زندگینامه ی حضرت سکینه علیها السلام

خلاصه ای از زندگی حضرت سکینه

زندگی نامه حضرت سکینه (س)

حضرت سکینه یکی از دختران امام حسین (ع) و رباب دختر امرء القیس بودند. ایشان در واقعه ی عاشورا در کربلا حضور داشتند و شاهد همه ی وقایع آن بودند. در ادامه با ما همراه باشید تا با خلاصه ای از زندگی نامه ی حضرت سکینه آشنا شوید.

بیوگرافی حضرت سکینه (ع):

آمنه، امیمه و امینه یکی از دختران حسین بن علی بود که مادرش به وی لقب سکینه داده بود. مادر وی رباب بنت امراء القیس بن عدی بن اوس بن جابر بن کعب بن علیم بن جناب بوده است. تاریخ دقیق تولد وی مشخص نیست اما با توجه به اینکه در زمان تولد پدرش بانویی بالغ بودند، گفته می شود در روز عاشورا حدود 10-14 ساله بودند و تولد ایشان سال 47 یا 51 قمری بوده است. وی در سال 117 هجری قمری در مدینه از دنیا رفت.

ویژگی های حضرت سکینه دختر امام حسین (ع):

سکینه دختر امام حسین (ع) را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق ترین، باتقواترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته اند. حضرت سكينه، بانویی عفيفه، باوقار، بخشنده، شاعر، فصيح، بليغ، خوش ذوق و آشنا در نزد اهل ادب و اشعاری در رثای امام حسین (ع) سروده است.

امام حسین (ع) سکینه را بنده ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.

سخاوت سکینه نیز در کتب تاریخی مورد اشاره قرار گرفته است. او هزینه سفر حج برادرش امام سجاد (ع) را پرداخته است.

شکیبایی حضرت سکینه :

حضرت سکینه علیهاالسلام در حالی که دوران نوجوانی را می گذراند، به همراه پدرش امام حسين (عليه السلام) در حادثه كربلا حضور داشت و شاهد شهادت ايشان بوده و پيكرش را در آغوش گرفت. در واقعه ی بزرگ عاشورا، از نزدیک شاهد صحنه های شهادت برادران و پدرش بود اما در این سفر دردناک به سفارش پدر بزرگوارش امام حسین (ع) از جان و دل گوش داد و همه ی سختی ها و رنج ها را با صبر و بردباری تحمل کرد. زمانی که امام حسین علیه السلام برای وداع با اهل بیت به سوی خیمه ها آمد، نزد پدر رفت و صدا زد: بابا! آیا شما تسلیم مرگ شده ای، بعد از تو به چه کسی پناه ببرم؟ امام حسین علیه السلام او را دلداری داد و چنین فرمود: «ای نور چشم من، چگونه کسی که یار و یاور ندارد، تسلیم مرگ نشود. ولی بدان که رحمت و یاری خدا در دنیا و آخرت از شما جدا نمی گردد. دخترم، بر قضای الهی صبر کن و شکایت منما. دنیا محل گذر است، ولی آخرت خانه همیشگی است». 

زمانی كه دشمن، او و ديگر زنان را به قتلگاه برد تا از كنار كشتگان عبور دهد، وی ناگهان بر پيكر خونين پدر افتاد و او را به آغوش گرفت و طوری گريست كه دوست و دشمن گريان شدند. عمر بن سعد دستور داد با زور و تهديد دختر امام حسين (ع) را از بدن پدر جدا کرده و همراه بقيه مصيبت ديدگان به اسارت برند. حضرت سكينه می گويد: «زمانی که پيكر پدرم را در آغوش گرفتم، از گلوی بريده اش اين ندا را شنيدم كه می گفت: «شيعتي ما ان شربتم ماء عذبٍ فاذكروني او سمعتم بغريبٍ او شهيدٍ فاندبوني»؛‌ «شيعيان من! هر زمان كه آب گوارايی نوشيديد، مرا به ياد آوريد و اگر سرگذشت غريب و شهيدی را شنيديد، بر من بگرييد!».

وی پس از واقعه عاشورا به همراه عمه بزرگوارش حضرت زینب (س)، از کودکان و اسیران مراقبت کرد و با گفتار و کردار صبورانه ی خویش، اهداف و آرمان های عالی قیام پدر را به بهترین شکل در میان مردم بازگو کرد.

دختر امام حسین علیه السلام از شجاعتی قابل تحسین برخوردار بود. وی در برابر ظالمان سکوت نمی کرد و به انجام تکالیف الهی همّت می گمارد. او از هیاهوی تبلیغاتی، هراسی به دل راه نمی داد و با صلابت فاطمی دشمن را خوار و رسوا می کرد، با دلیل و منطق سخن می گفت و حقانیت خود را اثبات می کرد.

حضرت سکینه علیها السلام در خانه امام سجاد (ع) زندگی می کرد؛ خانه ای که صاحب آن برای گریه بر «سیدالشهدا» روز و شب نمی شناخت. زمانی که از امام می خواستند کمتر بگرید تا چشمانش آسیب نبیند، می فرمود:

چگونه نگریم در حالی که دیدم خواهران و عمه هایم در عصر عاشورا از این خیمه به آن خیمه می دوند؟!

به این ترتیب، حضرت سکینه علیها السلام در مدّت عمرش در شهر پیامبر و در منزل برادرش، امام سجاد علیه السلام زندگی کرد و به ترویج و نشر راه امام حسین علیه السلام پرداخت.

زندگینامه حضرت سکینه

خواب حضرت سکینه در دمشق :

در بعضی از منابع خوابی از حضرت سکینه در دمشق بیان شده است. به گفته ابن نما حلی، او خواب دیده بود که پیامبر اسلام، حضرت آدم، حضرت ابراهیم، حضرت موسی و حضرت عیسی برای زیارت امام حسین به کربلا می روند. در حالی که پیامبر اسلام محاسنش را به دست گرفته و گاهی به زمین می افتاد و گاهی از زمین بلند می شد. همچنین حضرت فاطمه، حوا، آسیه، مریم و خدیجه نیز آمده بودند در حالی که حضرت زهرا دست بر سر گذاشته بود و گاهی به زمین می افتاد و گاهی برمی خیرد. او خود را به حضرت زهرا رساند و شروع کرد به گریه کردن حضرت زهرا به او گفت. سکینه جان بس است که ناله هایت جگرم را آتش زد و بندهای قلبم را قطع کرد. این پیراهن آغتشه به خون پدرت حسین است که آن را خود جدا نمی کنم تا خدا را ملاقات کنم.

از اشعار و روایت ها مشخص می شود كه امام حسین (ع) سكينه را بسيار دوست می داشت.

مورخ شهیر، غیاث الدّین میرخواند در کتاب حبیب السیر می گوید:

«حضرت سکینه دختر امام حسین علیه السلامرا به خاطر جمال ظاهری و کمال باطنی و حسن خلق، عقیلة القریش گفته اند.»

ازدواج حضرت سکینه :

درباره‌ى ازدواج حضرت سكينه با همسران متعدد گزارش هاى مختلفى نقل شده، ولى آنچه صحيح به نظر مى‌رسد آن است كه وى، تنها به عقد عبدالله‌ بن حسن (علیه‌السلام) در آمد و او نيز قبل از زفاف در کربلا به فيض شهادت نايل شد.

وفات حضرت سکینه :

حضرت سکینه علیهاالسلام پس از حدود هفتاد سال عمر سراسر پرافتخار و عظمت، سرانجام در ظهر روز پنجشنبه، پنجم ربیع الاول سال ۱۱۷ ق، در مدینه جان به جانان سپرد. پس از رحلت آن حضرت، خالد بن عبدالملک، حاکم مدینه، با عده زیادی از مردم در محل حضور یافت و ابتدا براساس رسم آن زمان، بر پیکر پاک آن حضرت نماز خواند و سپس مردم دسته دسته بر او نماز خواندند. آن گاه امام زین العابدین علیه السلام امر فرمود: تا مقدار زیادی عطر و عود تهیه کردند و آن ها را در اطراف جنازه گذاشتند و شمع های زیادی افروختند و تا صبح روز بعد، در آن جا به قرائت قرآن پرداختند.

آرامگاه حضرت سکینه در قبرستان بقیع (در مدینه) است، وی زمان انجام عمره در مکه رحلت کردند.

گروهی بر این باورند که آرامگاه حضرت سکینه در قبرستان باب الصغیر (در دمشق) ابتدای در اصلی و دارای گنبدی بزرگ به رنگ سبز است که دو گنبد دیگر نیز اطراف آن هستند. بر فراز این مرقد مناره‌ای نیز برنگ سبز دیده می‌شود. مقبره سکینه و ام کلثوم زینب صغری (دختر علی بن ابیطالب) هر دو داخل یک حجره و شبستان بزرگی است. نمای این مرقد از قبل از دوران عثمانی است که به احتمال زیاد در آن دوران تجدید بنا شده و بر اساس تابلویی که بر در ورودی نصب گردیده در سال ۱۳۳۰ ه.ق نیز مرمت شده است.

آرامگاه حضرت سکینه در دمشق

گردآوری: بخش مذهبی