خبری که دیروز درباره احتمال استفاده از تراشه اختصاصی گوگل روی پیکسل ۶ منتشر شد بسیار جذاب بود. ولی اتخاذ این تصمیم حتی برای شرکتی در ابعاد گوگل ریسکهای بسیار زیادی به همراه خواهد داشت. تولید تراشه اختصاصی گوگل نه تتها بر سری محصولات پیکسل اثر میگذارد بلکه میتواند کل اکوسیستم اندروید را تحت تاثیر قرار دهد.
ساخت ریزپردازنده ایده جدیدی برای گوگل نیست. این شرکت قبلا تراشههایی مثل Pixel Visual Core و Neural Core را ساخته بود و با آنها به موفقیتهای زیادی دست یافت. ولی توسعه فناوری بهبودیافتهی پردازش سیگنال تصویری توسط کوالکام نیاز به استفاده از این دو هسته را برطرف کرد.
گوگل همچنین برخی از تراشههای ARM را برای سرورها و تجهیزات یادگیری ماشینی خود طراحی میکند، پس این شرکت به هیچ عنوان با مقوله طراحی تراشه غریبه نیست. ولی شرایط این بار تفاوت زیادی دارد و گوگل این دفعه جاهطلبی بسیار بزرگتری را دنبال میکند. کنار گذاشتن تراشههای کوالکام اتفاق بسیار مهمی است که نباید ساده تلقی شود. «اشل ساگ» تحلیلگر ارشد شرکت Moor Insights & Strategy میگوید:
«فکر میکنم گوگل در طی این مسیر باید خیلی مراقب باشد، چون اگرچه باور دارم که گوگل میتواند یک سیستم-بر-تراشه قابل بسازد، ولی معتقدم که هزینه انجام این کار باید از محصولات پیکسل فراتر برود و بین سایر دستگاههای موجود در بازار تقسیم شود تا این تغییر ارزندهتر گردد. بهعلاوه، گوگل احتمالا باید از مودم ۵G یک شرکت دیگر استفاده کند و چون آنها رابطه نزدیکتری با ورایزن دارند، احتمالا همچنان از مودم x60 یا x55 کوالکام استفاده خواهند کرد. با این حال، اگر گوگل بخواهد آیندهنگر باشد، باید به سراغ x60 یا x65 برود. در عین حال، اگر گوگل نتواند اندازه کسب و کار تلفنهای هوشمند خود را به اندازه سامسونگ، اپل و هواوی برساند، مطمئن نیستم که این پروژه دوام چندانی داشته باشد.»
به عبارت دیگر، اگر گوگل میخواهد طراحی تراشههای خود را از نظر مالی توجیه کند، باید به اندازه کافی گوشی بفروشد، و حتی در آن صورت هم باید به شرکای تولیدکننده سختافزارش متکی باشد تا تراشههای توانمندی بسازد. همه ما میدانیم که اگر گوگل در یک پروژه پول زیادی از دست بدهد چه اتفاقی میافتد. این شرکت نسبت به هیچ پروژهای تعهد دائمی ندارد.
با این حال، همه جوانب طراحی تراشه اختصاصی گوگل بد نیست و حتی زیان مالی هم میتواند در این پروژه فواید خاص خودش را داشته باشد. این شرکت با کنترل کامل تراشه در سطوح مختلف میتواند هماهنگی نرمافزار و سختافزار را به حد اعلا برساند. تراشه اختصاصی گوگل میتواند ویژگیهایی مثل عمر باتری، عملکرد دوربین و توان اجرای برنامههای مختلف را در گوشیهای پیکسل افزایش دهد. بهعلاوه، گوگل با این کار میتواند پشتیبانی نرمافزاری محصولات خود را به ۵ سال یا بیشتر ارتقا دهد.
البته از یک دیدگاه دیگر، اهالی ماونتین ویو نیاز ندارند که به اندازه سامسونگ یا اپل موبایل بفروشند. کافی است گوگل فقط به اندازهای پیکسل بفروشد که هزینههای تولید تراشه جبران شود. اگر اجرای این پروژه به صرفهجویی در زمان گوگل کمک کند یا باعث شود که طراحی نرمافزارها و قابلیتهای جدید آسانتر شود، این شرکت حتما این پروژه را یک برد تلقی خواهد کرد.
استفاده از تراشه اختصاصی روی پیکسل بعدی از هر جهت میتواند به نفع این تلفن هوشمند تمام شود. این تراشه حتی میتواند به حل مشکلاتی مثل رفع باگهای اولیه کمک کند که گوشیهای پیکسل سالهاست با آن درگیرند، چون یافتن و برطرف کردن این باگها در شرایطی که گوگل به زیر و بم تراشه خود آگاه باشد، بسیار آسانتر خواهد بود.
آیا گوگل میتواند شانه به شانه با کوالکام یا حتی مدیاتک رقابت کند؟ به احتمال زیاد نه. اصلا بعید به نظر میرسد که هدف این شرکت رقابت با تراشهسازان بزرگ دنیا باشد. ولی گوگل با طراحی اختصاصی تراشه خود میتواند گوشیهای بهتری بسازد و طراحی محصولات تازهاش را آسانتر کند.
پاسخ ها