فیلم‌های سامورایی می‌بینید؟ می‌خواهید بهترین فیلم‌های سامورایی تاریخ را تماشا کنید؟ داستان‌ها و سناریوهای سامورایی، بخش بسیار مهمی از صنعت سینمای ژاپن به‌حساب می‌آیند. این بخش از تاریخ ژاپن، برای تمام ژاپنی‌ها غرورآمیز است و خب چرا آن را به کل دنیا نشان ندهند؟ آن هم به‌خصوص زمانی که کل دنیا از آن استقبال می‌کند.
با انتشار سریال شوگان، علاقه بسیاری از مخاطبان در سرتاسر دنیا به فرهنگ سامورایی و ژاپنی دوچندان شده است. اکنون همه به‌دنبال برترین آثار سینمایی تاریخ در این حوزه هستند که زمان انتشار فصل دوم سریال شوگان، سر خود را گرم کنند.
امروز می‌خواهیم بهترین آثار سینمایی تاریخ با محوریت سامورایی‌ها را به شما معرفی کنیم. همچنین به اطلاعات این فیلم‌ها، مانند کارگردانی، بخش بازیگری و همچنین امتیاز آن در IMDB نیز نگاهی خواهیم داشت.
یکی از بهترین فیلم‌های سامورایی که می‌توانید تماشا کنید، سیزده آدمکش است. این فیلم الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های دیگر با همین موضوع شده است که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به فیلم «یازده شورشی» اشاره کرد. فیلم مذکور در فستیوال بین‌المللی فیلم توکیو به نمایش درآمده است. همچنین، بد نیست بدانید که فیلم‌ساز معاصر ژاپنی «تاکاشی می‌ایکه» نیز در سال ۲۰۱۰ این فیلم را تحسین کرده است.
داستان فیلم سیزده آدمکش، در سال ۱۸۴۴ رخ می‌دهد. از لحاظ زمانی می‌توان آن را تقریباً هم‌دوره با داستان سریال شوگان دانست که در دوره شوگون‌سالاری توکوگاوا رخ می‌دهد. در این فیلم، سیزده سامورایی قاتل با یکدیگر عهد می‌بندند تا ارباب خود را به قتل برسانند. اربابی که با شکستن عهدهای باستانی، بی‌عفتی و خودخواهی‌های خود، موجب شرمساری سامورایی‌ها شده است.
به باور بسیاری از فیلم‌سازان معروف ژاپنی، این اثر را می‌توان یک شاهکار هنری در نظر گرفت. تومو اوچیدا استاد ساخت فیلم‌های تاریخی درام است و در این فیلم نیز توانسته هنر خود را تا حد اعلای خود در برابر چشمان مخاطب قرار دهد. ایچی‌یاما، یکی از مطرح کارگران‌های ژاپنی این اثر را تحسین کرده و از آن با عنوان «یک تراژدی درخشان» یاد کرده است.
داستان این فیلم، درباره یک تاجر پارچه است که نتوانسته در زندگی سروسامان پیدا کند. او به‌دلیل ماه‌گرفتگی بدشکلی که روی صورتش دارد، هنوز نتوانسته است ازدواج کند. در همین میان، مورد مهر و محبت زنی خیابانی قرار می‌گیرد، عاشق او می‌شود و قسم یاد می‌کند که آن زن را آزاد و با او ازدواج کند. قسمی که در نهایت به سقوط و پایانی تراژدی ختم می‌شود.
سادائو یاماناکا را می‌توان یکی از پراستعداد‌ترین کارگردان‌های ژاپنی دانست. بشریت و بالون کاغذی آخرین اثر این کارگردان به شمار می‌رود. متأسفانه او در ۲۹ سالگی و در خلال جنگ جهانی دوم از دنیا رفت و جهان را از استعداد خود محروم کرد. به باور خیلی از کارگردان‌های مطرح ژاپنی، این فیلم می‌تواند با زندگی عادی و روزمره مردم تلاقی داشته باشد. حتی بعد از ۹۰ سال، این فیلم هنوز هم یک اثر انتقادی بسیار تند به شمار می‌رود؛ اثری که در عین تندی، بسیار سرگرم‌کننده نیز هست.
