پیداکردن کفش مناسب از میان برندها و مدل‌های متنوع کار چندان ساده‌ای نیست. این انتخاب به‌ویژه زمانی دشوار می‌شود که از خرید کفش هدفی خاص در ذهن داشته باشید و بخواهید برای ورزش‌کردن و دویدن از آن استفاده کنید. انتخاب نامناسب در چنین مواقعی ممکن است پیامدهای ناخوشایندی داشته باشد و در بلندمدت به پاهایتان آسیب بزند. مطلبی که پیش رو دارید، تلاشی است برای برطرف‌کردن چنین مشکلاتی. اطلاعات و جزئیاتی گردآوری کرده‌ایم که با مطالعه آنها خرید کفش رانینگ ساده‌تر خواهد شد. ابتدا شما را با قسمت‌های مختلف تشکیل‌دهنده کفش، تأثیر آنها بر پیاده روی و دویدن و همین‌طور روش بررسی اصولی این قسمت‌ها برای داشتن انتخابی هوشمندانه‌تر و بهتر آشنا می‌کنیم. سپس از نکته‌ها و توصیه‌های کلی و ضروری برای خرید کفش خواهید خواند.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
بررسی جزءبه‌جزء قسمت‌های مختلف تشکیل‌دهنده کفش | نکته‌ها و توصیه‌های کلی برای خرید کفش رانینگ | اشتباهات رایج هنگام خرید کفش رانینگ
اگر بدانید کفش‌های رانینگ و پیاده روی دقیقا از چه قسمت‌هایی تشکیل شده‌اند و هریک از اینها چه تأثیری بر تجربه شما خواهند گذاشت، کار ساده‌تری برای خرید کفش مخصوص دویدن یا پیاده روی خواهید داشت. مطلب را با معرفی و بررسی این قسمت‌ها شروع می‌کنیم.
رویه کفش تمام قسمتی است که روی کفی دوخته می‌شود. درگذشته معمولا برای درست‌کردن رویه کفش لایه‌های مختلفی از جنس پلاستیک و پارچه را با چسب یا به‌وسیله دوختن به یکدیگر متصل می‌کردند؛ اما در حال حاضر بیشتر برندهای مطرح فعال در حوزه تولید و عرضه کفش، اعم از مل اند موژ، اسکچرز و هامتو، با استفاده از تکنولوژی‌های جدید و دیگر امکاناتی که در اختیار دارند، رویه‌های کفش‌هایشان را یک‌تکه درست می‌کنند.
هنگام خرید کفش پیاده روی و رانینگ دقت کنید که قالب و فرم رویه کفش باید تاحدامکان شبیه به حالت پاهایتان باشد. جنس رویه کفش هم هرچه نرم‌تر و انعطاف‌پذیرتر باشد، بهتر است.
طوق مچ پا قسمت منحنی‌شکلی است که عقب رویه کفش قرار دارد. وظیفه آن، محکم نگه‌داشتن کفش دور پاشنه پا و جلوگیری از درآمدن آن هنگام پیاده روی و دویدن است. در بعضی انواع مدل‌های کفش رانینگ سعی می‌شود این قسمت تاحدامکان ضخیم‌تر درست شود. در برخی مدل‌های دیگر هم تمرکز اصلی بر طراحی (قالب یا فرم) این قسمت است.
نکته دیگری که هنگام خرید کفش رانینگ باید مدنظر داشته باشید، چگونگی قرارگرفتن پا در این قسمت از کفش است. با کفش موردنظرتان حرکت کنید و ببینید پاها در این قسمت محکم‌اند یا به‌سمت بالا لیز می‌خورند. همچنین طوق مچ پا نباید به‌شکلی باشد که به پاشنه آشیل و استخوان‌های قوزک پا فشار وارد کند و ازاین‌حیث هم باید کاملا احساس راحتی کنید.
کفی نگه‌دارنده پاشنه پا قسمت منحنی‌شکل و نسبتا محکمی است که در قسمت انتهایی (زیر) کفش کار گذاشته می‌شود. وظیفه آن ایجاد تکیه‌گاهی محکم برای پاشنه پاها است. در بعضی انواع مدل‌های کفش این قسمت را بیرون کفش کار می‌کنند (به‌جای آنکه داخل قسمت انتهایی کار بگذارند) و در برخی مدل‌ها هم به‌کلی از استفاده از آن صرف‌نظر می‌کنند، با این هدف که آزادی عمل بیشتری هنگام حرکت‌کردن داشته باشید.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد کفی نگه‌دارنده پاشنه پا نقشی در کنترل بیشتر و بهتر حرکت ندارد؛ اما با قراردادن پاشنه پا در مرکز حرکات پا باعث پایداری بیشتر فرازوفرودها می‌شود و تکیه‌گاه مطمئنی برای پاشنه پاها است.
کفی نگه‌دارنده پاشنه پا درصورتی برای شما مناسب است که اجازه دهد مچ پا را به‌راحتی و بدون فشار حرکت دهید. این مهم‌ترین نکته‌ای است که هنگام بررسی این قسمت باید مدنظر قرار دهید.
کفی قوسدار داخل کفش (قسمتی که انحنای زیر پاها را پوشش می‌دهد) در کنار قسمتی که بندهای کفش روی آن قرار می‌گیرند، نقش اصلی را در محکم نگه‌داشتن کفش در پاها دارند. امروزه بیشتر برندهای تولید و عرضه کفش، مثل اسکیچرز، بیش از هر زمانی سعی دارند این دو قسمت را در کفش‌هایشان به‌نوعی طراحی کنند که برای فرم‌ها و حالت‌های مختلف پاها مناسب باشند.
هنگام خرید کفش رانینگ و بررسی این قسمت در کفش باید دقت کنید کف پا هنگام حرکت‌کردن کاملا ثابت باشد و لیز نخورد و درعین‌حال فضای کافی برای حرکت طبیعی و معمول انحنای زیر پا هنگام دویدن و پیاده روی در اختیارتان بگذارد.
این قسمت از کفش همه قسمت جلویی، از اولین سوراخ بند کفش تا نوک کفش، را دربرمی‌گیرد.
قسمت انگشتان پا زمانی برای شما مناسب است که بتوانید در آن انگشتانتان را هم ازلحاظ طولی و هم ازلحاظ عرضی راحت حرکت دهید و باز کنید. هنگام خرید کفش رانینگ دقت کنید که این قسمت نباید به انگشتان پا فشار وارد کند یا باعث خم‌شدن آنها شود.
منظور از کفی خارجی کفش قسمت لاستیکی کف آن است که در تماس با سطح زمین قرار می‌گیرد. معمولا برای درست‌کردن این کفی‌ها از فوم یا لاستیک استفاده می‌کنند و با قراردادن اینها در نقطه‌هایی ازپیش‌تعیین‌شده سعی می‌کنند عمر کفش را طولانی‌تر و انعطاف‌پذیری آن را بیشتر کنند.
تاحدامکان مدل‌های کفشی را انتخاب کنید که جنس ماده مورداستفاده برای ساخت کفی خارجی کفش در آنها، بدون آنکه به وزن کفش اضافه کند یا انعطاف‌پذیری آن را کمتر کند، باعث طول عمر بیشتر کفش شود.
همچنین در نظر داشته باشید که ردپای طراحی‌شده روی کفی خارجی باید به‌گونه‌ای باشد که هنگام دویدن یا پیاده روی با آن کفش لیز نخورد و ثبات لازم را به کفش بدهد.
هدف اصلی از طراحی این دو قسمت این است که کفش، مانند حرکات طبیعی پاها، امکان خم‌شدن و حرکت‌کردن داشته باشد. شیارهای کف کفش خم‌شدن روبه‌پایین و قسمت فنری مخصوص جلوی کفش خم‌شدن روبه‌بالای کفش را ممکن می‌کنند. تفاوت‌های جزئی در موقعیت و زاویه قرارگیری این قسمت‌ها در چگونگی حالت کلی کفش‌ها در پا نقشی مهم و تأیین‌کننده خواهند داشت. میزان انعطاف‌پذیری مناسب این قسمت‌ها باتوجه‌به سرعت راه‌رفتن یا دویدن شما مشخص می‌شود.
مهم‌ترین نکته‌ای که هنگام خرید کفش رانینگ و بررسی این دو قسمت باید به آن توجه کنید، این است که کفش، در سرعتی که در آن عادت به راه‌رفتن یا دویدن دارید، دقیقا مثل پاها خم شود و حرکت کند.
کفی میانی همان‌طور که نام آن به‌خوبی گویا است، جایی بین کفی خارجی و بالایی کفش قرار دارد. کفی میانی از جنس فوم است و هدف از استفاده از آن در کفش‌ها، کاهش شدت اثر ضربه‌های وارده به پا هنگام فرود روی زمین است (فرودهای پیاپی پا هنگام دویدن و راه‌رفتن).
کفی میانی کفش در بهترین حالت باید نه خیلی نرم باشد و نه خیلی سفت. وزن آن هم مهم است و هرچه سبک‌تر باشد، بهتر است. درحقیقت نباید باعث بیشترشدن وزن کفش شود.
در قسمت قبل گفتیم که هدف اصلی از استفاده از کفی میانی کاهش شدت اثر ضربه‌های وارده به پا است. بالشتک هم لایه نسبتا نرمی است که از آن برای کاهش بیشتر این شدت اثر استفاده می‌شود (البته فقط در برخی مدل‌های کفش). معمولا در کفش‌ها آن را به‌گونه‌ای قرار می‌دهند که لبه‌های بیرونی پاها و پاشنه را دربربگیرد.
البته نتایج برخی تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از چنین بالشتک‌هایی گاه باعث بیشترشدن شدت ضربه‌های وارده به پا می‌شود؛ بنابراین درنهایت خود شما باید تصمیم بگیرید که در چنین کفش‌هایی احساس راحتی می‌کنید یا خیر.
کفشی را انتخاب کنید که در آن بجا و اصولی از بالشتک استفاده شده باشد و بین ثبات کفش و احساسی که هنگام تماس آن با زمین پیدا می‌کنید، نوعی تعادل وجود داشته باشد. این هم نکته مهم دیگری است که هنگام خرید کفش رانینگ باید در نظر داشته باشید.
فرازوفرودهای پنجه پا روی زمین هنگام دویدن و راه‌رفتن فشار قابل‌توجهی را متوجه آن می‌کند. با استفاده از کفی میانی بخشی از این فشار کاسته می‌شود. بالشتک مخصوص پنجه پا هم قسمت دیگری است که برای کاهش هرچه بیشتر این فشار در برخی انواع مدل‌های کفش‌ها استفاده می‌شود.
در بهترین حالت، بالشتک مخصوص باید به‌گونه‌ای باشد که هم در کفش احساس راحتی کنید (پاها خیلی تحت‌فشار نباشند) و هم بتوانید هنگام دویدن و راه‌رفتن، پا و کفش را قرص و محکم از روی زمین بلند کنید. تعادل میان راحتی و کارکرد کفش اهمیت زیادی دارد.
بین پاشنه و ناحیه زیرین پنجه پا اختلاف ارتفاع اندکی وجود دارد. همین اختلاف ارتفاع می‌تواند ایستادن در کفش را کمی دشوارتر کند؛ به این معنا که فشار وارده به پاها به‌طور یکسان در تمامی نقاط پخش نشود و به برخی از این نواحی فشار بیشتری وارد شود. از محافظ مخصوص پاشنه ـ انگشتان پا برای برطرف‌کردن این ناهماهنگی استفاده می‌شود.
کفشی انتخاب کنید که هنگام پیاده روی و دویدن با آن کاملا احساس راحتی کنید و تاحدامکان فشار کمتری در قسمت‌های حساس‌تر پاهایتان احساس کنید.
کفی کفش‌ها را از جنس فوم درست می‌کنند و تقریبا همه آنها قابلیت جداشدن و تعویض دارند. کفی مناسب نقش مهمی در محافظت از قوس زیر پاها دارد و آن راحتی اولیه‌ای را که هنگام پاکردن کفش احساس می‌کنید، تا حدود زیادی مدیون همین کفی‌ها هستید.
هنگام دویدن دقت کنید و ببینید چه احساسی از پوشیدن کفش‌هایتان دارید. در نظر داشته باشید کفی نرم‌تر همیشه بهترین گزینه نیست و گاهی برای محافظت باید متکی به پویایی و حرکات خود پاها باشید.
فارغ از اینکه قصد خرید کفش پیاده روی زنانه را دارید یا انواع کفش‌های مردانه، نکته حائز اهمیتی که نباید فراموش کنید، انتخاب کفشی است که در آن به‌طور اصولی و مناسب از قسمت‌های مطرح‌شده استفاده شده باشد. تنها در این صورت است که پاهایتان در بلندمدت از آسیب‌های احتمالی مصون خواهند بود و بهترین تجربه را هنگام پیاده روی و دویدن خواهید داشت.
در این بخش از مطلب اطلاعات مختصری درباره برخی توصیه‌های ضروری در اختیارتان می‌گذاریم که بهتر است هنگام خرید کفش رانینگ مدنظر قرار دهید.
شاید در نگاه اول کفش‌های رانینگ هم مثل دیگر اسنیکرزها و کفش‌های اسپرت به نظر برسند؛ اما درواقع تفاوت‌های مهمی میان این کفش‌ها وجود دارد. در روند طراحی و تولید کفش‌های رانینگ از همه امکانات و ویژگی‌های مختلف استفاده می‌شود تا افراد احساس بهتری هنگام دویدن داشته باشند. همچنین بالشتک‌های مورداستفاده در این کفش‌ها نقش بهتر و مؤثرتری در پیشگیری از آسیب‌های احتمالی دارد.
کفشی که انتخاب می‌کنید، باید نه خیلی تنگ باشد (که دراین‌صورت در بلندمدت به پاها آسیب می‌رساند) و نه خیلی فضای آزاد باقی بگذارد.
در طول روز و زمانی که از پاها کار می‌کشید، به‌مرورزمان کمی ورم می‌کنند؛ بنابراین سایز دقیق و درست پاها را بعدازظهر و عصر بهتر می‌توانید تشخیص دهید. در مقابل صبح‌هنگام زمان خوبی برای خرید کفش نیست.
در بهترین حالت باید بین قسمت انتهایی پا (نزدیک پاشنه) و قسمت انتهایی کفش به‌اندازه عرض یک انگشت شست فاصله باشد. این نکته را هم هنگام خرید کفش رانینگ و انتخاب سایز مناسب مدنظر داشته باشید.
کفش‌های رانینگ انواع مختلفی دارند و هرکدام برای کارکرد بخصوصی طراحی شده‌اند. در جدول زیر می‌توانید شرح مختصری درباره انواع مختلف کفش رانینگ و کارکرد هریک بخوانید:
| کفش‌های رانینگ معمولی | تطبیق‌پذیرترین نوع کفش رانینگ هستند و تقریبا برای هر ورزش و هدفی مناسب هستند. |
| کفش‌های رانینگ با وزن کمتر | بهترین انتخاب برای ورزش‌های سرعتی هستند. در مقایسه با نوع قبل دوام کمتری دارند. |
| کفش‌های رانینگ تریل | بهترین انتخاب برای دویدن در نقاط بیرون‌شهری (نقاط کوهستانی، طبیعت و…) هستند. قسمت رویه این کفش‌ها بسیار بادوام است. |
اشتباه‌های رایجی وجود دارند که بسیاری از دوندگان و افراد معمولی هنگام خرید کفش رانینگ مرتکب می‌شوند. این اطلاعات با مشورت برخی فروشندگان و عرضه‌کنندگان مطرح کفش‌های رانینگ گردآوری شده‌اند. در ادامه می‌توانید جزئیات بیشتری دراین‌باره بخوانید تا هنگام خرید مرتکب این اشتباه‌ها نشوید.
یکی از اشتباه‌های رایج میان افراد خرید کفش رانینگ باتوجه‌به ظاهر آن است. کسانی که به ظاهر کفش، در مقایسه با راحتی و موارد مهم‌تر دیگر، اهمیت بیشتری می‌دهند، معمولا پس از چند ماه به مشکل برمی‌خورند و پشیمان می‌شوند.
برهه‌های زمانی مختلفی هستند که می‌توانید کفش‌های رانینگ را از فروشگاه‌های مختلف با قیمت کمتر بخرید؛ مثلا در جشنواره‌های فروشگاه‌های اینترنتی، نظیر دیجی‌کالا، امکان خرید انواع مختلف کفش با قیمت‌های ارزان و مقرون‌به‌صرفه وجود دارد. سعی کنید اطلاعات خود را درباره این تخفیف‌ها و جشنواره‌ها به‌روز نگه دارید.
انتخاب کفش با سایز کوچک‌تر پیامدهای ناخوشایندی چون تاول‌زدن یا سیاه‌شدن انگشتان دارد. این اشتباه در میان خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود که نگران‌اند مبادا پاهایشان بزرگ به نظر برسند.
سایز کفش را به‌گونه‌ای انتخاب کنید که کمی فضای خالی در جلوی انگشتان پا داشته باشید (چیزی حدود یک سانتی‌متر).
در بخش قبل هم به این نکته اشاره کردیم که سایز پاها بعدازظهر و عصر، در مقایسه با صبح، اندکی بزرگ‌تر می‌شود و تغییر می‌کند؛ بنابراین بهترین زمان برای خرید کفش همین مواقع است و نه صبح.
برخی فکر می‌کنند که مثلا سایز ۳۲ یا ۳۳ برای همه برندها و مدل‌های کفش یکی است و هیچ تفاوتی در اندازه کفش‌های با سایز یکسان وجود ندارد. این فکر درست نیست و بسته به نوع طراحی مدل‌های مختلف و طرز دوخت آنها، سایز کفش ممکن است اندکی کمتر یا بیشتر از آنی شود که در ذهن دارید؛ بنابراین هر بار که قصد خرید کفش دارید، آن را به پا کنید و اگر اینترنتی خرید می‌کنید، باتوجه‌به جدول‌های سایزبندی موجود دوباره قسمت‌های مختلف پایتان را اندازه‌گیری کنید.
تقریبا پس از هر ۴۸۰ تا ۸۰۰ کیلومتر پیاده روی یا دویدن با کفش‌ها باید آنها را عوض کنید. روز خرید کفش‌های جدید را جایی یادداشت کنید و بعد از آن، مسافت پیموده‌شده با این کفش‌ها را گاه‌به‌گاه تخمین بزنید و جایی بنویسید؛ به‌این‌ترتیب درک بهتری از زمان مناسب برای تعویضشان خواهید داشت.
لطفا اگر پیشنهاد یا نظری درباره موضوع مطلب دارید، با ما و خوانندگان در میان بگذارید. همچنین اگر مایلید درباره خرید کفش رانینگ و راهنمایی‌های مربوط به آن بیشتر بدانید، موضوع‌های پیشنهادی خود را مطرح کنید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها