روش های احیای رزین کاتیونی و آنیونی

احیای رزین کاتیونی و آنیونی از مهم ترین اقدامات در حین استفاده از این مواد پلیمری می باشد تا قدرت تبادل یون آنها مجدد بهبود پیدا کند. استفاده مداوم از دانه های رزین در سختی گیرها و سایر تجهیزات منجر به کاهش مقدار سدیم آزاد در آنها میشود و به همین دلیل رزین به مرور خاصیت خود را از دست می دهد. به همین دلیل لازم است به شیوه های مختلف نسبت به احیای رزین تبادل یونی کاتیونی و آنیونی با اسید و نمک و سایر روش ها اقدام شود.

بهترین زمان احیای رزین تبادل یونی کاتیونی و آنیونی

دانه های رزین کاتیونی و آنیونی دارای قطب های آزاد برای تبدیل یون می باشند و سدیم موجود در آنها به آسانی با کلسیم و منیزیم موجود در آب جایگزین میشود. یکی از مهم ترین دلایل برای کاربرد گسترده این مواد شیمیایی و پلیمری، پرداخت هزینه برای خرید رزین تبادل یونی و استفاده از آن برای مدت طولانی است. به عبارت دیگر، یک مرتبه رزین را خریداری می کنید و چندین مرتبه با احیا می توانید کارایی آنها را افزایش داده و مجدد مورد استفاده قرار گیرند.

احیای زودهنگام دانه های رزین منجر به از بین رفتن آنها شده و به مرور کوچک و کوچک تر خواهند شد و در نهایت چاره ای جز تعویض رزین نیست. به همین دلیل باید بهترین زمان برای احیای رزین تبادل یونی کاتیونی و آنیونی را تشخیص داد. برای این منظور راهکارهای مختلفی وجود دارد که یکی از بهترین آنها، استفاده از سختی گیرهای تمام اتوماتیک است. این تجهیزات به صورت خودکار زمان مناسب برای احیای رزین ها را شناسایی و اقدامات لازم را انجام می دهد.

یکی از بهترین روش ها برای تشخیص زمان احیای رزین تبادل یونی کاتیونی و آنیونی، اندازه گیری مقدار کلسیم و منیزیم از آب خروجی دستگاه سختی گیر است. اگر مقدار کلسیم بیش از اندازه ی استاندارد باشد، به معنای کاهش راندمان و بازدهی رزین بوده و به همین دلیل لازم است نسبت به احیای آنها اقدام شود.

بهترین روش های احیای رزین تبادل یونی کاتیونی و آنیونی

با توجه به اینکه رزین های مورد استفاده در دستگاه از نوع کاتیونی یا آنیونی می باشند، روش های متفاوتی برای احیای آنها وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:

احیای رزین تبدل یونی با محلول آب نمک

از رایج ترین و آسان ترین راه ها برای احیای رزین تبادل یونی، استفاده از محلول آب و نمک است. آب نمک به دلیل اینکه حاوی مقدار زیادی NACL می باشند، به همین دلیل سدیم کاهش یافته از رزین را می توانند جبران کنند. در این روش محلول آب نمک از روی بستر رزین عبور داده شده و منجر به احیای آنها میشود. لبته توجه داشته باشید که پس از انجام اینکار، بستر رزین مجدد با آب شستشو داده میشود.

احیای رزین با شستشوی معکوس

یکی از مهم ترین اقداماتی که قبل از هر یک از عملیات احیای رزین تبادل یونی لازم است انجام شود، شستشوی معکوس است. با شستشوی معکوس مواد انباشته شده از قبیل گل و لای روی رزین از بین میرود. با توجه به اینکه آب برخلاف جهت و با فشار از روی بستر رزینی عبور می کند، به همین دلیل سطح آنها کاملا تمیز شده و بهتر با محلول آب نمک و اسید و غیره تماس برقرار خواهد کرد و احیا بهتر انجام میشود.

احیای رزین تبادل یونی با روش های نرم

این روش ها شامل چندین مرحله بوده و ترکیبی از دو روش بالا هستند. به عبارت دیگر، در روش های نرم ابتدا سطح بستر رزینی با شستشوی معکوس پاکسازی شده و سپس محلول آب نمک منجر به افزایش مقدار سدیم روی رزین خواهد شد. در نهایت مجدد روی بستر ابتدا با فشار زیاد شستشو داده میشود تا مواد اضافه از روی بستر رزینی تمیز شوند.

احیای رزین آنیونی با سود

با توجه به کاربرد رزین در صنعت، از انواع مختلفی از این مواد از قبیل آنیونی و کاتیونی استفاده میشود و روش های احیای آنها با هم فرق دارد. این روش که برای احیای رزین آنیونی استفاده میشود، با سود سوز آور یا سود پرک اجرا می گردد. برای احیا با این روش ابتدا شستشو معکوس انجام شده و سپس محلول سود سوز آور به مقدار کم با آب زیاد از روی رزین ها عبور داده میشود. در نهایت با آب و فشار زیاد روی بستر شستشو داده میشود.

احیای رزین کاتیونی با اسید

رزین های کاتیونی برای احیا نیاز به مواد شیمیایی از قبیل اسید سولفوریک و کلریک اسید دارند. مانند روش های قبل ابتدا شستشوی معکوس اجرا می گردد. سپس محلول اسید ب رزین های کاتیونی تماس برقرار نموده و در نهایت شستشوی آهسته و سریع انجام می شود.

هر یک از موارد فوق لازم است با رعایت دمای مورد نیاز و با رعایت اصول ایمنی انجام شود. چون مواد اسیدی و همچنین سود سوز آور مشکلات زیادی را برای سلامتی به همراه دارد. در اغلب دستگاه های صنعتی این مراحل به صورت خودکار و بدون نیاز به اپراتور قابل انجام است.