زندگینامه ساره همسر حضرت ابراهیم (ع)

زندگینامه ساره همسر حضرت ابراهیم (ع)

آشنایی با زندگینامه ساره همسر حضرت ابراهیم (ع)

ساره اولین همسر حضرت ابراهیم (ع) و مادر حضرت اسحاق (ع) بود. نام او در دو سوره قرآن آمده است. او یکی از زنان محدثه است (که فرشتگان با او صحبت کردند). او نازا بود و پس از ازدواج با حضرت ابراهیم (ع) نتوانست فرزندی داشته باشد. با این حال، در سنین پیری، فرشتگان با مژده نزد او آمدند. در سن 90 سالگی باردار شد که نام وی را اسحاق گذاشتند.

چکیده ای از بیوگرافی ساره همسر حضرت ابراهیم (ع) :

ساره همسر حضرت ابراهیم (ع)

محل تولد : منطقه کوثی کوهستان های بابل عراق

اقوام معروف : حضرت ابراهیم (ع) (شوهر)، اسحاق (ع) (پسر)

نسبت ساره با حضرت ابراهیم (ع) : دختر عمو، دختر خاله و همسر

محل های سکونت : سوریه ، فلسطین ، مصر

محل دفن : مسجد الابراهیمی (غار پدرسالار)، الخلیل فلسطین

سن ساره در هنگام تولد : 127 سالگی

زندگینامه ساره همسر حضرت ابراهیم (ع) :

ساره همسر حضرت ابراهیم، دختر عمو و دختر خاله حضرت ابراهیم (ع) بود. ساره خواهر حضرت لوط (ع) است. مادر ساره و مادر ابراهیم (ع) دختران حضرت لاحج (ع) بودند. یکی از آنها با تاروخ پدر ابراهیم (ع) و دیگری با بتوائیل پدر ساره ازدواج کرد. ساره خواهر ناتنی حضرت لوط (ع) بود.

ساره در منطقه کوثی در کوهستان های بابل، عراق کنونی، به دنیا آمد. ساره به همراه برادرش لوط پس از دعوت حضرت ابراهیم (ع) به توحید، به او ایمان آوردند و یکتا پرست شدند. 

ازدواج با ابراهیم (ع)

ساره در 37 سالگی با پسر عموی خود ابراهیم (ع) ازدواج کرد. در برخی منابع از ساره در زمره زیباترین زنان زمان خود نام برده شده است. او مزارع و احشام زیادی داشت که به حضرت ابراهيم (ع) بخشید.

مهاجرت به آشور، مصر و فلسطین

پس از دعوت حضرت ابراهیم (ع) به توحید در بابل، افراد کمی دعوت ایشان را پذیرفتند. پس ابراهیم (ع) به آشور مهاجرت کرد و در حران (حران کنونی ترکیه) اقامت گزید. پس از شیوع قحطی و بیماری، ساره و شوهرش ابراهیم (ع) به مصر رفتند.

ابراهیم (ع) ساره را در صندوقچه ای قرار داد تا زیبایی خود را از غریبه ها پنهان کند. وقتی می خواستند وارد مصر شوند، مرزبانان از او خواستند که صندوق را باز کند، ابراهیم (علیه السلام) ابتدا قبول نکرد، اما آنها اصرار کردند و او صندوق را باز کرد. وقتی زیبایی ساره را دیدند، آن را به پادشاه مصر گزارش دادند.

درمان کینگ

پس از اینکه پادشاه مصر گزارش زیبایی ساره را دریافت کرد، از ابراهیم علیه السلام درباره رابطه ساره با او پرسیدند. ابتدا او می دانست که اگر به پادشاه بگوید که همسر اوست، پادشاه او را می کشد و ساره را می گیرد، بنابراین گفت که او خواهرش است. پس پادشاه دستور داد ساره را نزد او بفرستند.

بر اساس گزارش های تاریخی، ابراهیم (علیه السلام) پس از فرستادن ساره به نزد پادشاه، شروع به دعا کرد و از خداوند کمک خواست. هنگامی که پادشاه مصر می خواست به ساره نزدیک شود، دستش بی حس شد و به ساره گفت که از خدا شفای دستش را بخواهد و قول داد که به او آسیبی نرساند. بنابراین ساره دعا کرد و دست پادشاه شفا یافت.

ولى عهدش را شکست و به او نزدیک شد و دوباره دستش بی حس شد و یک بار هم قول داد که اگر شفا پیدا کند به او دست نزند. سه بار همین اتفاق افتاد. پادشاه فهمید که ساره زن عادی نیست و نمی تواند از او لذت ببرد. بدین ترتیب، علاوه بر هدایایی دیگر کنیزکی به ساره به نام هاجر به او هدیه داد.

از نظر علامه طباطبایی این که ابراهیم ساره را خواهر خود معرفی کرده با مقام نبوت سازگاری ندارد. این یکی از تناقضات تورات فعلی است که در منابع تاریخی و حدیثی اهل سنت نیز وارد شده است. اما علامه طباطبایی با استناد به حدیثی از کافی، می گوید: ابراهیم (علیه السلام) ساره را همسر خود معرفی کرد و هر بار که دست پادشاه بی حس می شد، دعای حضرت ابراهیم (ع) بود که دست پادشاه را شفا می داد.

هدیه هاجر به ابراهیم (ع)

از آنجا که ساره نازا بود و دوست نداشت ابراهیم (علیه السلام) بدون فرزند و فرزند بماند، هاجر را به شوهرش هدیه کرد تا از او صاحب فرزند شود. بعدها هاجر پسری به دنیا آورد و نامش را اسماعیل گذاشتند. بر اساس گزارش های تاریخی، ساره از اینکه فرزندی برای ابراهیم (علیه السلام) نداشت، اندوهگین شد.

ساره که بود ؟

خبر خوش فرشتگان

چند سال پس از تولد اسماعیل، فرشتگان ساره را که 90 ساله بود، مژده به دنیا آوردن فرزندی به نام اسحاق دادند. ساره با شنیدن این خبر خندید و گفت: چگونه ممکن است یک زن پیر و نازا باردار شود؟ پس از مدتی ساره حامله شد و فرزندی به دنیا آورد و نام آن را اسحاق (ع) گذاشتند.

ساره در قرآن

نام ساره در دو جای قرآن آمده است. در سوره هود به حضور فرشتگان در خانه ابراهیم و مژده داشتن فرزند و واکنش ساره اشاره شده است. همچنین در سوره ذاریات به گفتگوی فرشتگان با ساره و تعجب او از بشارت اسحاق (علیه السلام) اشاره شده است.

ساره در احادیث

در میان احادیثی که از ساره نام برده شده، برخی از آنها از ایشان به عنوان چهره ای منفی یاد شده است. این گزارش ها سارا را زنی حسود و بداخلاق توصیف کرده اند که در آخرت مجازات می شود. در این احادیث، عقیم بودن او و واکنش او به بچه دار شدن هاجر و فرزندش اسماعیل (علیه السلام) عامل حسادت و بدخلق بودن او ذکر شده است. برخی از محققین سند این احادیث را ضعیف و غیر قابل اعتماد دانسته اند.

محدثه بودن

بر اساس آیات قرآن و روایات تاریخی و سنتی، فرشتگان با او صحبت کردند; بنابراین او را محدثه می نامند. محدث بودن از شایستگی انبیاء (ع)، امامان معصوم (ع) ، حضرت فاطمه (س) ، حضرت مریم (س)، مادر حضرت موسی (ع ) و ساره است.

تربیت فرزندان مرده شیعه

در برخی از روایات، سرپرستی و تربیت فرزندان شیعه و مؤمنان در عالم برزخ بر ساره و ابراهیم (علیهم السلام) واگذار می شود. پس آنها را بزرگ و تربیت می کردند و به پدر و مادرشان می دادند.

وفات و محل دفن ساره همسر حضرت ابراهیم (ع) :

ساره در 127 سالگی در منطقه حبرون (الخلیل) از دنیا رفت. پس از رحلت ساره، ابراهیم (علیه السلام) محلی از حبرون را از ساکنان آن خرید و ساره را در آنجا دفن کرد. بعدها ابراهیم (ع)، اسحاق (ع) و یعقوب (ع) را در آنجا دفن کردند. امروزه این مکان به نام مسجد الابراهیمی (غار ایلخانی) معروف است.

گردآوری: بخش مذهبی