فناوری NFC چیست و چه کار انجام می دهد؟

این روزها به خاطر رشد سیستم های پرداخت آنلاینی نظیر سامسونگ پی و اندروید پی که به طور مشخص از طریق موبایل های بسیار پیشرفته و حتی دستگاه های میان رده پشتیبانی می شوند، تکنولوژی NFC نیز رواج زیادی پیدا کرده و حالا به یکی از اصلی ترین پیش نیازهای مد نظر کاربران برای خرید بدل شده است. nfc جایگزینی برای انتقال اطلاعات و فایلها بین دو دستگاه موبایل توسط بلوتوث است که برخلاف بلوتوث نیازی به صرف زمان برای جستجوی دستگاههای نزدیک ندارد و به سادگی و با نزدیک کردن دستگاه دوم قابل استفاده است.

Nfc مخفف چیست؟

NFC مخفف سه واژه Near به معنای نزدیک، Field به معنای فیلد یا همان حوزه و Communication به معنای ارتباط است، در واقع ان اف سی جهت ایجاد ارتباط از فاصله کم کاربرد دارد. شما به کمک NFC امکان تبادل داده را از فاصله کم خواهید داشت. امروزه اغلب گوشی‌های هوشمند، دروربین‌ها، ساعت‌های هوشمند و … از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند. شاید شنیده باشید که در برخی از فروشگاه‌ها امکان پرداخت از طریق NFC مهیا شده است.

ماهیت و چگونگی کارکرد NFC

درباره‌ی ماهیت این فناوری پاسخ مختصری دادیم اما دقیقا NFC چگونه کار می‌کند؟NFC یک فناوری کاملا جدید نیست و بلکه می‌توان آن را نسل بعدی RFID (سامانه‌ی بازشناسی با امواج رادیویی) در نظر گرفت که دهه‌ها از عمر آن می‌گذرد. اگر تا حالا از کلیدهای کارتی برای دسترسی به ساختمان اداری یا هتل‌های استفاده کرده‌اید، پس با کارکرد این فناوری آشنا هستید.

دستگاه‌های مبتنی بر این فناوری حداقل در مسافت‌های نزدیک، به صورت القایی به یکدیگر متصل می‌شوند. این یعنی دستگاه به اصطلاح «خواننده» با عبور جریان الکتریکی از یک سیم‌پیچ، میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند. زمانی که یک تگ (که آن هم سیم‌پیچ خود را دارد) به نزدیکی دستگاه می‌رسد، بدون هرگونه سیم یا تماس فیزیکی، میدان الکتریکی به صورت الکترومغناطیس به تگ راه پیدا می‌کند. بعد از سپری شدن این فرایند ابتدایی، داده‌های ذخیره شده روی تگ به صورت بی‌سیم به دستگاه اصلی منتقل می‌شود.

تفاوت کلیدی فناوری‌های NFC و RFID مربوط به محدوده‌ی انتقال آن‌ها است و فناوری دوم معمولا برای فواصل بسیار طولانی‌تر استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، در برخی مناطق عوارض جاده به طور خودکار از طریق فناوری RFID پرداخت می‌شود. در این مناطق تگ‌های مخصوص را روی شیشه‌ی جلوی خودرو می‌چسبانند و با عبور از باجه‌ی عوارضی، مبلغ مدنظر به طور خودکار از حساب راننده کسر می‌شود. اگر برچسب RFID به یک منبع انرژی وصل باشد، فواصل طولانی‌تر (حدود ۳۰ متر و حتی بیشتر) را پوشش می‌دهد.

NFC حداکثر برد چند سانتی‌متری دارد. در بسیاری از اپلیکیشن‌ها برای بهره‌گیری از این فناوری، از کاربر خواسته می‌شود که گوشی خود را بر روی دستگاه مدنظر قرار دهند. این موضوع برای جلوگیری از ایجاد ارتباطات تصادفی است که به‌خصوص برای انتقال اطلاعات و داده‌های مهم، اهمیت زیادی دارد.

نکته‌ی قابل توجه دیگر این است که دستگاه‌های NFC می‌توانند به‌عنوان خواننده یا تگ عمل کنند. این قابلیت دو طرفه به کاربران این امکان را می‌دهد که مثلا از گوشی خود برای کارهای مختلفی بهره ببرند.

کاربردهای NFC چیست؟

اگر به این فناوری تنها به‌منظور انتقال داده میان دو گوشی هوشمند نگاه کنید، شاید چندان برای شما جذاب نباشد. اما باید بگوییم که این فناوری کاربردهای بسیاری دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:

پرداخت الکترونیکی و بی‌سیم
پرینت
انتقال تصویر از موبایل به تلویزیون
شارژر باتری گجت هوشمند
بلیط مترو با NFC
اتصال به اسپیکر
قفل گشایی درب‌ها با NFC
 NFC در تبلیغات
کنترل وسایل منزل با NFC

آیا تمام گوشی‌های اندروید و آیفون به فناوری ان اف سی مجهز هستند؟

بسیاری از شما تصور می‌کنید که ان اف سی به‌عنوان یک سیستم اتصال نوین در تمام گوشی‌های هوشمند وجود دارد. اما باید به شما بگوییم که اشتباه می‌کنید. این فناوری مانند بلوتوث در همه گوشی‌ها وجود ندارد.

البته این روزها بسیاری از گوشی‌های میان‌رده و پرچمدار اندروید مجهز به تراشه ان اف سی هستند و در نتیجه از سیستم‌های پرداخت NFC پشتیبانی می‌کنند.

