آکوفوبیا یا ترس از آب نوعی فوبیای خاص است که فرد مبتلا به آن با دیدن آب یا فکرکردن به آن مضطرب می‌شود و از انجام کارهایی مانند حمام‌کردن، شنا در استخر و هر نوع فعالیت آبی دیگری واهمه دارد. بسیاری از افراد مبتلا به آکوفوبیا در گذشته تجربیات آسیب‌زای مرتبط با آب داشته‌اند. هرآنچه لازم است درباره آب‌هراسی بدانید، در این مقاله خواهید خواند.
آکوفوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که فرد مبتلا به آن با فکرکردن به آب یا دیدنش دچار ترس شدید می‌شود و ممکن است از رفتن به مکان‌هایی مانند استخر یا دریاچه اجتناب کند. در برخی از افراد این فوبیا به‌قدری شدید است که فرد حتی هنگام دوش‌گرفتن، شستن صورت یا مسواک‌زدن نیز دچار اضطراب می‌شود.
عواملی که باعث می‌شوند فرد بیشتر در معرض ابتلا به ترس از آب باشد، عبارت‌اند از:
فوبیاهای مرتبط با آب‌هراسی عبارت‌اند از:
علائم آکوفوبیا از خفیف تا شدید متغیرند. شایع‌ترین علائم این اختلال اضطراب شدید هنگام نزدیک‌شدن به آب یا فکرکردن به آن هستند و علائم دیگرش عبارت‌اند از:
علل احتمالی آب‌هراسی عبارت‌اند از:
اگر آب‌هراسی به‌قدری شدید باشد که زندگی فرد را مختل کند، ممکن است پزشک او را به متخصص سلامت روان ارجاع دهد. مواردی که روان‌درمانگر را به آکوفوبیا ظنین می‌کند، عبارت‌اند از:
مواجهه‌درمانی اولین و اصلی‌ترین روش درمان ترس از آب است. در این روش درمانی، روان‌درمانگر کم‌کم فرد را در معرض شرایط و تصاویر محرک آکوفوبیا قرار می‌دهد و به فرد مبتلا کمک می‌کند تا واکنش به دیدن یا فکرکردن به آب را مهار کند. بیشتر از ۹۰درصد افراد مبتلا به آکوفوبیا با مواجهه‌درمانی بهبود می‌یابند. مراحل مواجهه‌درمانی برای درمان ترس از آب عبارت‌اند از:
این روش واکنش درست در مواجهه با موقعیت‌ها و محرک‌های فوبیا را به فرد یاد می‌دهد. بسیاری از درمانگران از CBT همراه با مواجهه‌درمانی یا هیپنوتیزم‌درمانی استفاده می‌کنند.
این روش شکل اصلاح‌شده رفتار درمانی شناختی است و زندگی در لحظه را به فرد یاد می‌دهد. فرد به‌کمک این روش درمانی می‌تواند با اضطراب و پریشانی کنار بیاید و روابطش با دیگران را حفظ کند.
درمانگران از تکنیک‌های آرام‌سازی هدایت‌شده و توجه متمرکز برای کمک به تغییر دیدگاه فرد مبتلا به آکوفوبیا استفاده می‌کنند. همچنین ممکن است برای پیداکردن علت زمینه‌ای که منجر به ایجاد ترس از آب شده است، از هیپنوتیزم‌درمانی استفاده کنند.
داروهای ضداضطراب و ضدافسردگی ممکن است علائم آب‌هراسی را کاهش دهند. بیشتر اوقات درمانگران این داروها را همراه با رفتار درمانی شناختی تجویز می‌کنند. اگر آب‌هراسی منجر به اختلالات خواب شود، پزشک داروی خواب نیز برای مبتلا تجویز خواهد کرد.
تمرین منظم حرکات یوگا استرس فرد را کاهش می‌دهد. کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBSR) به فرد یاد می‌دهد که اضطراب را در لحظه مهار کند. مدیتیشن نیز ممکن است برای تمرکز بر تنفس و جلوگیری از حملات پانیک مؤثر باشد.
آکوفوبیای شدید کیفیت زندگی فرد را کاهش می‌دهد. ممکن است فرد مبتلا تمایلی به حمام‌کردن یا دوش گرفتن نداشته باشد و رعایت‌نکردن نظافت شخصی باعث ابتلا به بیماری یا آسیب‌دیدن عزت‌نفس او شود.
فکر ملاقات با دوستان یا خانواده در ساحل یا استخر نیز ممکن است باعث اضطراب شدید فرد مبتلا به آکوفوبیا، گوشه‌گیری و دورشدن از اطرافیان و عزیزانش شود.
برخی از افراد مبتلا به آب‌هراسی ممکن است دچار حمله پانیک شوند که علائمش عبارت‌اند از:
نگرانی مداوم بابت حملات پانیک ممکن است منجر به اختلال پانیک شود.
هیدروفوبیا نوعی آب‌هراسی است که بیشتر در افراد مبتلا به هاری دیده می‌شود. افراد مبتلا به ترس از آب در هاری با شنیدن، دیدن یا مزه‌کردن آب دچار اسپاسم عضلانی می‌شوند. آکوفوبیا ترس شدید از آب است که به وضعیت جسمانی یا بیماری فرد مربوط نمی‌شود.
این اختلال بیشتر در کودکان دیده می‌شود.
هر چیزی که مربوط به آب باشد، ممکن است باعث بروز علائم آب‌هراسی شود. محرک‌های آکوفوبیا شامل دیدن آب یا فکرکردن به آن در موارد زیر است:
افراد مبتلا به آکوفوبیا وقتی آب می‌بینند یا به آن فکر می‌کنند، دچار ترس شدیدی می‌شوند. این افراد ممکن است از دیدن آب آشامیدنی، دوش حمام یا استخر بترسند. به‌کارگیری روش‌های درمان ترس از آب باعث می‌شود فرد از تماس با آب احساس بهتری داشته باشد.
خودتان یا عزیزانتان دچار این فوبیا شده‌اید؟ چه تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها