فرزندتان احساساتش درباره مدرسه را با شما در میان می‌گذارد؟ بعضی از بچه‌ها بعد از مدرسه درباره اتفاقاتی که در مدرسه افتاده است با پدر یا مادر خود صحبت می‌کنند، اما بعضی دیگر هیچ حرفی نمی‌زنند و نمی‌توان به احساساتشان پی برد. می‌خواهید بدانید فرزندتان در مدرسه خوشحال است یا نه؟ در این مقاله با ما همراه شوید.
زمانی که فرزندتان خسته نیست، با او درباره مدرسه صحبت کنید. درباره موضوعاتی که فرزندتان قبلا به آنها اشاره کرده است، از او سؤال کنید تا نشان دهید که واقعا به آنچه در زندگی او می‌گذرد، علاقه‌مندید.
به‌احتمال زیاد فرزندتان مایل نباشد شما را در جریان اخبار بد مدرسه بگذارد. آرام به صحبت‌هایش گوش دهید، میان حرف‌هایش نپرید و بابت چیزهایی که می‌گوید او را نصیحت نکنید. با این کار فرزندتان را تشویق می‌کنید که تمام اتفاقات مدرسه (حتی اتفاقات ناراحت‌کننده مانند تنبیه‌شدن) را تعریف کند. وقتی حرف‌هایش تمام شد، درباره راه‌حل‌های مشکل صحبت کنید. رفتار بد کودک را شماتت کنید نه خود او را!
اگر از فرزندتان بپرسید «امروز مدرسه چطور بود؟» به‌احتمال زیاد به جواب کوتاهی مانند «خوب بود» بسنده می‌کند. گرچه ممکن است همین جواب هم جواب صاقانه‌ای نباشد. از فرزندتان سؤالاتی بپرسید که جوابشان بیش از یک کلمه باشد. درباره هم‌کلاسی‌ها و معلمش از او سؤال کنید. مثلا بپرسید:
با پرسیدن این سؤالات علاوه‌بر اینکه اطلاعاتی درباره اوضاع مدرسه کسب می‌کنید، به مسائل و اتفاقاتی پی می‌برید که فرزندتان را ناراحت می‌کنند.
سرزدن مرتب به مدرسه و صحبت‌کردن با مدیر و معاون باعث می‌شود در جریان نمرات و عملکرد فرزندتان قرار بگیرید. در صورتی که رفتار فرزندتان مشکل خاصی داشته باشد، آن را به شما اطلاع خواهند داد. علاوه‌بر مراجعه به مدرسه، نیاز است با معلم فرزندتان هم در ارتباط باشید. هر تغییر رفتار یا ناراحتی‌ای که در وجود فرزندتان احساس می‌کنید، با معلمش در میان بگذارید. معلم ۵ روز در هفته را با فرزند شما می‌گذراند و معمولا اطلاعات خوبی درباره ارتباط بچه‌ها با هم و رفتارهای هرکدام دارد.
امتناع ناگهانی کودک از صحبت‌کردن درباره مدرسه ممکن است نشانه‌ای هشداردهنده باشد، به‌خصوص اگر قبلا همیشه با اشتیاق درباره اتفاقات مدرسه و کلاس صحبت می‌کرده است. گرچه لازم است به حدومرزهای شخصی فرزندتان احترام بگذارید و او را مجبور به حرف‌زدن نکنید، این نشانه را نباید نادیده بگیرید.
اگر فرزندتان قبلا نگرش مثبتی به مدرسه داشته است، اما اکنون مدام می‌گوید که از مدرسه‌رفتن خوشش نمی‌آید یا دوست ندارد تکالیفش را انجام بدهد، این زنگ خطر است. تغییر نگرش فرزندتان ممکن است ۲ دلیل داشته باشد: یا عملکرد تحصیلی‌اش افت کرده یا با هم‌کلاسی‌هایش مشکلی پیدا کرده است.
تغییر بزرگ دیگری که باید مراقب آن باشید، کسالت است. وقتی فرزندتان می‌گوید در مدرسه حوصله‌اش سر می‌رود، مهم است که کمی عمیق‌تر دنبال دلیل آن باشید. ممکن است به‌دنبال این کسالت، رفتارهای دیگری مانند گوشه‌گیری و دورشدن از دوستان و هم‌کلاسی‌هایش نیز بروز دهد. در این شرایط بهترین راهکار صحبت‌کردن با معلم اوست. اگر دلیل این رفتارها افت تحصیلی یا مشکل ارتباط با سایر بچه‌ها باشد، معلم از آن مطلع است.
مشکلات خواب، کاهش اشتها، دردهایی مانند معده‌درد یا سردرد و احساس اضطراب از علائم فیزیکی مربوط به وجود مشکل در مدرسه‌اند. معده‌درد یا اسهال گاه‌به‌گاه مشکل خاصی نیست، اما اگر متوجه شدید فرزندتان مدام قبل از رفتن به مدرسه دچار اسهال یا معده‌درد می‌شود، ممکن است نشان‌دهنده این باشد که فرزندتان بابت چیزی مربوط به مدرسه نگران است. رفتارهایی غیرمعمول مانند جویدن ناخن، مکیدن انگشت، کشیدن مو یا شب‌ادراری نیز ممکن است بیانگر وجود مشکلی مربوط به مدرسه باشند.
در این شرایط با فرزندتان صحبت کنید و بپرسید چه نگرانی یا مشکل خاصی دارد. ممکن است در ابتدا از صحبت‌کردن امتناع کند، اما با رفتارهای همدلانه او را تشویق کنید درباره مشکلاتش صحبت کند. در این وضعیت، صحبت با مشاور هم ممکن است مفید باشد.
اگر فرزندتان به‌تازگی تمام‌وقت مشغول انجام تکالیف است و هیچ وقت آزادی ندارد، این نیز ممکن است نشانه‌ای از بروز مشکلی در مدرسه باشد. البته روش‌های تدریس و تکلیف‌دادن معلمان با هم فرق می‌کند. درباره شیوه تدریس معلم فرزندتان اطلاعاتی کسب کنید و ببینید وضعیت بقیه هم‌کلاسی‌هایش چطور است.
معمولا مشکلات مدرسه بر عملکرد تحصیلی کودک اثر منفی می‌گذارند. مرتبا تکالیف و نمرات فرزندتان و نامه‌هایی را که از طرف مدرسه برایتان می‌فرستند، بررسی کنید. با این کار در جریان عملکرد تحصیلی فرزندتان قرار می‌گیرید و هر نوع افت تحصیلی یا مشکلات احتمالی را شناسایی می‌کنید. اگر فرزندتان به‌تازگی نمرات کمی می‌گیرد و به‌نظرتان عملکرد تحصیلی‌اش افت کرده است، با معلمش مشورت کنید. قطعا اگر دانش‌آموز در درسی افت کند، اول معلم متوجه این مسئله می‌شود.
اگر معلم هم معتقد بود که روند نمره‌گرفتن و درس‌خواندن فرزندتان افت کرده است، درباره دلایل احتمالی این مشکل با هم صحبت کنید و به‌دنبال حل مشکل باشید. معلمان معمولا پیشنهادهایی برای حل مشکلات مربوط به افت تحصیلی دانش‌آموزان مطرح می‌کنند. ایده‌های معلم همراه با چیزهایی که شما درباره فرزندتان می‌دانید، راهنمای شما برای حل مشکل خواهد بود.
بدرفتاری در مدرسه یکی از بارزترین نشانه‌هایی است که مشکل دانش‌آموز را تأیید می‌کند. کودکان در حال رشد و آموختن مهارت‌های مختلف‌اند و گاهی بروز برخی رفتارهای نادرست طبیعی است، اما اگر این رفتارها همیشگی و مداوم‌اند، لازم است دلیل آنها را شناسایی و مشکل را حل کنید. پرخاشگری، بی‌احترامی و سرکشی از جمله رفتارهای هشداردهنده‌اند. اگر کودک شما معمولا در مدرسه رفتار خوبی دارد و ناگهان دچار مشکلات رفتاری شده است، لازم است مداخله کنید و مشکلی را که مسبب این رفتارها شده است شناسایی کنید.
برای صحبت با فرزندتان وقت بگذارید و واقعا به آنچه می‌گوید، گوش دهید. در این شرایط ایجاد محیط احساسی امن همان چیزی است که کودک به آن نیاز دارد. فرزند شما احتمالا زمانی با شما صحبت خواهد کرد که احساس راحتی کند و بداند بدون اینکه او را قضاوت یا سرزنش کنید، به حرف‌هایش گوش می‌کنید. گوش‌دادن همدلانه راه ارتباطی را برای فرزندتان باز می‌گذارد تا درباره مشکلات مربوط به مدرسه با شما صحبت کند.
گاهی تنها چیزی که فرزندانمان نیاز دارند، دانستن این حقیقت است که بی‌قیدوشرط دوستشان داریم و برای حمایت از آنها هر کاری انجام می‌دهیم. همچنین حمایت عملی و همکاری با معلم برای ایجاد برنامه‌ای برای حل مشکل بسیار مهم است. ارتباط نزدیک والدین با معلمان یکی از بهترین راه‌ها برای اطلاع از وضعیت بچه‌ها در مدرسه است و باعث می‌شود والدین مشکلات احتمالی را زودتر شناسایی کنند.
اگر گمان می‌کنید فرزندتان به‌دلیل اختلالات یادگیری یا رشد دچار مشکل شده است، انجام ارزیابی روان‌شناختی بسیار مهم است. چه کودک شما دچار معده‌درد و سردرد شده باشد و چه علائم افسردگی و اضطراب را بروز می‌دهد، لازم است با پزشک درباره این علائم صحبت کنید. پزشک مشکل را ریشه‌یابی می‌کند.
حمایت شما در زمان رخ‌دادن مشکل برای فرزندتان، نقش بسزایی در گذر سریع‌تر از آن وضعیت دارد. هرچه زودتر مداخله کنید و به فرزندتان کمک کنید، استرس و اضطراب او زودتر فروکش می‌کند. صبوری لازمه قدم‌گذاشتن در این مسیر است. مشکل فرزندتان را شناسایی کنید و برای حل آن کمکش کنید.
شما با فرزندتان درباره مدرسه صحبت می‌کنید؟ به‌نظر شما چطور احساسات بچه‌ها درباره مدرسه را شناسایی کنیم؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها