خواص و فضیلت تسبیح تربت امام حسین (ع)

آشنایی با فضائل و خواص تسبیح تربت

خواص و فضیلت تسبیح تربت

از تربت امام حسین، تسبیح و مهر نیز می سازند که هریک ویژگی ها و خاصیت های مخصوصی دارد. امام کاظم (ع) فرمودند: چه چیزی با فضیلت تر از تربت سید الشهداء است که اگر کسی که تسبیح تربت در دستش باشد و ذکر از یادش برود و آنرا در دستش بگرداند، ثواب ذکر برایش نوشته خواهد شد.

تسبیح که در اصل مدح و ستایش خداوند متعال است. یکی از بزرگ ترین سفارشاتی است که در دین اسلام آمده است. آنگاه که انسان در هر مکانی و زمانی مدح و ذکر خدا را به زبان جاری می کند و به واسطه آن مدح و ذکر از خداوند استمداد می طلبد یکی از آداب در باب گفتن تسبیح، درست کردن وسیله ای است که در عرف به آن تسبیح می گویند و فراوان توصیه شده است که تسبیحی که می گیرید از تربت حضرت سیدالشهداء باشد که ثواب فراوانی بر آن مترتب است.

خواص و فضیلت تسبیح تربت:

ذکر با تسبیح تربت سیّدالشّهداء: برای هر ذکر چهل حسنه در نامه اعمال می نویسند، و حتی بدون ذکر، با در دست داشتن تسبیح تربت سید الشّهداء هم ثواب دارد.

امام کاظم (ع) در مورد تسبیح با تربت سید الشهداء (ع) فرموده اند: شیعیان ما از چهار چیز بى‌ نیاز نیستند. حصیرى که بر آن نماز بگزارند (جانماز)؛ انگشترى که در دست کنند؛ مسواکى که با آن مسواک کنند، و تسبیح از تربت سید الشهداء (ع) که داراى سى و سه دانه باشد، هر گاه با آن ذکر بگویند خداوند برایشان در قبال هر دانه آن، چهار حسنه می نویسد و هر گاه ذکر از یادشان رفته و تنها بر حسب عادت آن را در دست بگردانند، خداوند براى آنان بیست حسنه در نظر می گیرد.

در بسیاری از روایات اسلامی گفته شده که تربت امام حسین (ع) شفای هر درد و بیماری است. به عنوان مثال، امام صادق (ع) می فرمایند:

تربت امام حسین (ع) شفای هر درد و امان از هر ترس است.

ایشان همچنین در روایت دیگری می فرمایند:

هیچ چیز مانند تربت امام حسین شفای درد‌ها نیست، مگر دعا.

پس تربت امام حسین علاوه بر خاصیت شفابخش، دفع بلا‌ها و رفع نگرانی ها و ترس ها را نیز موجب می شود.

خواص تربت امام حسین (ع):

در بسیاری از روایات اسلامی گفته شده که تربت امام حسین (ع) شفای هر درد و بیماری است. به طور مثال، امام صادق (ع) می فرمایند:

تربت امام حسین (ع) شفای هر درد و امان از هر ترس است.

ایشان همچنین در روایت دیگری می فرمایند:

هیچ چیز مانند تربت امام حسین شفای درد‌ها نیست، مگر دعا.

پس تربت امام حسین علاوه بر خاصیت شفابخش، دفع بلا‌ها و رفع نگرانی ها و ترس ها را نیز موجب می شود.

مهر و تسبیح تربت

تسبیح تربت نزد شیعیان ارزش والایی دارد و طبق برخی احادیث، هرکس یک دور کامل با آن ذکر بگوید هفتاد مرتبه برایش نوشته می شود و اگر آن را تنها در دست بگیرد و با آن ذکر نگوید نیز هفت مرتبه برایش نوشته می شود. در حدیثی نقل شده که تسبیح گفتن با تربت و سجده کردن بر آن، باعث رقت قلب می گردد.

امام رضا (ع) می فرمایند: کسی که با تسبیح تربت حضرت سیدالشهدا ذکر «سبحان اللّه، والحمد للّه، ولا إلهَ إلَا اللّه، واللّه ُ أكْبَر» را بگوید، خداوند 6000 نیکی برایش می نویسد، 6000 بدی از او می بخشد، 6000 درجه او را بالا می برد و 6000 شفاعت برایش ثبت می کند.

طبق برخی از روایات، تسبیح تربت در دست ما تسبیح می گوید، بدون اینکه خود شخص، تسبیح بگوید. در روایتی آمده است که حورالعین هرگاه ببیند فرشته ای به زمین می آید، از او تقاضا می کند که تسبیح و تربت امام حسین (ع) برایش بیاورد.

از امام صادق (ع) روایت شده: هرکه در دست خود سنگ هایی که از تربت امام حسین (ع) می سازند بگرداند، یعنی تسبیح پخته، پس «یک بار» استغفار کند، «هفتاد» استغفار برای او نوشته می شود و اگر تسبیحی را در دست نگاه دارد و تسبیح نگوید به عدد هر دانه «هفت مرتبه» برای او نوشته می شود.

در حدیث معتبری نقل شده است: زمانی که امام صادق (ع) به عراق تشریف آوردند، گروهی خدمت حضرت رسیدند و عرض کردند: دانسته ایم که تربت امام حسین (ع) موجب شفای هر درد است، آیا باعث ایمنی از هر خوف نیز هست؟ فرمود: آری، هرگاه کسی بخواهد که او را از هر بیمی امان بخشد، باید تسبیحی که از تربت آن حضرت ساخته باشند، در دست بگیرد و «سه مرتبه» این دعا را بخواند:

أَصْبَحْتُ اللّٰهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِكَ وَجِوَارِكَ الْمَنِيعِ الَّذِي لَايُطاوَلُ وَلَا يُحاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِّ غَاشِمٍ وَطَارِقٍ مِنْ سائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَمَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَالنَّاطِقِ فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَةٍ حَصِينَةٍ وَهِيَ وِلاءُ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ مُحْتَجِزاً مِنْ كُلِّ قاصِدٍ لِي إِلَىٰ أَذِيَّةٍ بِجِدارٍ حَصِينٍ الْإِخْلاصِ فِي الاِعْتِرافِ بِحَقِّهِمْ، وَالتَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ جَمِيعاً، مُوقِناً أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَمَعَهُمْ وَمِنْهُمْ وَفِيهِمْ وَبِهِمْ، أُوَالِي مَنْ والَوْا، وَأُعَادِي مَنْ عادَوْا، وَأُجانِبُ مَنْ جانَبُوا، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَعِذْنِي اللّٰهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ، يَا عَظِيمُ حَجَزْتُ الْأَعادِيَ عنِّي بِبَدِيعِ السَّماوَاتِ وَالْأَرْضِ، إِنَّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لَايُبْصِرُونَ.

صبح کردم خدایا چنگ زنان به پیمان و جوار محکمت که مورد دستبرد واقع نگردد و از دست قدرتت گرفته نشود، از شر هر زورگو شبیخون زننده در شب، از همه آنان که آفریدی و آنچه آفریدی از آفریده هایت، خاموش و گویا، در سپری محکم از هر موجود ترسناک، با پوششی سرشار و قلعه دار و آن سپر ولایت اهل بیت پیامبرت محمد (ص) است در حالیکه نگاهدار خود هستم از هرکه قصد آزارم را دارد، با دیوار محکم اخلاص، در اقرار به حقشان و چنگ زدن به رشته ولایت [همه ی] آنان، درحالی‌که یقین دارم که حق برای آنان و با آنان و از سوی آنان و در میان آنان و به واسطه آنان است.

دوست دارم کسی را که آنان دوست دارند و دشمن دارم کسی را که آنان دشمن دارند و کناره گیری می کنم از هرکه آن ها از او کناره گرفتند، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و خدایا به حق ایشان از شر هر چه از آن می پرهیزم مرا نگهدار، ای بزرگ دور ساختم دشمنانم را از خود به وسیله پدیدآورنده آسمان ها و زمین، ما از پیش روی ایشان و پشت سرشان سدی قرار دادیم که نهایتا ایشان نمی بینند.

سپس تسبیح را ببوسد و بر هر دو چشم بمالد و بگوید:

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هٰذِهِ التُّرْبَةِ الْمُبَارَكَةِ، وَبِحَقِّ صَاحِبِها، وَبِحَقِّ جَدِّهِ، وَبِحَقِّ أَبِيهِ، وَبِحَقِّ أُمِّهِ، وَبِحَقِّ أَخِيهِ، وَبِحَقِّ وُلْدِهِ الطَّاهِرِينَ، اجْعَلْها شِفاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ، وَأَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ، وَحِفْظاً مِنْ كُلِّ سُوءٍ.

خدایا از تو می‌خواهم به حق این تربت مبارک و به حق صاحبش و به حق جدّ و پدر و مادر و برادرش و به حق فرزندان پاکش، آن را شفایی از هر درد و ایمنی از هر بیم و نگهدار از هر بدی قرار ده.

بعد تسبیح را بر پیشانی خود بگذارد؛ اگر در صبح چنین کند تا شام در امان خدا باشد و اگر در شام چنین کند تا صبح در امان خدا باشد.

در روایت دیگری آورده شده است: هرکه از پادشاهی یا غیر او بترسد، چون از خانه بیرون آید، این عمل را انجام دهد تا نگهدار و حافظی از شر ایشان برای او باشد.

علاّمه مجلسی فرموده: بنا بر احتیاط اینکه مهر و تسبیح و تربت آن حضرت را خرید و فروش نکنند، بلکه به هدیه و بخشش بدهند و در برابر آنها اگر توافق کنند بی آنکه اول شرط کرده باشند شاید بد نباشد، چنان که در حدیث معتبری از امام صادق (ع) نقل شده: هرکه خاک قبر امام حسین (ع) را بفروشد، چنان است که گوشت آن حضرت را خرید و فروش کرده است.

گردآوری: بخش مذهبی