کرونا کشنده تر است یا تلفات تصادفات رانندگی ایران؟

کمتر از سه هفته از ورود رسمی ویروس کشنده کرونا به کشور می گذرد و متاسفانه در این دوره شاهد فوت برخی از هموطنان در اثر ابتلا به این ویروس بوده ایم که چالشی تازه را پیش روی کره خاکی قرار داده است، اما این بیماری پرحاشیه که در صورت فراگیر شدن می تواند بسیار خطرناک شود، در مقایسه با دیگر عوامل تلفات انسانی در ایران نظیر تلفات رانندگی در چه سطحی قرار می گیرد؟

سرطان، بیماری های قلبی عروقی، تلفات رانندگی و مرگ و میر در اثر آلودگی هوا از جمله مهمترین دلایل تلفات غیر طبیعی ایرانیان محسوب می شوند. البته تعریف مرگ و میر غیر طبیعی و زودرس که به تلفات در سنین کمتر از 70 سالگی اتلاق می شود و در این زمینه تصادفات رانندگی با 38 درصد در رتبه بالایی قرار می گیرد.

شمار تلفات رانندگی در ایران در حدود 17000 نفر طی سال های اخیر بر آورد شده است که ظاهرا نیز طی سال 98 رو به فزونی گذاشته است و عجیب آنکه دلیل این افزایش نیز به شکل دقیقی مشخص نیست چرا که طی سال های اخیر با افزوده شدن دوربین های کنترل جاده ای، افزایش نرخ جریمه ها و سخت گیری بیشتر در زمینه معاینه فنی خودروها، برخی از عوامل زمینه ساز بروز تصادفات کاهش یافته است اما همچنان روند تلفات سیر صعودی را نشان می دهد.

هرچند به نظر می رسد که متاسفانه آمار تلفات رانندگی در سال 98 افزون بر 17 هزار نفر خواهد بود، اما برای بررسی آماری این واقعه تلخ اگر همان رقم 17 هزار را معیار قرار دهیم به تلفات ماهانه بیش از 1400 نفر می رسیم که به معنای تلفات 350 نفری در هر هفته است، رقمی که معمولا با سقوط هفتگی یک هواپیمای مسافربری مقایسه می شود.

حالا اگر قرار باشد تا این رقم تاثر آور را با تعداد تلفات ناشی از شیوع ویروس کرونا در کشور مقایسه نماییم، شاهد رقمی در حدود 700 نفر تلفات رانندگی برای دو هفته هستیم و این درحالیست که تاکنون (با گذشت بیش از دو هفته از شیوع رسمی کرونا در ایران) هنوز چنین رقمی از تلفات در گزارش ها (حتی گزارش های غیر رسمی) دیده نمی شود.

بنابراین می توان با قطعیت گفت که تا اینجای کار، ویروس کشنده کرونا نتوانسته در مقابل غول تصادفات رانندگی در ایران قد علم کند و مسلما در بلند مدت نیز این بیماری در نهایت با تولید واکسن یا کشف داروی مرتبط مهار خواهد شد اما ماجرای تلفات عظیم تصادفات رانندگی مدت هاست که پابرجا باقی مانده است و ظاهرا راه حلی نیز برای برون رفت یا کاهش آمار این تلفات سهمگین وجود ندارد.

بنابراین می توان گفت در کوتاه مدت و بلند مدت، کرونا مغلوب دیو حوادث رانندگی در ایران است و در مقابل آمار دهشتناک مرگ و میر، مجروحیت، معلولیت و فروپاشی اقتصادی این واقعه عظیم، چالش بزرگی به نظر نمی رسد.

هرچند باید تاکید کرد که در میان مدت، تلفات 2 الی 3 درصدی شیوع ویروس کرونا، می تواند بسیار مرگبار باشد و شمار زیادی از جهانیان را به کام مرگ بکشد، اما واقعیت این است که کرونا به احتمال قریب به یقین یک بیماری فصلی یا کوتاه مدت و به طور کلی قابل درمان محسوب می شود، اما تاکنون فریاد رسی برای درمان فاجعه تصادفات رانندگی ایران یافت نشده است و این قاتل سریالی در سکوتی فراگیر به خونخواری خود ادامه می دهد.