جالب است بدانید که تمام گوشی‌های آیفون جدید نیز از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند؛ در واقع تمام آیفون‌های 6 به بالا مجهز به این فناوری هستند.

برای چک کردن این موضوع نیاز به دفترچه راهنمای گوشی خود ندارید؛ کافی است که عبارت NFC را در قسمت تنظیمات گوشی خود سرچ کنید. در برخی از گوشی‌های همراه نیز از باتری‌هایی مجهز به این فناوری استفاده کرده‌اند. در این صورت حتماً روی باتری گوشی شما عبارت «Near Field Communication» هک شده است.

NFC چیست و چگونه کار می کند؟

درست مانند بلوتوث و وای فای و البته کلیه اشکال سیگنال های بیسیم، NFC هم برپایه اصل ارسال اطلاعات از طریق امواج رادیویی کار می کند. ارتباط نزدیک میدانی را می توان استاندارد دیگری برای انتقال بیسیم دیتا دانست؛ بدان معنا که استانداردهایی وجود دارند که دستگاه های مختلف برای برقراری ارتباط با یکدیگر باید از آنها پیروی نمایند. تکنولوژی به کار رفته در NFC برپایه ایده های قدیمی تر RFID (احراز هویت فرکانس رادیویی) کار می کند که در واقع از القای الکترومغناطیسی برای انتقال اطلاعات کمک می گیرد.

به این ترتیب یک تفاوت آشکار میان NFC و وایفای یا بلوتوث مطرح می شود و آن اینکه می توان از فناوری مذکور برای به حرکت درآودن جریان های الکتریکی درون قطعات پسیو و همچنین انتقال صرف اطلاعات بهره گرفت.

این یعنی گجت های پسیو به منبع تغذیه اختصاصی برای خود نیاز ندارند و در مقابل می توانند هر زمان که یک قطعه پشتیبانی کننده از NFC اکتیو در مسیرشان قرار گرفت از میدان های الکترومغناطیسی تولید شده توسط آن استفاده نمایند. متاسفانه اما تکنولوژی NFC ضریب خودالقایی کافی برای تامین شارژ موبایل هایمان را ندارد اما برای این منظور فناوری شارژ QI ارائه شده که بر اساس همان اصل کار می کند.
می توان از میدان های الکترومغناطیسی برای انتقال دیتا یا القای جریان های الکتریکی در یک دستگاه گیرنده استفاده کرد. دستگاه های NFC پسیو انرژی مورد نیازشان را از میدان های تولید شده توسط دستگاه های اکتیو می گیرند اما برد کوتاهی دارند.

فرکانس انتقال دیتا از طریق  NFC برابر با ۱۳.۵۶ مگاهرتز است و داده ها را با هرکدام از نرخ های ۱۰۶، ۲۱۲ یا ۴۲۴ کیلوبیت بر ثانیه می توان ارسال کرد که این سرعت ها نیز برای جابجایی اطلاعاتی نظیر جزئیات تماس یا عکس و موسیقی کفایت می کنند.

برای مشخص نمودن اینکه چه اطلاعاتی قرار است میان دستگاه های پشتیبانی کننده از این فناوری جابجا شود، استاندارد NFC هم اکنون سه مد عملیاتی برای دستگاه های پشتیبانی کننده دارد که شاید رایج ترین شان در تلفن های همراه وضعیت همتا-به-همتا باشد؛ این مد امکان تبادل طیف وسیعی از اطلاعات را میان دو دستگاه بهره مند از این فناوری فراهم می آورد. در این وضعیت هر دوی دستگاه ها زمانی که اطلاعاتی را ارسال می کنند در وضعیت اکتیو قرار می گیرند و وقتی اطلاعاتی را می گیرند در وضعیت پسیو.

مد دوم خواندن و نوشتن یا Read and Write است که یکی از شیوه های انتقال داده به حساب می آید و در جریان آن، دستگاه اکتیو که احتمالا همان موبایل شماست به گجت دیگری متصل می شود تا اطلاعاتی را از روی آن بخواند. این مد زمانی به کار می رود که قصد تعامل با یکی از تگ های تبلیغاتی NFC را داشته باشید.

مد عملیاتی سوم شبیه سازی کارت است که در آن دستگاه پشتیبانی کننده از NFC را می توان به عنوان یک کارت اعتباری هوشمند یا بدون تماس برای انجام امور پرداختی یا استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی به کار برد.

سخن آخر

در این مقاله به بررسی فناوری NFC پرداختیم و در خصوص نحوه عملکرد و کاربردهای این فناوری مطالبی را ارائه نمودیم. همان طور که پیش تر نیز به آن اشاره کردیم این فناوری با وجود محدودیت بردی که دارد هنوز هم از کاربرد گسترده و وسیعی برخوردار می ‌باشد و همین موضوع سبب شده تا امروزه در اغلب دستگاه های جدید از این فناوری استفاده شود. گوشی های پایین رده معمولاً فاقد این فناوری کاربردی می باشند. برای اینکه بتوانید از این فناوری استفاده کنید حتماً می بایست دستگاه های مورد نظر در فاصله چند سانتی متری از یکدیگر قرار بگیرند. استفاده از این فناوری سبب افزایش سرعت انجام امور مختلف می گردد. از جمله موارد کاربرد این فناوری نیز می‌ توان به انتقال داده، تراکنش ‌های موبایل، همگام سازی فوری، حمل و نقل عمومی، بازی های ویدیویی و خانه های هوشمند اشاره نمود.

منبع: تکنوسان مگ