آیا نداشتن وقت بهانه خوبی برای ورزش نکردن است؟

بسیاری از مردم می‌گویند که وقتی برای ورزش کردن ندارند؛ پس چگونه اغلب ما هر روز چندین ساعت را صرف تماشای صفحات نمایش گوشی‌مان می‌کنیم؟

طبق نتایج مطالعه‌ی جدیدی که درباره‌ی نحوه‌ی گذران ساعات بیداری مردم انجام شده است، تقریبا همه‌ی ما نسبت‌به چیزی که فکر می‌کنیم، اوقات فراغت بیشتری داریم. مطالعه‌ی اخیر نشان می‌دهد که تعداد کمی از ما حتی از بخش کمی از این زمان برای انجام فعالیت‌های جسمی استفاده می‌کنیم. این امر موجب مطرح شدن یک سؤال می‌شود: چه چیزی ما را از انجام تمرین‌های ورزشی باز می‌دارد و ما برای افزایش تحرک چه تغییری می‌توانیم در روزهای خود ایجاد کنیم؟

در حال حاضر، حدود دو سوم از آمریکایی‌ها توصیه‌ی استاندارد ۳۰ دقیقه ورزش متوسط مانند پیاده‌روی در روز را رعایت نمی‌کنند. در مطالعات گذشته که درمورد رفتار ورزشی انجام شده است، وقتی پژوهشگران از مردم می‌پرسیدند که چرا به‌ندرت ورزش می‌کنند، تقریبا همه پاسخ می‌دادند که وقت ندارند. به‌گفته‌ی آن‌ها، کار، خانواده، مسافرت و تعهدات دیگر وقت آن‌ها را می‌گیرد و آن‌ها نمی‌توانند به فعالیت ورزشی یا پیاده‌روی روزانه مشغول شوند.

اما اینکه آیا ما واقعا تا این حد مشغله داریم یا خیر، مشخص نیست. پژوهش‌های دیگر این ایده را عنوان کرده‌اند که ممکن است ما ساعاتی را که در روز روی صندلی استراحت می‌کنیم یا به تماشای تلویزیون مشغولیم، کمتر ازحد برآورد کنیم. بنابراین پژوهشگران برای مطالعه‌ی جدید که در مجله‌ی Preventing Chronic Disease منتشر شد، تصمیم گرفتند این موضوع را بیشتر مورد بررسی قرار دهند که مردم روزهای خود را چگونه می‌گذرانند و مخصوصا با اوقات فراغت خود چه می‌کنند. آن‌ها مطالعه‌ی خود را با بررسی پایگاه داده‌ی بزرگی از داده‌های جمع‌آوری شده به‌وسیله‌ی اداره‌ی آمار آمریکا آغاز کردند.

اداره‌ی آمار آمریکا سال‌ها درحال انجام یک نظرسنجی تلفنی پیوسته درمورد سبک زندگی آمریکایی‌ها بوده است که نظرسنجی «استفاده از زمان آمریکایی‌ها» نامیده می‌شود. در این نظرسنجی‌ها از ده‌ها هزار مرد و زن دارای سن ۱۵ سال و بیشتر، درمورد نحوه‌ی گذراندن زمان، تقریبا دقیقه‌به‌دقیقه در جریان ۲۴ ساعت گذشته پرسش می‌شد. شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی از سنین، شرایط اجتماعی‌اقتصادی و قومیت‌های مختلف بودند. پژوهشگران پاسخ‌های بیش از ۳۲ هزار نفر از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی را که مربوط به سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ بود، جمع‌آوری کرده و با مقایسه‌ی روزهای آن‌ها بررسی کردند که این افراد چقدر زمان آزاد داشته‌اند. دکتر دبورا کوهن، پزشک و دانشمند ارشد شرکت RAND که مطالعه‌ی جدید تحت نظارت او انجام شده است، می‌گوید:

ما اوقات فراغت را به‌عنوان زمان اختصاص‌داده شده به فعالیت‌هایی تعریف می‌کنیم که لازم یا اجباری نباشند.

زمان اختصاص داده شده به کار، رفت‌وآمد، آموزش، خواب، تمیز کردن، مراقبت از کودکان یا سایر اعضای خانواده، غذا پختن، خرید مواد غذایی، دوش گرفتن یا لباس پوشیدن به‌عنوان وقت آزاد درنظر گرفته نشد. اما دقایق یا ساعاتی که به ورزش، معاشرت، استراحت، بازی، تماشای تلویزیون، فعالیت‌های داوطلبانه، کلاس‌های تفریحی، گفت‌وگو با دوستان و مسافرت تفریحی سپری شده بود، به‌عنوان اوقات فراغت در نظر گرفته شد.

پژوهشگران میانگین وقت آزاد ۳۲ هزار مرد و زن را محاسبه کردند که این زمان زیادی بود. تقریبا تمام پاسخ‌دهندگان با هر سطح درآمد، جنسیت یا قومیت، حدود ۵ ساعت در روز اوقات فراغت داشتند. اوقات فراغت مردان بیشتر از اوقات فراغت زنان و اوقات فراغت افراد مسن‌تر بیشتر از وقت آزاد افراد جوان بود و زنان آفریقایی‌آمریکایی کمتر از همه وقت آزاد داشتند. اما وقت آزاد هیچ گروهی کمتر از ۴/۵ ساعت در روز نبود. تقریبا برای همه‌ی این افراد، فعالیت جسمی در جریان آن ساعات غیرمعمول بود. درعوض، اکثر افراد بیشتر زمان خود را به تماشای تلویزیون یا کار با تلفن یا کامپیوتر مشغول بودند. دکتر کوهن گفت:

من از این موضوع که مردم چند ساعت را هر روز صرف تماشای صفحات نمایش می‌کردند، بسیار حیرت‌زده شدم.

یافته‌های مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که اگر افراد برنامه‌های خود را تنظیم کرده و تلویزیون، تلفن یا کامپیوتر خود را خاموش کنند، بیشتر آن‌ها زمان زیادی برای ورزش کردن دخواهند داشت. البته دکتر کوهن به این مسئله اشاره کرد که موانع دیگری نیز پیش روی ورزش کردن وجود دارد. او گفت:

برای بسیاری از افراد خصوصا زنان، تقریبا بیشتر زمان آزاد هنگام عصر جمع می‌شود؛ پس از یک روز کار و مراقبت از کودکان. آن‌ها ممکن است خسته باشند. آن‌ها مهد کودک ندارند، هیچ باشگاهی وجود ندارد یا گران است و در این زمان، پارک‌ها یا مراکز تفریحی بسته بوده یا برنامه‌هایی مانند کلاس‌های ورزشی عصرگاهی یا لیگ‌های ورزشی وجود ندارد.

بنابراین تشویق مردم به انجام فعالیت‌های ورزشی بیشتر در سال ۲۰۲۰ به ابتکارات فردی و اجتماعی نیاز دارد. دکتر کوهن گفت ما باید کاری کنیم که مردم راحت‌تر بتوانند بخشی از اوقات فراغت خود را به ورزش اختصاص دهند.

البته این مطالعه براساس یادآوری افراد درمورد نحوه‌ی گذراندن زمان سپری شده بوده که ممکن است دقیق نباشد. اما به‌طور کلی، مردم در اغلب موارد مدت‌زمان ورزش کردن خود را بیش‌ازحد گزارش می‌کنند و در این مطالعه این مدت‌زمان را بسیار کوتاه گزارش می‌کردند. به‌گفته‌ی دکتر کوهن، نکته‌ی مهم مطالعه آن است که بسیاری از ما اگر تصمیم بگیریم از آن استفاه کنیم، زمان کافی برای ورزش داریم و کم کردن مدت‌ زمانی‌ که صرف تماشای صفحات نمایش می‌کنیم، روشی ساده برای آغاز این کار است.