خونی مبتلا شده. مصرف آهن در بارداری میتونه از بروز این مشکل در خانمها جلوگیری کنه. این شکل از کم خونی به خصوص در زمان بارداری خیلی اهمیت داره. در واقع در سه ماهه سوم بارداری عموما تولید و ذخیره آهن در مغز استخوان بدن مادر به شدت کاهش پیدا میکنه. همین مسئله هم باعث افزایش کم خونی مادر در دوره سه ماهه آخر بارداری میشه.
در نهایت جوامع پزشکی غالبا بر این مسئله تاکید دارن که مادران در دوره سه ماهه سوم بارداری حتما باید مصرف قرص آهن رو شروع کنن. در نهایت برای اینکه بگیم مادری در دوره بارداری با مشکل فقر آهن مواجه شده نیاز به بررسیهای تشخیصی توسط پزشک هست. پس حتی برای مصرف قرص آهن هم در این دوره به دستور پزشک نیازه. لطفا شما مادر عزیز این مسئله رو جدی بگیرین و از مصرف خودسرانه قرص آهن در این دوره پرهیز کنین.
مصرف آهن در بارداری برای مادرایی که مبتلا به مشکل کم خونی هستن خیلی اهمیت داره. در نهایت مادرایی که سطح آهن طبیعی دارن نیاز به مصرف قرص آهن در این دوره ندارن. در نتیجه نمیشه مصرف آهن رو به عنوان یک عمل پیشگیرانه برای جلوگیری از کمبود آهن بعد از زایمان انجام داد. این افراد میتونن آهن کافی برای بدنشون رو با رژیم غذایی مناسب به راحتی دریافت کنن.
یادتون باشه که آهن یک ماده معدنیه که در بسیاری از پروتئینها و آنزیمهایی که بدن برای سالم موندن به اونها نیاز داره پیدا میشه. بیشتر آهن موجود در بدن ما در داخل هموگلوبین یا همون رنگدانه گلبولهای قرمز خون یافت میشه. هموگلوبین اکسیژن را به تمام بافتها و اندامهای بدن منتقل میکنه. اگر آهن به مقدار کافی در خون وجود نداشته باشه میزان هموگلوبین خون نیز کم میشه. این کاهش میتونه اکسیژن رسانی به سلولها و اندامهای بدن مادر و جنین رو کاهش بده.
سطوح پایین هموگلوبین در بدن به عنوان کم خونی شناخته میشه. برای رفع اون هم مصرف آهن در بارداری الزامیه. در ابتدا و در اواخر بارداری سطح هموگلوبین بالای 11 گرم در دسی لیتر رو مقدار طبیعی در نظر میگیرن. در نهایت در ادامه بارداری ممکنه مقدار هموگلوبین خون مادر مقداری افت کنه که در این شرایط میگن مادر دچار کم خونی شده. اگر سطح هموگلوبین فردی کمتر از این مقدار بشه نیازه تا سطح آهن اون فرد رو اندازه گیری کنین. این آزمایش میتونه این موضوع رو برای شما تعیین کنه که آیا کاهش سطح هموگلوبین به دلیل کمبود آهن ایجاد شده یا نه. زنان در دوران بارداری خودشون باید چندین مرتبه آزمایش خون انجام بدن. یکی از مواردی که در این آزمایشها بررسی میشه سطح آهن خون اونهاست. بنابراین کم خونی ناشی از فقر آهن را میتونین در مراحل اول تشخیص بدین و با مصرف قرص آهن مشکل رو درمان کنین.
معمولاً غذاهایی رو که ما در طول روز میخوریم حاوی آهن هستن. گوشت قرمز حاوی مقدار زیادی آهنه. جگر رو میشه از مهمترین مواد غذایی دونست که مقدار زیادی آهن داره. اما خوب جذب آهن از غذاهای گیاهی برای بدن سختتر از مواد غذایی گوشتیه. اما برخی از گیاهان هم هستن که منبع غنی آهن به شمار میرن. برخی از گیاهانی که حاوی آهن هستن شامل دونههای غلات و حبوباتی مثل عدس و لوبیا میشن. سبزیجات حاوی برگ سبز هم مثل کاهو، اسفناج، جعفری و شاهی نیز مقداری آهن توی خودشون دارن. در نهایت مصرف این مواد میتونه به رفع مشکل کم خونی مادر کمک کنه. پس لطفا شما مادرای باردر نسبت به رعایت رژیم غذایی خودتون توی دوره بارداری کاملا حساس باشین.
پاسخ ها