هرگز این قسمت از مرغ را نخورید

قسمت هایی از مرغ مانند بال و گردن، دل و جگر و سنگدان، پوست و دنبالچه و پای مرغ توسط خانوارها مصرف می‌شود ولی قسمتی از مرغ به دلیل عوارض خطرناک نباید مصرف شود.

همشهری آنلاین: قسمت هایی از مرغ مانند بال و گردن، دل و جگر و سنگدان، پوست و دنبالچه و پای مرغ توسط خانوارها مصرف می‌شود ولی قسمتی از مرغ به دلیل عوارض خطرناک نباید مصرف شود.

از پرمصرف‌ترین مواد غذایی در کشور ما مرغ است که با آن غذاهای متنوع و خوشمزه‌ای می‌توان تهیه کرد. برخی مردم به غیر از قسمت‌های اصلی مرغ انواع بخش‌های آن مانند بال و گردن , دل و جگر و سنگدان، پوست و دنبالچه و پای مرغ را نیز مصرف می‌کنند اما مصرف برخی از قسمت‌های مرغ برای سلامتی مضر است. در ادامه، به شما می‌گوییم که استفاده از کدام قسمت از مرغ برای شما خطرناک است و عوارض زیادی را برایتان به دنبال دارد.

مضرات پوست مرغ

۱. پوست دارای اسید چرب اشباع و کلسترول زیادی است و کالری بالایی دارد، بنابراین سبب اضافه وزن و بیماری‌های خطرناک دیگری خواهد شد.

۲. برای سالم نگه داشتن جوجه‌ها در حال رشد داروهای آنتی بیوتیکی را به صورت مکمل به آنها تزریق می‌کنند. این آنتی بیوتیک‌ها در پوست مرغ ذخیره می‌شود و مصرف این قسمت از مرغ سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن خواهد شد.

۳. فلزات سنگین، سموم و آفتکش‌هایی که به همراه دانه‌های جو و ذرت وارد جیره غذایی مرغ می‌شود در پوست مرغ رسوب می‌کند و ابتلا به تومورهای سرطانی را افزایش می‌دهد.

۴. متاسفانه برای رشد سریع‌تر جوجه‌ها به آنها هورمون‌هایی تزریق می‌کنند که این هورمون‌ها شبیه هورمون‌های جنسی هستند در مرد و زن به یک میزان موجب بروز مشکلاتی مانند رویش موهای زائد، جوش و کیست تخمدان در خانم‌ها ، باعث آکنه‌های شدید پوستی و نارسایی درهورمون‌های جنسی در آقایان می‌شود و برای کودکان هم افزایش وزن را موجب می‌شوند.

مضرات دنبالچه مرغ

برخی از افراد از دنبالچه مرغ استفاده می‌کنند. این قسمت از مرغ به دلیل داشتن چربی بالا برای همه افراد مضر است و مصرف آن سبب بروز عوارضی مانند ابتلا به بیماری قلبی و عروقی، افزایش چربی خون، کلسترول بالا و ... می‌شود.

مضرات مصرف بیش از اندازه پای مرغ

پای مرغ حاوی بخش‌های غضروفی است و بر اساس نظر متخصصان تغذیه سوپ پای مرغ را منبع کلسیم، فسفر، ویتامین A و D است و برای ترمیم غضروف‌های آسیب دیده و درمان نرمی استخوان مفید است این متخصصان مصرف پای مرغ را یک یا دو بار در ماه بلا مانع می‌دانند اما مصرف بیش از یک یا دو بار آن در ماه باعث بروز التهابات بافتی در افراد می‌شود. برخی از کارشناسان نیز بر این باورند که پای مرغ ارزش پروتئینی چندانی ندارد و عاملی برای ساخت غضروف ها نیست. پای مرغ چربی اشباع بالایی دارد و افراد دارای اضافه وزن و مبتلا به دیابت نباید از این قسمت از مرغ استفاده کنند.

مضرات مصرف سنگدان

برخی افراد از سنگدان به جای گوشت استفاده می‌کنند اما میزان کادمیوم، سرب و کروم زیاد است و نمی توان آن را جایگزین گوشت کرد. سنگدان کلسترول زیادی دارد پس مصرف آن برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی ـ عروقی، چربی خون بالا و نقرس مضر است.

مضرات جگر مرغ

جگر عضوی است که علاوه بر ذخیره مواد مغذی به علت آنزیم‌های متنوع محل تجمع و خنثی سازی سموم، هورمون ها، واکسن‌های تلقیحی و انواع آنتی بیوتیک‌های تزریقی و خوراکی است. در کشور ما اگرچه به علت کمبود بودجه مرغداری‌ها از هورمون استفاده نمی‌کنند، اما برای مهار بیماری‌های عفونی و کنترل بیماری‌های انگلی و ویروسی طیور از آنتی بیوتیک‌ها و داروهای شیمیایی استفاده می‌کنند. اگر این داروها ۴۸ ـ ۲۴ ساعت قبل از کشتار به جوجه‌ها تزریق شود، کبد حیوان فرصت پاکسازی و دفع مواد مضر تجمع یافته را ندارد و دارو در جگر مرغ رسوب و برای سلامت مضر است، بنابراین مصرف جگر مرغ سبب عوارض گوناگونی مانند ابتلا به سرطان، جهش زایی، مسمومیت و ایجاد آلرژی، مقاومت دارویی به انواعی از آنتی بیوتیک می‌شود.

عوارض مصرف بال مرغ

بال و گردن محل تزریق واکسن به طیور است اما به علت سرعت جذب بالا مواد تزریقی در این اعضا ماندگاری زیادی ندارند اما برخی از کارشناسان ، خوردن این قسمت‌های مرغ را مضر می‌دانند. گردن مرغ نیز محل تزریق واکسن است و از این قسمت نسوج عصبی و بسیاری از غدد لنفاوی عبور می‌کنند ، به دلیل آنکه نمی توان مجرای داخلی گردن مرغ را به خوبی بشوییم بنابراین مصرف آن توصیه نمی شود. مصرف بال و گردن مرغ عوارض مختلفی برای سلامتی مانند: تسریع رشد، اختلالات گوارشی و کبد چرب، انتقال بعضی از ترکیب‌های مضر، ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی، رشد کیست در رحم، ابتلا به بیماری‌های مختلف، کیستیک شدن سینه‌ها در خانم‌ها و ابتلا به آکنه‌های شدید پوستی و افزایش موهای زائد، تغییر دوره سیکل قاعدگی، چاقی و اضافه وزن دارد.

توجه: این مطلب تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این‌رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی‌شود و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.