داستان این فیلم نیز در دوران شوگون‌سالاری ژاپن مطرح شده است، زمانی که زندگی برای رعیت‌ها و مردم عادی بسیار دشوار بود. در زمان اکران، این فیلم دولت وقت ژاپن را ناراحت کرد. همین موضوع، باعث شد که کارگردان، به اجبار و به دلیل احساسات ضدملی‌اش که در فیلم خود به نمایش گذاشته بود، در خط مقدم جنگ علیه چین حضور پیدا کند. چیزی که در نهایت به مرگ او منجر شد.
میسومی را می‌توان یکی از شناخته‌شده‌ترین کارگردان‌های ژاپنی دانست. او به‌لطف آثاری مانند «گرگ تنها و توله» و همچنین مجموعه فیلم‌های «زاتو ایچی» توانسته به جایگاه بالایی در سینمای ژاپن و به‌خصوص در ژانر سامورایی، دست پیدا کند. در فیلم کن کی، او با به‌کارگیری استعدادی درخشان هچون ایچیکاوا رائیزو توانست حسابی خود را مطرح کند و مخاطبان بسیاری را به سینماها بکشاند.
در فیلم کن کی، ما شاهد مناظری بسیار زیبا از زندگی روستایی ژاپن هستیم. همه چیز زمانی دست‌خوش تغییر می‌شود که شخصیت اصلی داستان، بنا بر اتفاقاتی که برایش رخ می‌دهد، بر فنون شمشیرزنی مسلط می‌شود. آن زمان است که از یک باغبان ساده، به قاتلی مخفی تبدیل شده و وارد دنیایی بسیار تاریک می‌شود.
در ژانر ترسناک و تاریخی، فیلم دای‌ماجین را می‌توان یکی از بهترین شاهکارهای موجود در نظر گرفت. این فیلم تا حد زیادی از «افسانه گولم» الهام گرفته است و نتیجه آن نیز یک اثر شسته‌رفته سینمایی است که توانسته به‌خوبی ژانر‌ها و تم‌های مختلفی را همچون وحشت، اکشن، سامورایی و فانتزی، با یکدیگر ترکیب کند. از لحاظ سبک ساخت، این فیلم را می‌توان گودزیلای ژاپنی دانست. جالب است بدانید که این فیلم در زمان اکران، باعث ترس و وحشت بسیاری از کودکان شده بود!
داستان این فیلم، ماجرای روحی خشمگین با اسم دای‌ماجین را روایت می‌کند. روحی که اکنون از بند مهروموم باستانی خود خلاص شده و حالا داخل یک مجسمه عظیم گیر افتاده است. این روح به مجسمه مذکور حیات می‌بخشد و در پی انتقام و کمک به فرزندان بازمانده ارباب مقتولش به پا می‌خیزد.
اگر به‌دنبال آثاری نامتعارف، عجیب‌وغریب و البته مرموز می‌گردید، این فیلم می‌تواند انتظارات شما را برآورده کند. این فیلم را می‌توان اقتباسی عذاب‌آور از یک داستان باستانی درباره ارواح دانست. این فیلم، نمونه‌ای است که نشان می‌دهد حتی سینمای سامورایی ژاپن هم می‌تواند چندش‌آور باشد!
داستان این فیلم، در زمانی روایت می‌شود که فرهنگ ژاپن به‌طور جدی با فرهنگ سامورایی گره خورده است. در این فیلم شاهد خواهیم بود که عاشق ارواح شدن یا برادری‌کردن با آن‌ها، چه عواقب سهمگینی می‌تواند به همراه داشته باشد. این اثر را می‌توان نماینده‌ای از تمام فیلم‌های ژاپنی با پی‌رنگ ارواح دانست.
درست مانند فیلم «یازده شورشی»، داستان این فیلم نیز زندگی مردمی را روایت می‌کنند که در زمان بازسازی امپراتوری میجی، فریب خورده‌اند و مورد خیانت واقع شده‌اند. شیر سرخ را می‌توان یکی از بهترین فیلم‌های کلاسیک سامورایی دانست که با بازی توشیرو میفونه افسانه‌ای، به یک شاهکار تمام عیار تبدیل شده است.
شخصیت اصلی داستان، با آن کلاه‌گیس بزرگ سرخ‌رنگش، یک کاراکتر به‌یادماندنی برای بسیاری از ما خواهد بود. در این فیلم، ما شاهد بازگشت او به روستای زادگاهش هستیم. او از طرف حکومت مرکزی به وطنش رهسپار شده تا به مردم فقیر منطقه، خبر اصلاحات مالیاتی امپراتور را اعلام کند. در همین میان است که او به یک مهره سیاسی تبدیل شده و وارد بازی‌های قدرت می‌شود.
این فیلم را می‌توان یک سروگردن نسبت به تمام آثار مذکور در این فهرست، بهتر دانست. فیلم شورش سامورایی شاهکاری است که پوچی و تاریکی جامعه فئودالی ژاپن را به تصویر می‌کشد. به همین دلیل می‌توان آن را بهترین نماینده برای فیلم‌های درام تاریخی ژاپنی دانست. بازی توشیرو میفونه نیز ارزش این فیلم را دوچندان کرده است.
در این فیلم، ما شاهد داستان زندگی یک شمشیر‌زن آرام هستیم. کسی که بعد از جنگ‌های فراوان، اکنون صلح و سکوت را انتخاب کرده است. داستان زمانی جذاب می‌شود که جنگجوی آرام ما، بالاخره مجبور به شکست سکوت خود می‌شود و در برابر ارباب ظالمش طغیان می‌کند. این فیلم را می‌توان یکی از بهترین فیلم‌های دوران طلایی سینمای ژاپن دانست.
ژانر موزیکال و کندی در سبک جیدای‌گکی، در گذشته بسیار محبوب بود و آثار بسیاری از آن وجود داشت. رفته‌رفته محبوبیت این فیلم‌ها کاهش پیدا کرد و تعداد آثار ساخته شده در این ژانر نیز به صفر رسید. فیلم آواز پرندگان عشق را بی‌شک می‌توان یکی از بهترین نمایندگان این ژانر و سبک دانست. جالب است بدانید که ماکینو این فیلم را تنها در عرض 2 هفته ساخت! یعنی درست زمانی که ستاره یکی از فیلم‌های دیگش دچار مشکل آپاندیس شد و مجبور شد در این مدت کار را متوقف کند.
در این فیلم، تاکاشی شیمورا، ستاره فیلم معروف «هفت سامورایی» را داریم. این بار اما در نقشی متفاوت و البته آوازه‌خوان. داستان فیلم، در دنیای بی‌رحم ژاپن فئودالی روایت می‌شود و با رقص‌ها و آوازهای سنتی ژاپنی درآمیخته شده است.
آخرین عضو حاضر در این فهرست، بی‌شک باید سریر خون را نیز معرفی کنیم. هرچند که بسیاری از متخصصان باور دارند بهترین اثر در ژانر سامورایی فیلم «هفت سامورایی» است، اما فیلم سریر خون اگر بهتر از آن نباشد، بدتر هم نیست. این فیلم را می‌توان یک اقتباس ژاپنی از نمایشنامه «مکبث» دانست.
این اثر آن‌قدر موفق بوده است که «هارولد بلوم» منتقد معروف دنیای سینما، آن را بهترین اقتباس سینمایی از مکبث نامیده است. اگرچه این فیلم در چارچوب فرهنگی کاملاً متفاوتی روایت شده است، اما میفونه توانسته نقش مکبث سامورایی و قاتل را به بهترین شکل به تصویر بکشد. تماشای این فیلم را به همه شما توصیه می‌کنیم.
فیلم‌هایی که با بن‌مایه داستان‌های سامورایی ساخته شده‌اند، بسیار فراوان هستند. در این فهرست ما سعی کردیم که بهترین آثار ساخته شده در سینمای ژاپن را به شما معرفی کنیم. آثاری که روزگاری نه‌چندان دور، توسط کل دنیا تحسین شده‌اند. تا قبل از آنکه فصل دوم سریال شوگان منتشر شود، تماشای این فیلم‌ها شما را نه‌تنها سرگرم، بلکه تا بیشترین میزان ممکن با تاریخ و فرهنگ سامورایی آشنا خواهد کرد. فیلم‌های دیگری در این ژانر می‌شناسید که در این فهرست نیامده است؟ برایمان بنویسید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها